پێدایش 24

اِساک و رِبِکّا

1نون اِبراهێم پیر و کماش اَت. هُداوندا اِبراهێم هر چیزّا برکت داتگ‌اَت. 2اِبراهێمئے لۆگا کوَهنێن هِزمتکارے هست‌اَت که آییئے سجّهێن کار و بارانی سرۆک اَت. اِبراهێما گۆن آییا گوَشت: ”وتی دستا منی زانئے#24‏:2 زان، بزان پادئے بُرزی نێمگئے بَزگۆشت. چێرا اێر کن.#24‏:2 اِسراییلیانی رَسمے اَت که په مُهرێن سئوگندئے دئیگا، سئوگند ورۆکا وتی دست، سئوگِند دئیۆکئے زانئے چێرا اێرَ کرت و سئوگِندَ وارت. 3من ترا هُداوندئے سئوگِندا دئیان، آسمان و زمینئے هُدائے سئوگِندا دئیان، که چه اے کَنهانیان، که من اِشانی نیاما زِند گوازێنگا آن، چه اِشانی جنکّان منی چُکّا جَنَ ندئیئے. 4منی مُلکا رئوئے و منی چُکّ اِساکا همۆدا چه منی جندئے سیادان جَنے دئیئے.“

5هِزمتکارا چه آییا جُست کرت: ”بله اگن جنکّ په اے مُلکئے آیگا رازیگ مبیت، گڑا تئیی چُکّا هما مُلکا پِر بترّێنان که تئو چه اۆدا آتکگئے؟“ 6اِبراهێما گوَشت: ”هچبر منی چُکّا اۆدا پِر مترّین. 7هُداوند، آسمانئے هُدا، هما که منا چه منی پتئے لۆگ و منی پێدائِشئے مُلکا اِدا آورتی، هما هُدا که گۆن من هبری کرت، کَسم و سئوگِندی وارت و کئولی کرت که ’چه منی نێمگا اے سرڈگار تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت‘، هما هُدا وتی پرێشتگا چه تئو پێسر راهَ دنت که تئو چه اۆدا په منی چُکّا جَنے در گێتک بکنئے. 8اگن آ جنکّ گۆن تئو آیگا رازیگ نبوت، گڑا تئو چه منی اے سئوگِندا آزات ائے. بله منی چُکّا اۆدا پِر مترّێن.“ 9گڑا هِزمتکارا دست وتی واجه اِبراهێمئے زانئے چێرا اێر کرت و همے سئوگِند وارت.

10هِزمتکارا چه وتی واجهئے اُشتران ده اُشتر زُرت و رهادگ بوت. چه واجهئے نێمگا تَهر تَهرێن گچێنی ٹێکی آییا گۆن اَت. پاد آتک و دێم په اَرام‌نَهرئیما رئوان بوت. ناهۆرئے شهر همۆدا اَت. 11چه شهرا ڈَنّ، چاتێئے کِرّا اُشتری جۆکێنتنت. بێگاهئے وهد اَت و اے وهدا جنێن په آپئے کَشّگا آتکنت.

12آییا دْوا کرت و گوَشت: ”او هُداوند! منی واجهێن اِبراهێمئے هُدا! مرۆچی منا سۆبێن#24‏:12 سۆبێن، بزان پێرۆز، کامیاب. کن و منی واجهێن اِبراهێمئے سرا مِهربان بئے. 13بچار، من اے چَمّگئے کِرّا اۆشتاتگان و شهرئے مردمانی جنکّ په آپئے کَشّگا پێداک اَنت. 14هما جنکّ که اگن من گوَشت: ’وتی کونزگا جَهل کن، من آپَ وَران‘ و آییا گوَشت: ’بیا بوَر، من تئیی اُشتران هم آپَ دئیان‘ منَ زانان که همے جنکّ تئو په وتی هِزمتکارێن اِساکا گچێن کرتگ. من چه همے گپّا زانان که تئو په منی واجها مهربان بوتگئے.“

15آییا اَنگت دْوا هلاس نکرتگ‌اَت که رِبِکّایا وتی کونزگ کۆپَگا اَت و آتک. رِبِکّا بِتوێلئے جنکّ اَت. بِتوێل مِلکَهئے مَردێن‌چُکّ اَت و مِلکَه، اِبراهێمئے برات ناهۆرئے جَن اَت. 16جنکّ سکّێن شررنگے اَت. جنێن‌چُکّے اَت و اَنگت گۆن هچّ مردێنا نئوَپتگ‌اَت. رِبِکّا دێم په چَمّگا جَهلاد راه گِپت، کونزگی پُرّ کرت و پدا بُرزاد بوت.

17هِزمتکار تچانا آییئے کرّا شت و گوَشتی: ”منا چه وتی کونزگا کَمّے آپ بدئے.“ 18رِبِکّایا گوَشت: ”بوَر، منی واجه!“ زوتّ زوتّا کونزگی گۆن دوێن دستان جَهل کرت و آپی دات. 19رِبِکّایا هِزمتکار آپ دات، رندا گوَشتی: ”من تئیی اُشتران هم آپَ دئیان، تان هما وهدا که وت بَسّ بکننت.“ 20اِشتاپ اِشتاپیا کونزگی تَگارئے#24‏:20 تَگار، بزان مزنێن جُهلێن درپ، هیران، لگن. تها هالیگ کرت و دێم په چاتا تچان بوت که دگه آپ بیاریت. په آییئے سجّهێن اُشتران آپی کَشِّت. 21مَرد بێتئوار اَت و رِبِکّایا چارگا اَت تان بزانت بارێن هُداوندا منی سپر سۆبێن کرتگ یا نه.

22اُشتران که آپئے ورگ بَسّ کرت، مردا سُهرئے پُلۆهے در کرت که کِساس شَش گِرام اَت و په آییئے دَستان سُهرئے دو هتّلی#24‏:22 هتّلی، بزان سنگئو یا منگلیکّئے ڈئولێن سَهت و زێوَرے که جنێنی دَستا کننت. که هر یکّێئے وزن کِساس سَد و بیست گِرام اَت. 23جُستی کرت: ”تئو کئیی جنکّ ائے؟ منا بگوَش، تئیی پتئے لۆگا جاگه هست که ما وتی شپا اۆدا بگوازێنێن؟“ 24رِبِکّایا گوَشت: ”من بِتوێلئے جنکّ آن. بِتوێل، مِلکَه و ناهۆرئے چُکّ اِنت.“ 25پدا گوَشتی: ”مارا کاه و کدیم هم باز هست و چُشێن جاگه هم هست که شما شپا بدارێت.“

26مردا وتی سر جَهل کرت، هُداوندئے شُگری گِپت و 27گوَشتی: ”هُداوندا سَتا بات، منی واجه اِبراهێمئے هُدایا که گۆن منی واجها وتی مِهر و وپاداری‌ای برجاه داشتگ و دێم په منی واجهئے سیادانی لۆگئے اے سپرا منی رهشۆن بوتگ.“ 28جنکّ تچان بوت و ماتئے لۆگئے مردمی هال داتنت.

29رِبِکّایا براتے هست‌اَت که نامی لابان اَت. لابان تچان بوت و چَمّگئے کِرّا، هِزمتکارئے نێمگا شت. 30لابانا که وتی گهارئے پۆنزئے پُلۆه و دستئے هَتّلی دیستنت و اَنچۆ که گهارئے گَپّی اِشکت که آ مردا گۆن آییا چے گوَشتگ‌اَت، در آتک و مردئے نێمگا شت. دیستی که مرد چَمّگئے سرا اُشترانی کِرّا اۆشتاتگ. 31گوَشتی: ”او هُداوندئے برکت داتگێن! بیا، ڈَنّا چێا اۆشتاتگئے؟ من لۆگ تئیار کرتگ و په اُشتران هم جاگهُن گیشّێنتگ.“

32گڑا مرد لۆگا شت. اُشترانی بارِش اێر گێتکنت و اُشترِش کاه و کدیم کرتنت. په مردئے جند و همراهان آپِش آورت که وتی پادان بشۆدنت. 33نون ورگِش آورت و دێما داتنت. بله هِزمتکارا گوَشت: ”من تانکه وتی گپّانَ نجنان، هچَّ نئوران.“ لابانا گوَشت: ”وتی گپّان بجن.“ 34گوَشتی: ”من اِبراهێمئے هِزمتکارے آن. 35هُداوندا منی واجه سکّ باز برکت داتگ و واجه هستۆمند و اَمیرے. هُداوندا پَس و گۆک، هر و اُشتر، نُگره و تلاه، گُلام و مۆلد داتگ. 36منی واجهئے لۆگی سارَها پیرانسریا په واجها مردێن‌چُکّے آورتگ و منی واجها وتی سجّهێن هستی هماییارا داتگ. 37منی واجها منا سئوگِند داتگ و گوَشتگ: ’منی چُکّا کَنهانی جَنے مدئے، چه اے مُلکا که انّون من نِشتگان. 38منی پتئے لۆگا و منی سیادانی کِرّا برئو و منی چُکّا چه همایان جَنے بدئے.‘ 39من چه وتی واجها جُست کرت که اگن جنکّ گۆن من مئیئیت گۆن، گڑا؟

40گوَشتی: ’هُداوند، که من آییئے راه زُرتگ، وتی پرێشتگا گۆن تئو راهَ دنت و ترا تئیی سپرا سۆبێنَ کنت تانکه تئو په منی بچّا چه منی جندئے مردمان و منی پِت‌کئوما جَنے در گێتک بکنئے. 41اگن تئو منی سیادانی کِرّا برئوئے، چه سئوگِندا آزاتَ بئے. اگن آ وتی جنکّا مدئینت هم، تئو چه منی سئوگِندا آزاتَ بئے.‘ 42مرۆچی که من اے چَمّگئے سرا آتکان، گوَشتُن: ’او هُداوند! منی واجه اِبراهێمئے هُدا! اگن تئیی رَزا اِنت، اے سپرا که من آتکگان، اِشیا سۆبێن کن. 43بچار، من اے چَمّگئے کِرّا اۆشتاتگان، اگن جنکّے آپا بیئیت و منی بگوَشان: ”منا چه وتی کونزگا کَمّے آپ بدئے“ و 44آ منا بگوَشیت: ”بوَر، من په تئیی اُشتران هم آپَ کَشّان،“ گڑا آ جنکّ هما ببات که تئو په منی واجهئے چُکّا گچێن کرتگ.‘

45من اَنگت دلئے تها دْوا نهَلّێنتگ‌اَت و رِبِکّایا وتی کونزگ کۆپَگا اَت و آتک. رِبِکّا دێم په چَمّگا جَهلاد راه گِپت، شت و آپی کَشِّت. من گۆن آییا گوَشت: ’منا آپ بدئے.‘ 46آییا په اِشتاپی چه کۆپگا وتی کونزگ جَهل کرت و گوَشت: ’بوَر. من تئیی اُشتران هم آپَ دئیان.‘ گڑا من آپ وارت و آییا منی اُشتر هم آپ داتنت. 47من چه آییا جُست کرت: ’تئو کئیی جنکّ ائے؟‘ آییا گوَشت: ’بِتوێلئے جنکّ آن. بِتوێلئے پت ناهۆر اِنت و مات مِلکَه.‘ گڑا من پُلۆه پۆنزا دات و هَتّلی دستا داتنت و 48وتی سرُن جَهل کرت و هُداوندئے شُگر گپت. من، هُداوند وتی واجه اِبراهێمئے هُدا ستا کرت که منا راستێن راهی پێش داشت که وتی واجهئے بَچّئے سانگا گۆن واجهئے براتئے جنکّا بکناێنان. 49نون، اگن شما گۆن منی واجها مهربان و وپادارَ بێت، منا جوابے بدئیێت. اگن مهربان و وپادارَ نبێت هم بگوَشێت تانکه من بزانان که راستا برئوان یا چَپّا.“

50لابان و بِتوێلا پَسّئو دات: ”اے کار چه هُداوندئے نێمگا بوتگ. مارا اِشیئے بارئوا نه ’هئو‘ کنگئے اهتیارے هست و نه ’اِنّه‘ کنگئے. 51اِش اِنت رِبِکّا، زوری و برئو که تئیی واجهئے چُکّئے لۆگی ببیت، هما پئیما که هُداوندا گوَشتگ.“

52اِبراهێمئے هِزمتکارا که آیانی اے هبر اِشکت، هُداوندئے بارگاها په اَدب سَری جَهل کرت. 53گڑا هِزمتکارا نُگره و تِلاهئے سَهت و زێور و لهتێن گُد آورت و رِبِکّایارا دات. رِبِکّائے برات و ماتی هم گران‌کیمّتێن ٹێکی داتنت. 54نون هِزمتکار و همراهان ورگ و چرگ وارت و شپا همۆدا جَلّتنت.#24‏:54 جَلّگ، بزان دارگ، اۆشتگ، مانگ. سُهبا که پاد آتکنت، مَردا گوَشت: ”منا دێم په منی واجها رهادگ کنێت.“ 55بله رِبِکّائے برات و ماتا پَسّئو دات: ”جنکّا بِلّ اَنگت په کمّے وهدا، دَهے رۆچا مئے کِرّا اِنت، رندا برئوێت.“ 56هِزمتکارا گوَشت: ”نون که هُداوندا منا منی سپرا سۆبێن کرتگ، منا مدارێت و رهادگ کنێت که وتی واجهئے کِرّا برئوان.“ 57آیان گوَشت: ”شَرّ، بیا جنکّا تئوارَ کنێن و آییئے جندا جُستَ گِرێن.“ 58گڑا رِبِکّااِش تئوار کرت و جُستِش گِپت: ”تئو گۆن اے مردا رئوئے گۆن؟“ آییا پَسّئو دات: ”هئو، رئوان گۆن.“ 59گڑا آیان وتی گهار رِبِکّا، رِبِکّائے شیرماتێن مۆلِد، اِبراهێمئے هِزمتکار و آییئے همراه راه داتنت. 60آیان رِبِکّا برکت دات و گوَشتِش:

”مئے گهار! تئو هزارانی هزار باتئے.

تئیی نَسل و پَدرێچ وتی بَدواهانی شهرانی مستر باتنت.“

61گڑا رِبِکّایا وتی مۆلد زرتنت و پاد آتک. اُشتران جَمّاز#24‏:61 جَمّاز بئیگ، بزان اُشترا سوار بئیگ. بوتنت و آ مردئے همراهیا شتنت. اے پئیما هِزمتکارا رِبِکّا زُرت و وتی راها شت.

62نون اِساک چه بِهێر‌لَهایی‌روییا پِر ترّتگ و آتکگ‌اَت و نِگێبا جَهمنند بوتگ‌اَت. 63بێگاهێا، اِساک ڈگارئے سرا گَردگا اَت و هئیالانی تها اَت. چمّی چست کرتنت و دیستی که لهتێن اُشتر پێداک اِنت. 64رِبِکّایا هم چمّ که چِست کرتنت، اِساکی دیست. چه وتی اُشترا اێر کپت و 65گۆن هِزمتکارا گوَشتی: ”اے مرد کئے اِنت که ڈگارئے سرا تَرّانا دێم په ما پێداک اِنت؟“ هِزمتکارا گوشت: ”اے منی واجه اِنت.“ گڑا رِبِکّایا چادِر زُرت و وتارا مان پۆشِت. 66نون هِزمتکارا، هرچے که بوتگ‌اَت، اِساک هال دات. 67اِساکا رِبِکّا زرت و وتی ماتئے، بزان سارَهئے گِدانا آورت و گۆن رِبِکّایا سوری کرت. آ، اِساکئے لۆگی بوت و اِساکا سکّ دۆست اَت. اِساک که وتی ماتئے مرکا گَمیگ اَت، نون آرام گِپت.

Currently Selected:

پێدایش 24: HPKB

Highlight

Copy