پێدایش 45

ایسُّپ وتا زاهرَ کنت

1ایسُّپا اۆشتاتگێن مردمانی دێما دل داشت نکرت و کوکّاری کرت: ”سجّهێن مردمان چه منی دێما برێت.“ وهدے ایسُّپا برات هال داتنت که من ایسُّپ آن، آییئے کرّا دگه کَسّ نێست‌اَت. 2آییا اَنچێن بُرزێن تئوارێا گرێت که مِسریان اِشکت و پِرئونئے لۆگئے مردم هم سهیگ بوتنت.

3ایسُّپا گۆن براتان گوَشت: ”من ایسُّپ آن. منی پت اَنگت هست و سلامت اِنت؟“ برات ایسُّپئے دێما تُرسگا اَتنت و هچّ پَسّئوِش دات نکرت. 4گڑا گۆن براتان گوَشتی: ”منی نزّیکترا بیاێت.“ وهدے آ نزّیکّا آتکنت، ایسُّپا گوَشت: ”من شمئے برات ایسُّپ آن. من هما مردم آن که شما بها کرت و سَری مِسرا کپت. 5بله نون پرێشان مبێت و وتا مئیاریگ مکنێت که شما چێا منا اِدا بها کرت. هُدایا په ساهانی رَکّێنگا منا چه شما پێسر اِدا راه دات. 6دو سال اِنت که مُلکا ڈُکّال اِنت. آیۆکێن پنچ سالا هم هچّ ڈگارے نه ننگار کنگ و کِشَگَ بیت و نه رُنَگ و مُشَگ، 7بله هُدایا چه شما پێسر منا اِدا راه دات که شمارا زندگ بداریت و سَرجمیا برکّێنیت که شمئے نَسل چه زمینا گار مبیت. 8پمێشکا منی اِدا راه دئیۆک شما نه‌اَتێت، هُدا اَت. هُدایا منا په پِرئونا پتے، په آییئے سجّهێن لۆگا مسترے و په سَرجمێن مِسرئے مُلکا هاکمے کرت.

9نون زوتّ کنێت و منی پتئے کرّا برئوێت. گۆن آییا بگوَشێت: ’تئیی چُکّ ایسُّپَ گوَشیت: ”هُدایا منا سجّهێن مِسرئے واجه کرتگ. مَهتل مبئے و منی کرّا بیا. 10گۆن وتی چُکّ و نماسگ و رمگ و گۆرُم و وتی سجّهێن مال و هستیا، گۆشِنئے دَمگا جَهمنند بئے که گۆن من نزّیکّ ببئے. 11من تئیی هر چیزّئے زِمّه زرتگ که اے ڈُکّال تان پنچ سالا اَنگتَ مانیت. چۆ مبیت که تئو وار و بزّگ ببئے، تئیی جند و تئیی هاندان و تئیی سجّهێن مردم جَنجال ببنت.“ 12شما وت گِندگا اێت و منی برات بِنیامین هم گِندگا اِنت که اے منی جند اِنت که گۆن شما هبرا اِنت. 13اے مزنی و شرپ که منا اِدا مِسرا رَستگ و هما سجّهێن چیزّ که شما دیستگ‌اَنت، برئوێت و منی پتا هال بدئیێت و آییئے جندا زوتّ بیارێت.‘“ 14گڑا ایسُّپا وتی برات بِنیامین گُلاێش کرت و گرێتی. بِنیامینا هم ایسُّپ گُلاێش کرت و گرێتی. 15ایسُّپا وتی سجّهێن برات اَمباز کرت و چُکِّتنت و گرێتی. نون آییئے برات گۆن آییا هبرا لگّتنت.

16وهدے پِرئونئے لۆگا اے هال رَست که ایسُّپئے برات آتکگ‌اَنت، پِرئون و آییئے هِزمتکار گَل بوتنت. 17پِرئونا گۆن ایسُّپا گوَشت: ”وتی براتان بگوَش: ’چۆ کنێت که باران وتی اۆلاکان بلَڈّێت و کَنهانئے مُلکا برئوێت و 18وتی پتا بزورێت و لَڈّ و لۆگ منی کرّا بیاێت. من مِسرئے شَرترێن زمینا شمارا دئیان و شما زمینئے شَرتِرێن بَر و سَمرانَ ورێت.‘ 19په تئو هُکم اِش اِنت که وتی براتان بگوَش: ’چۆ کنێت که په وت چه مِسرا اَسپ‌گاڑی بزورێت گۆن، په وتی جَن و چُکّان. وتی پتا بزورێت و بیاێت. 20اگن شمئے چیزّے پَشت کپت، پرێشان مبێت، چێا که سجّهێن مِسرئے شَرترێن زمین شمئیگَ بیت.‘“

21گڑا اِسراییلئے چُکّان اَنچُش کرت. هما پئیما که پِرئونا هُکم داتگ‌اَت، ایسُّپا وتی براتانا اَسپ‌گاڑی و تۆشگ دات. 22آییا هر یکّێارا جۆڑیے گُد دات، بله بِنیامینا سئے سد نُگره و پنچ جۆڑی گُدی دات. 23په وتی پتا اے چیزّی راه داتنت: دَه لاگ که چه مِسرئے شَرترێن چیزّان لَڈّگ بوتگ‌اَت و ده مادیان که په پتئے سپرا دان و وراک و تۆشگ لَڈّگ بوتگ‌اَت. 24پدا وتی براتی رهادگ کرتنت. برات که در کپگا اَتنت، گۆن آیان گوَشتی: ”راها اَڑ و کُڑ مکنێت.“

25گڑا آ چه مِسرا در آتک و وتی پت آکوبئے کرّا کَنهانئے مُلکا آتکنت. 26گۆن وتی پتا گوَشتِش: ”ایسُّپ اَنگت زندگ اِنت. اِشیا بِلّ، سجّهێن مِسرئے هاکم اِنت.“ آکوب هُشک و هئیران بوت. آیانی سرا باوَری نبوت. 27بله وهدے آیان ایسُّپئے گوَشتگێن هبر گۆن پتا کرتنت و آکوبا هما اَسپ‌گاڑی دیستنت که ایسُّپا په آییئے آرگا راه داتگ‌اَتنت، اَرواهی تازَگ بوت. 28اِسراییلا گوَشت: ”بَسّ، نون منا باور اِنت. منی چُکّ ایسُّپ اَنگت زندگ اِنت. چه اِد و پێسر که بمران، رئوان که ایسُّپا بگندان.“

Currently Selected:

پێدایش 45: HPKB

Highlight

Copy