ကမ႓ာဦးက်မ္း 32
32
ဧေသာႏွင့္ေတြ႕ဆုံရန္ ျပင္ဆင္ျခင္း
1ယာကုပ္သည္ ခရီးဆက္သြားရာ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ သူႏွင့္လာေတြ႕ၾက၏။ 2ယာကုပ္သည္ သူတို႔ကိုျမင္ေသာအခါ “ဤေနရာသည္ ဘုရားသခင္၏တပ္စခန္းျဖစ္၏”ဟု ဆိုလ်က္ ထိုအရပ္၏အမည္ကို မဟာနိမ္ ဟုေခၚ၏။ 3ထို႔ေနာက္ ယာကုပ္သည္ စိရျပည္၊ ဧဒုံအရပ္ရွိ မိမိအစ္ကိုဧေသာထံသို႔ ေစတမန္တို႔ကို ေရွ႕ေျပးအျဖစ္ေစလႊတ္၍ 4“သင္တို႔သည္ ငါ၏သခင္ဧေသာအား သခင္၏အေစအပါးယာကုပ္က ‘အကြၽႏ္ုပ္သည္ လာဗန္ထံ၌ ယခုထိတိုင္ တည္းခိုေနထိုင္ခဲ့ပါ၏။ 5အကြၽႏ္ုပ္တြင္ ႏြားမ်ား၊ ျမည္းမ်ား၊ သိုးဆိတ္မ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေယာက္်ားမ်ား၊ ကြၽန္မိန္းမမ်ားရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သခင့္ေရွ႕၌မ်က္ႏွာရမည့္အေၾကာင္း လူလႊတ္၍ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အား ႀကိဳတင္ၾကားေလွ်ာက္ပါ၏’ဟူ၍ ေျပာရမည္”ဟု မွာၾကားလိုက္ေလ၏။
6ေစတမန္တို႔သည္ ယာကုပ္ထံသို႔ျပန္ေရာက္လာ၍ “အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ သခင္၏အစ္ကိုဧေသာထံသို႔ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ သူသည္လည္း သခင္ႏွင့္ေတြ႕ဆုံရန္ လူေလးရာႏွင့္အတူ လာေနပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ 7ထိုအခါ ယာကုပ္သည္ အလြန္ေၾကာက္၍ စိတ္ပူပန္သျဖင့္ မိမိႏွင့္အတူရွိေသာလူတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သိုးဆိတ္၊ ႏြားႏွင့္ ကုလားအုတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း အုပ္စုႏွစ္စုခြဲထား၏။ 8ယာကုပ္က “အကယ္၍ ဧေသာသည္ တစ္စုကိုလာ၍တိုက္ခိုက္လွ်င္ က်န္တစ္စုသည္ လြတ္လိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။
9ထို႔ေနာက္ ယာကုပ္က “အကြၽႏ္ုပ္အဖအာျဗဟံ၏ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္အဖဣဇက္၏ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္အား ‘သင့္ျပည္၊ သင့္ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ထံသို႔ ျပန္သြားေလာ့။ ငါသည္ သင့္ကိုေကာင္းစားေစမည္’ဟု မိန႔္ေတာ္မူေသာထာဝရဘုရား၊ 10ကိုယ္ေတာ္၏အေစအပါးအေပၚထားေတာ္မူေသာ ေမတၱာက႐ုဏာေတာ္အလုံးစုံ၊ သစၥာေတာ္အလုံးစုံကို အကြၽႏ္ုပ္မခံထိုက္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ကို ျဖတ္ကူးခဲ့စဥ္က ေတာင္ေဝွးတစ္ေခ်ာင္းသာပါပါ၏။ ယခုမူကား အုပ္စုႏွစ္စုျဖစ္လာပါၿပီ။ 11အကြၽႏ္ုပ္အစ္ကိုဧေသာ၏လက္မွ အကြၽႏ္ုပ္ကိုကယ္ႏုတ္ေတာ္မူပါ။ အေၾကာင္းမူကား သူသည္လာ၍ အကြၽႏ္ုပ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကေလးႏွင့္မိခင္တို႔ကိုလည္းေကာင္း တိုက္ခိုက္မည္ကိုအကြၽႏ္ုပ္ေၾကာက္ပါ၏။ 12သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က ‘ငါသည္ သင့္ကိုအမွန္ပင္ေကာင္းစားေစ၍ သင္၏သားစဥ္ေျမးဆက္တို႔ကို မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားေသာပင္လယ္သဲပြင့္ကဲ့သို႔ျဖစ္ေစမည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူခဲ့ပါၿပီ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
13ယာကုပ္သည္ ထိုညတြင္ ထိုအရပ္၌ညအိပ္နားၿပီးလွ်င္ အစ္ကိုဧေသာအား လက္ေဆာင္ေပးရန္ မိမိ၏လက္ရွိဥစၥာထဲမွ 14ဆိတ္မအေကာင္ႏွစ္ရာ၊ ဆိတ္ထီးအေကာင္ႏွစ္ဆယ္၊ သိုးမအေကာင္ႏွစ္ရာ၊ သိုးထီးအေကာင္ႏွစ္ဆယ္၊ 15ႏို႔တိုက္ကုလားအုတ္အေကာင္သုံးဆယ္ႏွင့္ ၎တို႔၏သားေပါက္မ်ား၊ ႏြားမအေကာင္ေလးဆယ္၊ ႏြားထီးဆယ္ေကာင္၊ ျမည္းမအေကာင္ႏွစ္ဆယ္ႏွင့္ ျမည္းထီးဆယ္ေကာင္တို႔ကိုယူ၍ 16၎တို႔ကို သူ႔အမ်ိဳးႏွင့္သူ အုပ္လိုက္ အုပ္လိုက္ မိမိကြၽန္တို႔လက္သို႔အပ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုကြၽန္တို႔အား “ငါ့ေရွ႕မွ ကူးသြားႏွင့္ၾကေလာ့။ တိရစာၦန္တစ္အုပ္ႏွင့္တစ္အုပ္ကို ခပ္လွမ္းလွမ္းခြာထားေလာ့”ဟု ဆို၏။
17ထို႔ျပင္ ေရွ႕ဆုံးမွသြားေသာသူအား “ငါ့အစ္ကိုဧေသာသည္ သင့္ကိုေတြ႕၍ ‘သင္သည္ မည္သူ၏လူျဖစ္သနည္း။ မည္သည့္အရပ္သို႔သြားမည္နည္း။ သင့္ေရွ႕၌ရွိေသာဤအရာတို႔ကား မည္သူ၏ဥစၥာျဖစ္သနည္း’ဟု သင့္ကိုေမးလွ်င္ 18‘သခင့္အေစအပါး ယာကုပ္၏ဥစၥာျဖစ္ပါ၏။ ဤအရာတို႔သည္ သခင္ဧေသာအား ဆက္သလိုက္ေသာလက္ေဆာင္ျဖစ္ပါ၏။ သူသည္လည္း အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေနာက္မွ လိုက္လာပါ၏’ဟူ၍ ေလွ်ာက္ရမည္”ဟု မွာၾကားေလ၏။
19ဒုတိယလူ၊ တတိယလူႏွင့္ တိရစာၦန္အုပ္ေနာက္မွလိုက္ေသာသူအေပါင္းတို႔ကိုလည္း “သင္တို႔သည္ ဧေသာကိုေတြ႕ေသာအခါ ထိုအတိုင္းေလွ်ာက္ရမည္။ 20ထို႔ျပင္ ‘အရွင့္အေစအပါး ယာကုပ္သည္လည္း အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေနာက္မွ လိုက္လာပါ၏’ဟူ၍ ေလွ်ာက္ရမည္”ဟု မွာၾကားေလ၏။ ယာကုပ္က “ငါ့အလ်င္ေရာက္ႏွင့္ေသာလက္ေဆာင္ျဖင့္ သူ႔ကိုစိတ္ေျပေစၿပီးမွ သူႏွင့္ငါေတြ႕ဆုံမည္။ သို႔ျပဳလွ်င္ သူသည္ ငါ့ကိုလက္ခံေကာင္းလက္ခံလိမ့္မည္”ဟု ေတြးထင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
21ထိုသို႔ ယာကုပ္သည္ မိမိထက္အလ်င္ လက္ေဆာင္ကို တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ပို႔လိုက္၏။ သူကိုယ္တိုင္မူကား ထိုညတြင္ စခန္းထဲ၌ ညအိပ္နားေလ၏။ 22သို႔ေသာ္ ထိုညတြင္ သူသည္ ထ၍ မိမိ၏မယားႏွစ္ေယာက္၊ မိမိ၏ကြၽန္မႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ မိမိ၏သားတစ္ဆယ့္တစ္ေယာက္တို႔ကိုေခၚေဆာင္၍ ယဗၺဳတ္ေရဆိပ္မွ ျဖတ္ကူး၏။ 23ထိုသို႔ သားမယားတို႔ကို ေခ်ာင္းတစ္ဖက္ကမ္းသို႔ျဖတ္ကူးေစၿပီးလွ်င္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာဥစၥာတို႔ကိုလည္း တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ပို႔လိုက္၏။
ေကာင္းကင္တမန္ႏွင့္ယာကုပ္နပန္းလုံးျခင္း
24ယာကုပ္သည္ တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့၏။ ထိုအခါ လူတစ္ေယာက္သည္ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္အထိ ယာကုပ္ႏွင့္နပန္းလုံးေလ၏။ 25ထိုသူသည္ ယာကုပ္ကို မႏိုင္မွန္းသိျမင္ေသာအခါ ယာကုပ္၏တင္ပါးဆုံအဆစ္ကိုထိုး၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသူႏွင့္နပန္းလုံးစဥ္တြင္ ယာကုပ္၏တင္ပါးဆုံအဆစ္သည္ လြဲေလ၏။ 26ထိုသူက “အ႐ုဏ္တက္ၿပီျဖစ္၍ ငါ့ကိုလႊတ္ပါ”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ယာကုပ္က “အကြၽႏ္ုပ္ကိုေကာင္းခ်ီးမေပးလွ်င္ အရွင့္ကို အကြၽႏ္ုပ္မလႊတ္ပါ”ဟု ဆို၏။ 27ထိုသူကလည္း “သင့္နာမည္ကား အဘယ္နည္း”ဟု ေမးလွ်င္ “ယာကုပ္ ျဖစ္ပါသည္”ဟု ျပန္ေျဖ၏။ 28ထိုအခါ ထိုသူက “သင္၏အမည္ကို ယာကုပ္ ဟုမေခၚေတာ့ဘဲ အစၥေရး#32:28 “ဘုရားသခင္ႏွင့္ၿပိဳင္ေသာသူ”ဟူေသာအဓိပၸာယ္ရွိ၏။ဟုေခၚရမည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ လူႏွင့္လည္းေကာင္း ၿပိဳင္၍ႏိုင္ေလၿပီ”ဟု ဆို၏။ 29ယာကုပ္ကလည္း “အရွင္၏အမည္ကို သိပါရေစ”ဟု ဆိုလွ်င္ ထိုသူက “အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ၏အမည္ကိုေမးသနည္း”ဟု ဆိုၿပီး ထိုအရပ္၌ ယာကုပ္ကို ေကာင္းခ်ီးေပးေလ၏။
30ထို႔ေၾကာင့္ ယာကုပ္က “ငါသည္ ဘုရားသခင္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျမင္ရလ်က္ႏွင့္ အသက္ခ်မ္းသာရာရေသး၏”ဟု ဆိုလ်က္ ထိုအရပ္၏အမည္ကို ေပေႏြလ#32:30 “ဘုရားသခင္၏မ်က္ႏွာေတာ္”ဟူေသာအဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဟုေခၚ၏။ 31ေပေႏြလအရပ္ကို ယာကုပ္လြန္သြားေသာအခါ ေနထြက္ၿပီျဖစ္၏။ သူသည္ သူ၏တင္ပါးဆုံအဆစ္လြဲသြားေသာေၾကာင့္ ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ျဖင့္သြားေလ၏။ 32ထိုသို႔ ယာကုပ္၏တင္ပါးဆုံအဆစ္၌ရွိေသာအေၾကာကို ထိုးေသာေၾကာင့္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ တင္ပါးဆုံအဆစ္၌ရွိေသာအေၾကာကို မစားၾကေခ်။
Currently Selected:
ကမ႓ာဦးက်မ္း 32: MSBZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
