پێدایش 42

گۆن براتان ایسُّپئے دُچار کپگ

1وهدے آکوبا دیست که مِسرا دان هست، گۆن وتی چُکّان گوَشتی: ”چێا نِشتگ و یَکدومیا چارگا اێت؟ 2من اِشکتگ که مِسرا دانَ رسیت. برئوێت و دان بگرێت که زندگ بمانێن، شُدا ممِرێن.“

3گڑا ایسُّپئے دَه برات مِسرا دانئے گِرَگا شت. 4آکوبا ایسُّپئے برات بِنیامین گۆن آ دگه براتان دێم ندات، گوَشتی چۆ مبیت که تاوانے برسیتی. 5اے پئیما اِسراییلئے چُکّ هما مردمانی رُمبا گۆن اَتنت که دانئے گِرَگا آتکگ‌اَتنت، چێا که کَنهانئے مُلکا ڈُکّال اَت.

6نون ایسُّپ مُلکئے والی اَت. اے ایسُّپ اَت که مُلکئے سجّهێن مردمانی کرّا گندمی بها کرت. گڑا ایسُّپئے برات آتکنت و آییئے دێما په اَدب سَرِش جَهل کرت. 7وهدے ایسُّپا وتی برات دیستنت، پَجّاهی آورتنت، بله آیانی دێما زاهری نکرت. گۆن آیان په ترُندی هبری کرت و جُستی کرت: ”شما چه کجا آتکگێت؟“ آیان پَسّئو دات: ”چه کَنهانئے مُلکا، دانئے زورگا آتکگێن.“

8ایسُّپا برات پَجّاه آورتنت، بله آیان ایسُّپ پَجّاه نئیاورت. 9ایسُّپ وتی وابانی ترانَگا کپت که براتانی بارئوا دیستگ‌اَتنتی. ایسُّپا گۆن آیان گوَشت: ”شما جاسوس و چاریگ اێت. شما اِدا آتکگێت که بزانێت مئے مُلکئے کجام جاگها پاسپانی و هِپازَت نِزۆرتر اِنت.“ 10آیان گوَشت: ”اِنّه، منی واجه! تئیی کَستر وَرد و وراکئے گرگا آتکگ‌اَنت. 11ما سجّهێن یکّێن پِتئے چُکّ اێن، راست و تچکێن مردم اێن، تئیی پادانی چێرئے هاک اێن، جاسوس و چاریگ نه‌اێن.“ 12ایسُّپا گوَشت: ”اِنّه! شما اِدا آتکگێت که بزانێت مئے مُلکئے کجام جاگها پاسپانی و هِپازَت نِزۆرتر اِنت.“ 13بله آیان گوَشت: ”تئیی کَستر یکّێن پتئے چُکّ اَنت و مئے پت کَنهانا جهمنند اِنت. ما دوازده برات بوتگێن. کَسترێن برات انّون پتئے کِرّا اِنت. آ دگه برات نون نێست‌اِنت.“ 14ایسُّپا گوَشت: ”انچۆ که من شمارا گوَشت، شما جاسوس و چاریگ اێت. 15شمارا اے پئیما چَکّاسێن: تانکه شمئے کَسترێن برات اِدا نئیئیت، منا پِرئونئے سرئے سئوگِند اِنت که شما چه اے جاگها شتَ نکنێت. 16چه وتی براتان یکّے راه دئیێت، بِلّی شمئے براتا کاریت. شما آ دگه برات همِدا بندیجاها مانێت. شمئے هبر چارگ و چکّاسگَ بنت که بارێن راستَ گوَشێت یا نه. اگن شما راست نگوَشت، منا پِرئونئے سرئے سئوگند اِنت که شما جاسوس و چاریگ اێت.“

17ایسُّپا تان سئے رۆچا سجّهێن برات بندیجاها بند کناێنتنت. 18سئیمی رۆچا گۆن آیان گوَشتی: ”هما پئیما که من شمارا گوَشان، هما پئیم بکنێت، گڑا زندگَ مانێت، پرچا که منا چه هُدایا تُرسیت. 19اگن شما راست و تچکێن مردم اێت، چه شما براتان یکّے بندیجاها بنندیت و آ دگه برئونت و په وتی لۆگئے گُژنَگێن مردمان دان ببرنت، 20بله وتی کَسترێن براتا منی کرّا بیارێت که شمئے هبر راست ببنت و چه مرکا برَکّێت.“ آیان اَنچُش کرت و 21گۆن یکدگرا گوَشتِش: ”اَسلا مارا براتئے هَکّان گِپتگ. ما دیست که آ چینچُک پرێشان اَت، په وتی جانئے رَکّێنگا مئے کرّا دَزبندی و پریاتی کرت، بله ما آییئے هبر گۆش نداشتنت، پمێشکا اے مُسیبت مئے سرا کپتگ.“ 22روبِنا گوَشت: ”من وَه شمارا گوَشت که هچّی مکنێت، بله شما گۆش نداشت. نون مارا آییئے هۆنئے هساب دئیگی اِنت.“

23براتان نزانت که ایسُّپ مئے هبران سرپد بئیگا اِنت، چێا که ایسُّپ ترجُمه کنۆکێئے کُمَکّا گۆن آیان هبرا اَت. 24ایسُّپا وتی دێم آنگُر کرت و گرێتی. پدا دێمی تَرّێنت و گۆن آیان هبری کرت. گڑا چه براتانی نیاما شَمونی گِپت و آیانی چمّانی دێما دَست و پادی بنداێتنت.

ایسُّپئے برات کَنهانا رئونت

25نون ایسُّپا هُکم دات که براتانی گۆنیان چه دانا پُرّ کنێت، هر یکّێئے نُگرَهان هماییئے جندئے گۆنیا مان کنێت و سپرئے تۆشَگِش هم بدئیێت. اے کار که په آیان کنگ بوتنت، 26نون آیان وتی دان هران لَڈّتنت و چه اۆدا راه گپتنت. 27راها شپا گِپتنت و یکّ جاگهێا منزلِش کرت. وهدے چه آیان یکّێا وتی گۆنیئے دپ پچ کرت که په وتی هرا کاه و کدیمے بکشّیت، دیستی که منی نُگره گۆنیئے دپ دپا اێر اَنت. 28گۆن وتی براتان گوَشتی: ”منی نُگرَهِش نَزُرتگ‌اَنت، اِش اَنت منی گۆنیئے تها اَنت.“ تُرسے آیانی دلا کَپت. دێمِش گۆن یکدگرا کرت و دْرَهان و لَرزانا گوَشتِش: ”اے چِه کارے که هُدایا گۆن ما کرتگ؟“

29وهدے آ وتی پت آکوبئے کرّا کَنهانئے مُلکا آتکنت، وتی سجّهێن کِسّه و سرگوَستِش آورتنت. گوَشتِش: 30”هما مرد که مُلکئے مستر اِنت، آییا گۆن ما په تْرندی هبر کرت و گوَشتی: ’شما اے مُلکا جاسوسی کنگا آتکگێت.‘ 31بله ما گۆن آییا گوَشت: ’ما راست و تچکێن مردم اێن، چاریگ و جاسوس نه‌اێن. 32ما یکّێن پتئے چُکّ اێن. دوازده برات بوتگێن. یکّ براتے نون نێست‌اِنت و کَسترێن برات انّون کَنهانا پتئے کرّا اِنت.‘ 33گڑا مُلکئے مسترا گوَشت: ’من هما وهدا زانان شما راست و تچکێن مردم اێت که شما یکّ براتے همِدا گۆن من بلّێت و آ دگه برئوێت و په وتی لۆگئے گُژنَگێن مردمان دان ببرێت و 34وتی کَسترێن براتا منی کرّا بیارێت. گڑا منَ زانان که شما چاریگ و جاسوس نه‌اێت و تچک و راستێن مردم اێت. رندا من شمئے براتا شمارا دئیان و شما اے مُلکا سئوداگری و باپار کرتَ کنێت.‘“

35وهدے آ وتی گۆنیان هالیگ کنگا اَتنت، هر یکّێئے گۆنیا آییئے نُگرهانی تورگ#42‏:35 تورگ، بزان پێلک، لۆت، پێلگ. مان اَت. وهدے آیان و آیانی پتا نُگرهئے تورگ دیستنت، تُرستِش. 36آیانی پت آکوبا گوَشت: ”شما منا بےائولاد کنگا اێت. ایسُّپ هم نێست‌اِنت و شَمون هم. نون شما بِنیامینا پچ گِرگَ لۆٹێت. اے سجّهێن کَهر منی سرا کپگا اَنت.“

37روبِنا گۆن پتا گوَشت: ”اگن من تئیی چُکّ پدا په تئو نئیاورت، منی دوێن چُکّان بکُش. بِنیامینا منا بدئے، من پدا په تئو کارانی.“ 38بله آکوبا گوَشت: ”منی چُکّ گۆن شما نئیئیت گۆن. آییئے برات مُرتگ و بَسّ جندی پَشت کپتگ. اگن شمئے اے سپرا تاوانے برسیتی، من چه گَمانَ مِران و منی پیرێن سرئے هۆن شمئے گردنا بیت.“

Currently Selected:

پێدایش 42: HPKB

Highlight

Copy