لوکا 19

زَکّائے مهمانی

1ایسّا اَریهایا آتک و چه شهرئے نیاما گوَزگا اَت. 2اۆدا زَکّا نامێن سێر و هَزگارێن مردے هست‌اَت که مالیاتگیرانی کماش اَت. 3آییا لۆٹت بچارێت ایسّا چۆنێنے، بله مردمانی مُچّی مێڑی باز اَت و آییئے جند پَٹَکّ و لُک‌کَدّے اَت. پمێشکا دیستی نکرت. 4گڑا په دْرِکّے دێما شت و مزنێن درچکێئے#19‏:4 اے درچکئے اِلمی نام ”Ficus sycomorus“ اِنت. سرا سر کپت تان آییا بگندیت، چێا که ایسّا چه همے راها گوَزگا اَت.

5وهدے ایسّا هما جاگها رَست، بُرزا چارت و گوَشتی: ”او زَکّا! زوتّ جَهلا اێر کپ، که مرۆچی من تئیی مهمان آن.“ 6آ، اشتاپی چه درچکا اێر کپت و ایسّایی په گَل و شادهی وتی لۆگا وشّاتک کرت.

7وهدے مردمان اے دیست، وت‌مان‌وتا نُرنڈان گوَشتِش: ”ایسّا گُنهکارێن مردێئے لۆگا مهمان بوتگ.“ 8بله زَکّا پاد آتک، اۆشتات و گۆن هُداوندێن ایسّایا گوَشتی: ”او هُداوند! وتی سجّهێن مال و مَڈّیئے نێما په نێزگار و گریبێن مردمان بهر و بانگَ کنان و اگن من کَسێئے مال په ناهَکّ پُشتا کَشّتگ و برتگ، آیانی بدلا چار سَری گێشترَ دئیان.“

9ایسّایا گۆن آییا گوَشت: ”مرۆچی اے لۆگا، پهِلّی و رَکّگ سر بوتگ، چێا که اے مرد هم چه اِبراهێمئے نَسل و پَدرێچا اِنت. 10هئو! انسانئے چُکّ په گُنهکار و گارێنانی شۆهاز و رَکّێنگا آتکگ.“

بادشاه و ده هِزمتکار

(مَتّا 25‏:14‏–30)

11هما وهدا که مردم ایسّائے هبران گۆش دارگا اَتنت، ایسّایا گێش کنان مِسالے آورت. چێا که آ اورشَلیمئے نزّیکّا رَستگ‌اَت و مردمانی گُمان اِش اَت که هُدائے بادشاهی هما وهدا پَدّرَ بیت. 12گوَشتی: ”یکّ بَرے، سَردارزادگے دورێن مُلکێا شت تانکه په بادشاهیا برسیت و پدا وتی ڈێه و ڈگارا پِر بترّیت. 13گڑا، ده هِزمتکاری وتی کِرّا لۆٹت و هر یکّێا یکّ اَشرپیے#19‏:13 اَسلیگێن یونانی زبانا، اے زرّئے نام ”مینا“ اِنت. یکّ میناے یکّ کار کنۆکێئے کمّ و گێش سئے ماهئے مُزّ بوتگ. دات و گوَشتنتی: ’تانکه من وتی سپرا جنان و پدا کایان، شما گۆن اے زَرّان سئوداگری بکنێت.‘ 14بله هما مُلکئے مردمان چه آییا نپْرتَ کرت. آییئے رئوگا رَند، کاسِد و کُلئوِش راه دات که ’ما نلۆٹێن اے مرد، مئے سرا بادشاهی بکنت.‘

15بله آییا بادشاهی رَست و وتی مُلکا پِر ترّت و آتک. گڑا هُکمی کرت هما دهێن هِزمتکاران که زَرّی داتگ‌اَتنت بیارنت، تان بزانت آیان چینچُک نَپ و سوتّ کَٹّتگ. 16ائولی هِزمتکار آتک و گوَشتی: ’او واجه! چه تئیی یکّێن اَشرپیا، من ده اَشرپی کَٹّتگ.‘ 17بادشاها گوَشت: ’شاباش، او شَرّێن گُلام! نون پمێشکا که تئو گۆن کمّێن بُنمالا تچک و راست بوتگئے، من ترا وتی مُلکئے ده شهرئے هاکمَ کنان.‘

18دومی آتک و گوَشتی: ’او واجه! من چه تئیی یکّێن اَشرپیا، پنچ کَٹّتگ.‘ 19بادشاها گوَشت: ’من ترا وتی مُلکئے پنچ شهرئے هاکمیا دئیان.‘

20دگه هِزمتکارے آتک و گوَشتی: ’او واجه! اِش اِنت تئیی داتگێن اَشرپی که من دَزمالێا بستگ و اێر کرتگ‌اَت. 21چێا که منا چه تئو تُرستگ، تئو تْرندێن مردے ائے و هما که تئو اێر نکرتگ‌اَنت، هما چیزّانی پئیردا جنئے و وتیگَ کنئے و نکِشتگێنَ رُنئے.‘ 22بادشاها گوَشت: ’او بێکارێن گُلام! من ترا چه تئیی جندئے هبران مئیاریگَ کنان، تئو زانت من تْرندێن مردمے آن، اێر نکرتگێن چیزّان وتیگَ کنان و نکِشتگێنَ رُنان. 23گڑا تئو چێا منی داتگێن زَرّ، بیاجی و باپاریێئے کِرّا اێر نکرت که من پِر ترّگا رَند، وتی زرّ گۆن بْیاجان#19‏:23 بْیاج، زَرّئے سرا سوتّ. بگپتێننت.‘

24گڑا بادشاها گۆن وتی دیوانئے مردمان گوَشت: ’اَشرپیا چه اِشیا پَچ گِرێت و هماییا بدئیێت که آییئے کِرّا ده اَشرپی اَنت.‘ 25آیان گوَشت: ’واجه! گۆن آییا پێسرا ده اَشرپی هست.‘ 26بادشاها گوَشت: ’شمارا گوَشان، هرکَسا که چیزّے هست، آییا گێشتر دئیگَ بیت، بله هرکَسا که نێست، هرچے که هستی هم پَچ گِرگَ بیت. 27بله هما که منی دژمن اَنت و منی بادشاهیا نلۆٹنت، آیان منی کِرّا بیارێت و منی دێما بکُشێت.‘“

په ایسّائے وشّاتکا

(مَتّا 21‏:1‏–9؛ مَرکاس 11‏:1‏–10؛ یوهَنّا 12‏:12‏–15)

28چه اے هبران و رَند، ایسّا پێسر و پێشگام دێم په اورشَلیما رئوگا اَت. 29وهدے زئیتون نام‌کپتێن کۆهئے سرا، بئیت‌پاجی و بئیت‌اَنیائے مێتگانی نزّیکّا رَست، وتی دو مریدی پێسرا دێم دات و 30گوَشتنتی: ”دێمی مێتگا برئوێت و اَنچُش که شما اۆدا رَسێت، کُرّگێن هَرے گندێت که بستگ و تنینگه کَسے آییا سوار نبوتگ. آییا بۆجێت و اِدا بیارێت. 31اگن کَسێا چه شما جُست کرت ’چیا اِشیا بۆجگا اێت،‘ بگوَشێت: ’واجها پکار اِنت.‘“

32مرید شتنت و هما ڈئولا که ایسّایا گوَشتگ‌اَت، هما پئیما دیستِش. 33اَنچُش که کُرّگئے بۆجگا اَتنت، کُرّگئے هُدابُندان چه آیان جُست کرت: ”شما چێا اے کُرّگا بۆجگا اێت؟“ 34مریدان پَسّئو دات: ”واجها پَکار اِنت.“ 35آیان کُرّگ ایسّائے کِرّا آورت، وتی شال و چادرِش کُرّگئے پُشتا اێر کرتنت و ایسّااِش سوار کرت. 36اَنچُش که ایسّا دێما رئوان اَت، مردمان وتی شال و چادر راهئے سرا چێرگێجان کرتنت.

37وهدے ایسّا زئیتونئے کۆهئے اێرکپئے نزّیکّا رَست، آییئے مریدانی مُچّیا په اے سجّهێن اَجِکّایی و مۆجزهان که آیان دیستگ‌اَتنت، په گَل و شادهی و گۆن بُرزێن تئوارے، هُدا سَتا کرت و گوَشت: 38”مبارک بات، هما بادشاها که په هُداوندئے ناما کئیت! سُهل و آسودگی مان آسمانا و شان و شئوکت بُرزێن اَرشا.“

39چه مردمانی نیاما، لهتێن پَریسیا گۆن ایسّایا گوَشت: ”او استاد! وتی مریدان نِهرّ و هَکّل کن که چُش مگوَشنت!“ 40ایسّایا درّاێنت: ”من شمارا گوَشان، اگن اے بێتئوار ببنت، سِنگ و ڈۆک کوکّارَ کننت.“

ایسّائے گرێوگ

41وهدے ایسّا اورشَلیما نزّیکّ بوت و شهری دیست، گْرێتی و 42گوَشتی: ”دْرێگتا تئو، هئو، همے تئو، مرۆچی بزانتێن که کجام چیزّ، په تئو سُهل و آسودگی آورتَ کنت. بله بَژن و اَپسۆز که نون آ چه تئیی چمّا چێر و اَندێم اِنت. 43په تئو اَنچێن رۆچَ کاینت که دژمن تئیی چپّ و چاگردا سَنگرَ بندنت و تئیی چارێن نێمگان اَنگرَّ کننت و تئیی پِڑ و چاگردا تَنْکَ تَرّێننت. 44ترا و تئیی چُکّان، ڈگارا چَگلَ دئینت و گۆن هاک و هۆنا هۆر و هئوارَ کننت و سِنگے په سِنگێئے سرا هم پَشتَ نگێجنت، چێا که تئو وتی هُدائے آیگئے وهد و ساهت، پَجّاه نئیاورت.“

چه مزنێن پرستشگاها سئوداگرانی در کنگ

(مَتّا 21‏:12‏–16؛ مَرکاس 11‏:15‏–18؛ یوهَنّا 2‏:13‏–16)

45چه اِشیا رَند، ایسّا مزنێن پرستشگاهئے پێشگاها شت و سئوداگرانی ڈنّا در کنگا گلاێش بوت. 46گوَشتی: ”هُدائے کتابا نبیسگ بوتگ: منی لۆگ، دْوا و پرستشئے جاگه ببیت،#19‏:46 اِشئیا نبیئے کتاب 56‏:7. بله شما دُزّبازارے کرتگ.“

47آییا هر رۆچ مزنێن پرستشگاها تالیمَ دات. مزنێن دینی پێشوا، شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماش، آییئے کُشگئے جُهدا اَتنت، 48بله په وتی اے مکسدا، هچّ راهے در گێتک نکرتِش، چێا که آییئے هر هبر مردمانی دلا نِشتگ‌اَت.

Currently Selected:

لوکا 19: HPKB

Highlight

Copy