لوکا 18

جنۆزام و ناهَکّێن کازیئے مِسال

1ایسّایا په مریدان مِسالے آورت تان آیان سَرکِچ بدنت و پێش بداریت که هروهد دْوا بکننت و هچبر دلپرۆش و نااُمێت مبنت. 2گوَشتی: ”شهرێا، یکّ کازیے هست‌اَت که آییا نه چه هُدایا تُرست و نه مردمانی پرواهیَ کرت. 3هما شهرا، جنۆزامے هم هست‌اَت که هروهد کازیئے کِرّا آتک و مِنّتوار اَت که آییئے هَکّا چه دئینکارا بگیپت.

4تان لهتێن وهدا، کازیا جنۆزامئے پریاتئے نێمگا هچّ دلگۆشَ نکرت، بله رَندا دلا هئیالی کرت که ’راست اِنت، منا نه هُدائے تُرس اِنت و نه مردمانی پرواه. 5بله اے جنۆزام منا دلسیاه کنگا اِنت. پمێشکا گهتر اِنت اِشیئے هَکّا بگران و بدئیان. چُش مبیت گۆن وتی هر رۆچیگێن رئوگ و آیگا منا گێشتر دلسیاه بکنت.‘“

6گڑا هُداوندێن ایسّایا گوَشت: ”بِشکنێت اے ناهَکّێن کازی چے گوَشیت؟ 7نون بارێن هُدا گۆن وتی گچێن کرتگێنان، که شپ و رۆچ گۆن آییا په وتی هَکّا پریاتَ کننت، هَکَّ نکنت؟ په آیانی هَکرَسیا دێرَ کنت؟ 8شمارا گوَشان که زوتّ آیانی هَکّا دنت. بله آ وهدی که انسانئے چُکَّ کئیت، بارێن سِتک و باور اے زمینئے سرا پَشتَ کپیت که آ بگندیت؟“

پَریسی و مالیاتگیرئے مِسال

9ایسّایا هما مردمانی بارئوا مِسالے آورت که وتا نێک و پهرێزکارَ زاننت و اے دگه مردمان اێرَ جننت. 10”دو مردم په دْوا کنگا مزنێن پرستشگاها شت که چه آیان یکّے پَریسیے اَت و دومی مالیاتگیرے اَت. 11پَریسی اۆشتات و په وتی جندا دْوایی کرت و گوَشتی: ’او هُدا! تئیی مِنّتوار آن که من اے دگه مردمانی ڈئولا دُزّ و رَدکار و زِنهکارے نه‌آن و نه اے مالیاتگیرئے ڈئولا آن.‘ 12من هپتگے دو رۆچ، رۆچگَ داران و وتی سجّهێن مالئے دَه‌یَکّا دئیان. 13بله هما مالیاتگیر دور اۆشتاتگ‌اَت و آسمانی چارت هم نکرت. دستی وتی سێنَگا جت و پِریات کنانا گوَشتی: ’او هُدا! ترا منی سرا بَزّگ بات که گُنهکارے آن.‘

14نون من شمارا گوَشان: پَریسی نه، بله هما مالیاتگیر نێک و پهرێزکار بوت و لۆگا شت، چێا که هرکَس وتا مزنَ زانت و لێکیت، کَمشرپَ بیت و هرکَس وتا جَهل و اێردستَ مَنّیت، وشنام و شرپدارَ بیت.“

په چُکّان ایسّائے مِهر

(مَتّا 19‏:13‏–15؛ مَرکاس 10‏:13‏–16)

15مردمان وتی نُنُّکێن چُکّ هم ایسّائے گوَرا آورتنت که دستِش سرا پِر بمُشیت. وهدے مریدان چُش دیست، مردمِش نِهرّ و هَکّل داتنت. 16بله ایسّایا چُکّ وتی کِرّا لۆٹتنت و گوَشتی: ”چُکّان بِلّێت که منی کِرّا بیاینت، آیانی دێما مدارێت، چێا که هُدائے بادشاهی اَنچێن مردمانیگ اِنت. 17شمارا راستێنَ گوَشان، آ که هُدائے بادشاهیا چُکّانی پئیما ممَنّیت، هچبر اۆدا پاد اێر کرتَ نکنت.“

زَردارێن وَرنا و نمیرانێن زِند

(مَتّا 19‏:16‏–29؛ مَرکاس 10‏:17‏–30)

18چه سرداران یکّێا جُست کرت: ”او نێکێن استاد! من چۆن بکنان که نمیرانێن زِندئے واهند ببان؟“ 19ایسّایا گوَشت: ”تئو منا ’نێکێن‘ په چے گوَشئے؟ اَبێد چه هُدایا کَسّ نێک نه‌اِنت. 20تئو هُدائے هُکمانَ زانئے: ’زِنا مکن، هۆن مکن، دُزّی مکن، درۆگێن شاهدی مدئے، وتی پت و ماتا اِزّت بدئے.‘“#18‏:20 دَررئو 20‏:12‏–16، موسّائے واز 5‏:16‏–20. 21آییا گوَشت: ”من چه کسانیا اے سجّهێن هُکم برجاه داشتگ‌اَنت.“

22وهدے ایسّایا آییئے پَسّئو اِشکت، گوَشتی: ”ترا اَنگت یکّ کارے کنگی اِنت، وتی سجّهێن مال و هستیا بها کن و زَرّان گریب و نێزگارێن مردمانی سرا بهر کن، اے پئیما ترا آسمانی گنجے رسیت. گڑا بیا و منی رَندگیریا بکن.“ 23وهدے آ مردا اے پَسّئو اِشکت، باز دلگیر و گَمیگ بوت چێا که آ مزنێن مالدارے اَت. 24ایسّایا آ مرد چارت و گوَشتی: ”په هَزگار و مالدارێن مردمان هُدائے بادشاهیا پاد اێر کنگ سکّ گران اِنت. 25هئو! چه سوچنئے دُمکا اُشترئے گوَزگ وه باز گران اِنت، بله هُدائے بادشاهیا، زَردارێن مردمئے پاد اێر کنگ، اَنگت گرانتر اِنت.“

26هما که اے هبرا اِشکنگا اَتنت، جُستِش کرت: ”گڑا کئے رَکّتَ کنت؟“ 27ایسّایا پَسّئو دات: ”په انسانا نبوتنی اِنت، بله هُدائے دستا هر چیزّ بوتَ کنت.“

28پِتْرُسا گوَشت: ”ما وتی هر چیزّ یله داتگ و تئیی رَندگیریا کنگا اێن.“ 29ایسّایا گوَشت: ”هئو! باور کنێت، هرکَسا که په هُدائے بادشاهیا وتی جن و چُکّ، برات، مات و پت یا لۆگ و جاگه یله داتگ‌اَنت، 30همے جهانا اے چیزّانی بدلا آییا باز گێشترَ رسیت و آ دگه جهانا، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت.“

ایسّائے مَرکئے سئیمی پێشگۆیی

(مَتّا 20‏:17‏–19؛ مَرکاس 10‏:32‏–34)

31پدا ایسّایا وتی دوازدهێن کاسِد یکّ کِرّے برتنت و گوَشتی: ”نون ما اورشَلیما رئوگا اێن، هر چیزّے که نبیان انسانئے چُکّئے بارئوا نبشتگ، آ سجّهێن اۆدا سَرجمَ بنت. 32آییا درکئومێن مردمانی دستا دئینت و هما درکئوم، کَلاگیَ گرنت، بےاِزّتیَ کننت و سر و دێما تُهیَ جننت، 33شلّاک و هئیزرانیَ جننت و کُشنتی. بله سئیمی رۆچا، آ پدا زندگَ بیت و جاهَ جنت.“#18‏:33 جاه جنَگ، بزان چه وتی جاها اَناگتێن پاد آیگ، اَربی و پارسیا ”قیام، رستاخیز“. 34آییئے مرید چه اے هبران یکّێا هم سرپد نبوتنت. ایسّائے اے هبرانی مانا چه آیانی زانتا چێر اَت و آیان سَرکِچ نئوارت که ایسّا چے گوَشگا اِنت.

کۆرێئے دْرهبکشی

(مَتّا 20‏:29‏–34؛ مَرکاس 10‏:46‏–52)

35وهدے ایسّا اَریهائے شهرئے نزّیکّا رَست، کۆرے دیستی که راهئے سرا نِشتگ و پِنڈگا اَت. 36وهدے کۆرا مهلوک و مُچّیئے تئوار اِشکت، جُستی کرت: ”چے بئیگا اِنت؟“ 37هالِش دات: ”ایسّا ناسِری گوَزگا اِنت.“ 38گڑا آییا کوکّار کرت: ”ایسّا، او داوود بادشاهئے چُکّ! ترا منی سرا بَزّگ بات.“ 39آ که چه سجّهێنان پێسر و پێشگام اَتنت، کۆرِش هَکَّل کرت و گوَشتِش: ”بسّ کن، بێتئوار بئے!“ بله آییا گێشتر کوکّار کرت: ”او داوود بادشاهئے چُکّ! ترا منی سرا بَزّگ بات.“

40ایسّا اۆشتات و هُکمی کرت: ”آ مردا بیارێت.“ وهدے نزّیکّ آتک، ایسّایا جُست کرت: 41”تئو چه من چے لۆٹئے؟ په تئو چے بکنان؟“ آییا پَسّئو دات: ”او هُداوند! منَ لۆٹان که دوبر بگندان.“ 42ایسّایا گوَشت: ”بینا ببئے! تئیی ایمانا ترا دْراه کرت.“ 43هما دمانا کۆر بینا بوت، هُدایا سِپَت و سنا کنان، ایسّائے همراهیا رهادگ بوت. مردمان که چُش دیست، آیان هم هُدائے شُگر گپت.

Currently Selected:

لوکا 18: HPKB

Highlight

Copy