ေဒသနာက်မ္း 1

ခပ္သိမ္းေသာအရာသည္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၏

1ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌စိုးစံေသာရွင္ဘုရင္၊ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္၊ ေဒသနာဆရာ၏စကားမ်ား။ 2အခ်ည္းႏွီး၊ အခ်ည္းႏွီးဟု ေဒသနာဆရာဆို၏။ အခ်ည္းႏွီး၊ အခ်ည္းႏွီး၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ၾက၏။ 3လူသည္ ေနေအာက္တြင္ သူႀကိဳးပမ္းအားထုတ္သည့္ သူ၏ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈအားလုံးတို႔မွ မည္သည့္အက်ိဳးကိုရရွိသနည္း။ 4မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္လြန္သြား၍ မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္ေပၚလာ၏။ သို႔ေသာ္ ကမာၻေျမႀကီးသည္ အစဥ္အၿမဲတည္ေန၏။ 5ေနထြက္လာ၍ ေနဝင္သြား၏။ ထို႔ေနာက္ ထြက္လာရာသူ႔ေနရာသို႔ လ်င္ျမန္စြာျပန္သြား၏။ 6ေလသည္ ေတာင္ဘက္သို႔တိုက္ၿပီးလွ်င္ ေျမာက္ဘက္သို႔ျပန္လွည့္တတ္၏။ ေလသည္ လွည့္၍လွည့္၍တိုက္ၿပီးလွ်င္ မိမိပတ္လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းျပန္လွည့္လာတတ္၏။ 7ျမစ္အားလုံးသည္ ပင္လယ္ထဲသို႔စီးဆင္းၾက၏။ သို႔ရာတြင္ ပင္လယ္သည္ မည္သည့္အခါမွ် မျပည့္တတ္။ ျမစ္တို႔သည္ မိမိတို႔စီးဆင္းလာရာအရပ္သို႔ ျပန္သြား၍ တစ္ဖန္စီးဆင္းတတ္၏။ 8ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ မေျပာျပႏိုင္ေအာင္ ပင္ပန္းၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္း၏။ မ်က္စိသည္ ၾကည့္၍ဝသည္ဟူ၍မရွိ။ နားသည္လည္း နားေထာင္၍အလိုျပည့္ဝသည္ဟူ၍မရွိ။ 9ျဖစ္ၿပီးေသာအရာသည္ တစ္ဖန္ျပန္ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ျပဳၿပီးေသာအရာကိုလည္း တစ္ဖန္ျပန္၍ျပဳလိမ့္မည္။ ေနေအာက္တြင္ အသစ္ေသာအရာ တစ္စုံတစ္ခုမွ်မရွိ။ 10ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဤအရာသည္ အသစ္ျဖစ္၏ဟု ဆိုႏိုင္ေသာအရာတစ္စုံတစ္ခုရွိသေလာ။ ထိုအရာသည္ ေရွးက ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေသာအရာ၊ ငါတို႔မရွိမီကျဖစ္ခဲ့ၿပီးေသာအရာျဖစ္၏။ 11ယခင္ကအရာတို႔ကို မွတ္မိျခင္းမရွိ။ ေနာင္ျဖစ္မည့္အရာတို႔ကိုလည္း ၎တို႔၏ေနာက္တြင္ ေပၚလာမည့္သူတို႔သည္ မွတ္မိၾကလိမ့္မည္မဟုတ္။

ဉာဏ္ပညာ၏ကန႔္သတ္မႈ

12ငါေဒသနာဆရာသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေသာရွင္ဘုရင္ျဖစ္၏။ 13ငါသည္ မိုးေကာင္းကင္ေအာက္၌ျပဳသမွ်ေသာအရာတို႔ကို ဉာဏ္ပညာအားျဖင့္ ရွာေဖြရန္ႏွင့္စူးစမ္းရန္ ငါ၏စိတ္ကိုပိုင္းျဖတ္ထား၏။ ၎မွာ လူသားတို႔ကို႐ုန္းကန္ေစရန္ သူတို႔အား ဘုရားသခင္ေပးအပ္ေတာ္မူသည့္ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္းေသာအလုပ္ျဖစ္၏။ 14ေနေအာက္တြင္ျပဳသမွ်ေသာအမႈအားလုံးကို ငါျမင္၏။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ အားလုံးသည္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ၿပီး ေလကိုလိုက္ဖမ္းျခင္းျဖစ္၏။ 15ေကာက္ေသာအရာကို မေျဖာင့္ေစႏိုင္။ လိုေနေသာအရာကိုလည္း မေရတြက္ႏိုင္။

16“ၾကည့္ရႈေလာ့။ ငါသည္ ငါ့ထက္အလ်င္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ရွိခဲ့ေသာသူအားလုံးတို႔ထက္ႀကီးျမတ္၍ ဉာဏ္ပညာအရာ၌လည္းတိုးပြား၏။ ငါ၏စိတ္ႏွလုံးသည္လည္း မ်ားစြာေသာဉာဏ္ပညာႏွင့္ အသိပညာတို႔ကိုျမင္ေတြ႕ၿပီ”ဟု ငါ့စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ငါႁမြက္ဆို၏။ 17တစ္ဖန္ ဉာဏ္ပညာကိုသိျမင္ရန္လည္းေကာင္း၊ ႐ူးသြပ္ျခင္းႏွင့္ မိုက္မဲျခင္းတို႔ကို သိျမင္ရန္လည္းေကာင္း ငါ၏စိတ္ႏွလုံးကိုျမႇဳပ္ႏွံထား၏။ ထိုအမႈအရာသည္လည္း ေလကို လိုက္ဖမ္းျခင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ငါသိျမင္၏။ 18အေၾကာင္းမူကား ဉာဏ္ပညာမ်ားျပားေသာအခါ ပူေဆြးျခင္းလည္း မ်ားျပား၏။ အသိပညာတိုးပြားေသာအခါ ဒုကၡေဝဒနာလည္း တိုးပြား၏။

Currently Selected:

ေဒသနာက်မ္း 1: MSBZ

Highlight

Copy