پێدایش 32

آکوب ایسّوئے گِندُکئے تئیاریا کنت

1نون آکوب رهادگ بوت و راها هُدائے پرێشتگ گۆن آییا دُچار کپتنت. 2وهدے آکوبا پرێشتگ دیستنت، گوَشتی: ”اے هُدائے لشکرئے اُردگاه#32‏:2 اُردگاه هما جاگه اِنت که مردم په کسانێن وهدێا گدانَ بندنت و نندنت. اِنت.“ پمێشکا آ جاگهئے نامی مَهَنائِم#32‏:2 مَهنائِمئے مانا اِنت: ”دو اُردگاه“. کرت.

3چه وت و پێسر کاسدی سَهیرئے سرڈگارا، اِدومئے دَمگا وتی برات ایسّوئے کرّا راه داتنت و 4کاسِدی هُکم داتنت که: ”منی واجهێن ایسّوا بگوَشێت که تئیی کستر آکوبَ گوَشیت که تان اے وهدی من لابانئے کرّا دَرامدێئے پئیما نِندۆک بوتگان. 5منا گۆک و هر و پَس و گُلام و مۆلد هست. نون من اے پئیگام پمێشکا په وتی واجه ایسّوا راه داتگ که تئو منا بےاِزّت مکنئے.“

6کاسِدان که وتی سَپر جَت و پدا آکوبئے کرّا سر بوتنت، گوَشتِش: ”ما تئیی برات ایسّوئے کِرّا شتێن و نون آ وت گۆن چار سَد مَردا تئیی گِندُکا پێداک اِنت.“ 7آکوبا گۆن مزنێن تُرس و لَرز و پرێشانیے وتی همراهێن مردم دو ٹۆلیا بَهر کرتنت، رمگ و گۆرُم و بَگّی#32‏:7 بَگّ، بزان اُشترئے رمگ. هم دو بَهرا کرتنت. 8دلا گوَشتی: ”اگن ایسّو بیئیت و یکّ رُمبێئے سرا اُرُش بکنت، گڑا دومی رُمب تَتکَ کنت.“

9نون آکوبا دْوا کرت: ”او منی پت اِبراهێمئے هُدا! منی پت اِساکئے هُدا! او هما هُداوند که گۆن من گوَشتِت: ’مُلکا وتی سیادانی کِرّا واترّ کن که من ترا سبز و آبادَ کنان!‘ 10منِ آکوب اینچُک مِهر و وپا نکَرزان که تئو گۆن وتی هِزمتکارا کرتگ. وهدے من چه اُردُنئے کئورا گوَزگا اَتان، منا بَسّ وتی اَسا گۆن اَت، بله نون دو اُردگاهئے واهُند آن. 11منا چه منی براتئے دستا برَکّێن. منا چه ایسّوا رَکّێن که منا چه آییا تُرسیت. آ مئیئیت و منی و منی چُکّ و چُکّانی ماتانی سرا اُرُش مکنت. 12بله تئو گوَشتگ: ’من اَلّما ترا سبز و آبادَ کنان و تئیی پَدرێچا دریائے رێکانی پئیما اَنچۆ بازَ کنان که هسابَ نبنت.‘“

13آکوبا شپا همۆدا داشت. چه وتی مالان په وتی برات ایسّوا سئوگاتے گچێنی کرت: 14دو سد بُز و بیست پاچِن، دو سد مێش و بیست گوَرانڈ، 15سی ڈاچی#32‏:15 ڈاچی، بزان رُستگێن مادگێن اُشتر. گۆن هِرّان،#32‏:15 هِرّ، بزان اُشترئے کسانێن چُکّ. چِلّ مادَگ#32‏:15 مادَگ، بزان رُستگێن مادگێن گۆک. و ده کاییگِر،#32‏:15 کاییگِر، بزان رُستگێن نَرێن گۆک. بیست مادیان و دَه لاگ. 16آییا اے، گَلَگ گَلَگ کرت و وتی هِزمتکارانی دستا داتنت و گوَشتی: ”چه من پێسر بێت و گَلَگان چه یکدومیا دور دور بدارێت.“ 17آکوبا ائولی هِزمتکار هُکم دات و گوَشت: ”منی برات ایسّو که گۆن تئو دُچارَ کپیت و جُستَ کنت: ’تئو کئیی مردم ائے؟ کجا رئوگا ائے؟ اے مال و دَلوَت که ترا گۆن اَنت، کئییگ اَنت؟‘ 18بگوَشی: ’اے تئیی کَستر آکوبئیگ اَنت. اے سئوگات اَنت که په منی واجه ایسّوا راهی داتگ‌اَنت و آکوبئے جند پُشتا پێداک اِنت.‘“

19آییا دومی و سئیمی و آ دگه سجّهێن هِزمتکار که گۆن گَلَگان رئوگا اَتنت، هم اَنچُش هُکم داتنت: ”وهدے شما ایسّو دیست، همے هبران گۆن آییا بکنێت. 20اَلّما بگوَشێت: ’تئیی کَستر آکوب مئے پُشتا پێداک اِنت.‘“ دلا گوَشتی: ”من اے ٹێکیان چه وت و پێسر راهَ دئیان و آییئے دلا نرمَ کنان. رندا که آییا گِندان، بلکێن منی اِزّتا بکنت.“ 21گڑا آکوبئے سئوگات چه آییئے جندا پێسر شتنت و جندی شپا اُردگاها جَلِّت.

آکوبا برکتَ رسیت

22هما شپا آکوب پاد آتک، وتی دوێن جَن، دوێن مۆلد و یازدهێن مردێن‌چُکّی زُرتنت و چه یَبوکئے کئورئے شۆنا#32‏:22 شۆن، بزان کئور یا آپئے هما جاگه که چه اۆدا مردم گوَستَ کنت. گوَست. 23اے سجّهێنی چه کئورا گوازێنتنت. وتی سجّهێن مال و مَڈّی‌ای هم گوازێنتنت. 24آکوب اێوَک بوت. یکّ مردے آتک و تان بامگواها گۆن آییا بَند مِڑِت.#32‏:24 بَند مِڑَگ، بزان کُشتی کنگ، مَلّ مِڑَگ، کُستی گِرگ. 25وهدے بند مِڑَگا اَتنت، مردا دیست که آکوبا زێردست کرتَ نکنان، گڑا مَگونا#32‏:25 مَگون، بزان پادئے بُرزی نێمگ، بَزگۆشتئے هڈّ یا بند. مُشتے جتی و آکوبئے مَگون چه بُنا در شت.

26گڑا مَردا گۆن آکوبا گوَشت: ”بِلّ نون منَ رئوان که بامگواه اِنت.“ بله آکوبا گوَشت: ”تانکه منا برکَتَ ندئیئے، ترا رئوگا نئیلان.“ 27گڑا مردا گوَشت: ”تئیی نام کئے اِنت؟“ آکوبا پَسّئو دات: ”آکوب.“ 28مَردا گوَشت: ”چه اِد و رند تئو آکوب گوَشگَ نبئے، تئیی نام اِسراییلَ#32‏:28 اِسراییلئے مانا اِنت: ”آ گۆن هُدایا مِڑیت“. بیت، چێا که تئو گۆن هُدایا و گۆن مردمان مِڑِتگئے و سردَست بوتگئے.“ 29گڑا آکوبا گوَشت: ”منی دَزبندی اِنت که وتی ناما بگوَش.“ بله آییا گوَشت: ”منی نامئے جُستا چێا کنئے؟“ گڑا همۆدا آکوبی برکت دات. 30پمێشکا آکوبا آ جاگهئے نام پَنی‌اێل#32‏:30 پَنی‌اێلئے مانا اِنت: ”هُدائے چهرگ، هُدائے دێم“. کرت. گوَشتی: ”گۆن هُدایا دێم په دێم بوتان، بله اَنگت منی جان رَکّت.“ 31وهدے آکوب چه پَنی‌اێلا گوَزگا اَت، رۆچا ٹِکّ کرت. مَگونئے سئوَبا آکوب لَنگ جنانا شت.

32پادئے بُنئے اے زَردیلِّک#32‏:32 زَردیلِّک گۆشتئے هما لَبّڑئے ڈئولێن دراجێن راڑ که هَڈّا گۆن گۆشتا بندیت. که دَلوَتئے مَگونا پِر اِنت، پمێشکا اِسراییلی تان رۆچِ مرۆچیگا اِشیا نئورنت که آ مَردا آکوبئے مَگونئے همے جاگها مُشتے جت که اے زَردیلِّک اِنت.

Currently Selected:

پێدایش 32: HPKB

Highlight

Copy