ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 4

မုဆိုးမ၏ဆီကို ပြားမ်ားေစျခင္း

1ပေရာဖက္အဖြဲ႕သားမ်ား၏ဇနီးသည္မ်ားထဲမွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ဧလိရွဲအား “အရွင့္အေစအပါး အကြၽႏ္ုပ္၏ခင္ပြန္း ေသဆုံးသြားပါၿပီ။ အရွင့္အေစအပါးသည္ ထာဝရဘုရားကိုေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသေၾကာင္းကို အရွင္သိပါ၏။ ယခုမွာ ေႂကြးရွင္က အကြၽႏ္ုပ္၏သားႏွစ္ဦးကို ကြၽန္အျဖစ္ သိမ္းယူဖို႔ လာပါၿပီ”ဟု ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းေလ၏။

2ထိုအခါ ဧလိရွဲက “အကြၽႏ္ုပ္မည္သို႔ျပဳေပးရမည္နည္း။ သင့္အိမ္၌ မည္သည့္ပစၥည္းရွိသနည္း။ ေျပာျပပါ”ဟုဆိုလွ်င္ ထိုမိန္းမက “အရွင့္အေစအပါး၌ ဆီအိုးတစ္လုံးမွလြဲ၍ တစ္အိမ္လုံးတြင္ မည္သည့္ပစၥည္းမွ် မရွိပါ”ဟု ျပန္ေျပာ၏။

3ဧလိရွဲကလည္း “သင့္ဝန္းက်င္ရွိအိမ္နီးခ်င္းအားလုံးတို႔ထံသို႔သြား၍ အိုးငွားခဲ့ပါ။ အိုးလြတ္တို႔ကိုရႏိုင္သမွ် မ်ားမ်ားငွားခဲ့ပါ။ 4ၿပီးလွ်င္ သင္ႏွင့္သင့္သားတို႔သည္ အထဲသို႔ဝင္၍ တံခါးကိုပိတ္ၿပီး ထိုအိုးရွိသမွ်ထဲသို႔ ဆီေလာင္းထည့္ပါ။ ျပည့္ေသာအိုးမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားပါ”ဟု ဆို၏။ 5ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ဧလိရွဲထံမွျပန္သြား၍ သားတို႔ႏွင့္အတူ တံခါးကိုအထဲမွပိတ္ကာ သူ႔ထံယူလာေပးေသာအိုးမ်ားထဲသို႔ ဆီမ်ားကိုေလာင္းထည့္၏။ 6အိုးမ်ားျပည့္သြားေသာအခါ သူက သားအား “ေနာက္ထပ္အိုးတစ္လုံးယူခဲ့ပါ”ဟုဆိုလွ်င္ သူ႔သားက “အိုးမရွိေတာ့ပါ”ဟုေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ ဆီမ်ားလည္း ရပ္သြားေလ၏။

7ထိုမိန္းမသည္ ဘုရားသခင္၏လူထံသို႔လာ၍ေျပာျပေသာအခါ သူက “ထိုဆီမ်ားကို သြားေရာင္းၿပီး အေႂကြးမ်ားကို ဆပ္ပါ။ က်န္ေငြကို သင္ႏွင့္သင့္သားတို႔ အသက္ေမြးဖို႔ အသုံးျပဳပါ”ဟု ဆို၏။

ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္ေသာရႈနင္ၿမိဳ႕သူ

8တစ္ေန႔တြင္ ဧလိရွဲသည္ ရႈနင္ၿမိဳ႕သို႔သြားရာ ထိုၿမိဳ႕ရွိထင္ေပၚေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက သူ႔အား ဧည့္ခံေကြၽးေမြးရန္ ေခၚဖိတ္ေလ၏။ ေနာင္တြင္လည္း ဧလိရွဲသည္ ထိုၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လွ်င္ ထိုအမ်ိဳးသမီးအိမ္သို႔ဝင္၍ ရပ္နားစားေသာက္ေလ့ရွိ၏။ 9ထိုအမ်ိဳးသမီးက မိမိခင္ပြန္းအား “အကြၽႏ္ုပ္တို႔ထံ မၾကာခဏဝင္ထြက္သြားလာေသာဤသူသည္ ဘုရားသခင္၏သန႔္ရွင္းေသာလူျဖစ္သည္ကို အကြၽႏ္ုပ္သိပါ၏။ 10ယခု ေခါင္မိုးျပင္ေပၚမွာ အိပ္ရာ၊ စားပြဲ၊ မီးအိမ္ပါေသာ အခန္းငယ္တစ္ခန္းကို သူ႔အဖို႔ ေဆာက္လုပ္ၾကစို႔။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ထံလာေသာအခါ ထိုအခန္းတြင္ တည္းခိုေနပါေစ”ဟု ဆို၏။

ရႈနင္ၿမိဳ႕သူ သားဖြားျခင္း

11တစ္ေန႔တြင္ ဧလိရွဲသည္ ထိုအိမ္သို႔ေရာက္လာၿပီး အထက္ခန္းသို႔တက္သြား၍ လဲေလ်ာင္းေန၏။ 12ထို႔ေနာက္ မိမိငယ္သားေဂဟာဇိအား “ထိုရႈနင္ၿမိဳ႕သူကို ေခၚလိုက္ပါ”ဟုဆို၏။ ေဂဟာဇိေခၚလိုက္သျဖင့္ ထိုအမ်ိဳးသမီးသည္ ဧလိရွဲေရွ႕၌ ရပ္ေန၏။

13ထိုအခါ ဧလိရွဲက မိမိငယ္သားအား “ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုေျပာေလာ့။ သင္သည္ ဤမွ်ေလာက္ ငါတို႔ကိုဂ႐ုတစိုက္ျပဳစု၏။ ငါတို႔က သင့္အဖို႔ မည္သို႔ျပဳေပးရမည္နည္း။ ရွင္ဘုရင္ထံျဖစ္ေစ၊ စစ္သူႀကီးထံျဖစ္ေစ ေလွ်ာက္တင္ေပးစရာ တစ္စုံတစ္ခုရွိသေလာ”ဟု ေမးေစလွ်င္ ထိုအမ်ိဳးသမီးက “အကြၽႏ္ုပ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္အတူ ေနရသည္ျဖစ္၍ လိုေလေသးမရွိပါ”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။

14တစ္ဖန္ ဧလိရွဲက ေဂဟာဇိအား “သူ႔ကို မည္သို႔ျပဳေပးသင့္သနည္း”ဟု ေမးျပန္လွ်င္ ေဂဟာဇိက “သူ၌ သားမရွိပါ။ ခင္ပြန္းသည္လည္း အသက္ႀကီးပါၿပီ”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။

15ဧလိရွဲက “ထိုမိန္းမကို ေခၚလိုက္ပါ”ဟု ဆိုသျဖင့္ သူ႔ကိုေခၚ၍ သူသည္ တံခါးဝ၌ လာရပ္ေန၏။ 16ထိုအခါ ဧလိရွဲက သူ႔အား “ေနာက္ႏွစ္ ဤအခ်ိန္တြင္ သင္သည္ သားကို ခ်ီေပြ႕ရလိမ့္မည္”ဟု ဆိုလွ်င္ သူက “မျဖစ္ႏိုင္ပါ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္။ အို ဘုရားသခင္၏လူ၊ အရွင့္အေစအပါးကို မလွည့္စားပါႏွင့္”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။

17သို႔ေသာ္ ထိုမိန္းမသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္၍ သူ႔အား ဧလိရွဲဆိုသည့္အတိုင္း ေနာက္ႏွစ္ ထိုရာသီေရာက္သည့္အခါ သားေယာက္်ားကို ေမြးဖြားေလ၏။

ရႈနင္ၿမိဳ႕သူ၏သား အသက္ျပန္ရွင္လာျခင္း

18သူငယ္ ႀကီးျပင္းလာေသာအခါ တစ္ေန႔တြင္ သူသည္ ေကာက္ရိတ္သူမ်ားႏွင့္အတူရွိေနေသာဖခင္ထံသို႔ လိုက္သြားၿပီး 19ဖခင္အား “ေခါင္းကိုက္၏။ ေခါင္းကိုက္၏”ဟု ဆိုသျဖင့္ သူ႔ဖခင္က ငယ္သားအား “သူ႔မိခင္ထံ ခ်ီသြားပါ”ဟု ဆို၏။ 20ထို႔ေၾကာင့္ ငယ္သားက သူ႔ကိုခ်ီၿပီး သူ႔မိခင္ထံေခၚသြားရာ သူငယ္သည္ မိခင္၏ေပါင္ေပၚတြင္ထိုင္လ်က္ မြန္းတည့္ခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ေသဆုံးသြားေလ၏။ 21ထိုအခါ သူငယ္၏မိခင္သည္ အထက္ခန္းသို႔တက္သြား၍သူငယ္ကို ဘုရားသခင့္လူ၏ခုတင္ေပၚတြင္ ခ်ထားခဲ့ကာ တံခါးပိတ္ၿပီး ျပန္ဆင္းသြား၏။

22ထို႔ေနာက္ မိမိခင္ပြန္းကိုေခၚ၍ “ငယ္သားတစ္ဦးႏွင့္ ျမည္းတစ္ေကာင္ကို အကြၽႏ္ုပ္ထံ ပို႔ေပးပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဘုရားသခင္၏လူထံသို႔ အျမန္သြားၿပီး ျပန္လာပါမည္”ဟု ဆို၏။

23ခင္ပြန္းကလည္း “ယေန႔သည္ လဆန္းေန႔လည္းမဟုတ္။ ဥပုသ္ေန႔လည္း မဟုတ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ယေန႔ သြားလိုသနည္း”ဟု ဆိုလွ်င္ သူ႔မိန္းမက “အဆင္ေျပပါလိမ့္မည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။

24ထို႔ေနာက္ ျမည္းကိုကုန္းႏွီးတင္ၿပီးလွ်င္ မိမိငယ္သားအား “ျမည္းကိုႏွင္ပါ။ ငါအမိန႔္မေပးဘဲ အရွိန္မေလွ်ာ့ပါႏွင့္”ဟု ဆို၏။ 25ထိုသို႔ သူထြက္သြား၍ ဘုရားသခင္၏လူရွိရာ ကရေမလေတာင္ေပၚသို႔ ေရာက္လာ၏။ ဘုရားသခင္၏လူသည္ သူ႔ကို အေဝးမွျမင္လွ်င္ ငယ္သားေဂဟာဇိအား “ၾကည့္ပါ။ ရႈနင္ၿမိဳ႕သူ လာေနပါသည္တကား။ 26ခ်က္ခ်င္း ေျပးသြားၿပီး သူ႔ကိုႀကိဳပါ။ ‘သင္က်န္းမာပါ၏ေလာ။ သင္၏ခင္ပြန္းသည္ က်န္းမာပါ၏ေလာ။ သားလည္း က်န္းမာပါ၏ေလာ’ဟူ၍ ေမးျမန္းႏႈတ္ဆက္ပါ”ဟု ဆို၏။ ထိုအမ်ိဳးသမီးကလည္း “က်န္းမာပါ၏”ဟု ျပန္ေျပာၿပီး

27ေတာင္ေပၚရွိဘုရားသခင္၏လူထံသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ သူ႔ေျခကိုဖက္ထားေလ၏။ ေဂဟာဇိသည္ လာ၍သူ႔ကိုတြန္းဖယ္မည္ျပဳေသာအခါ ဘုရားသခင္၏လူက “သူ႔ကို လႊတ္ထားလိုက္ပါ။ သူစိတ္ေသာကေရာက္ေန၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့အား မေဖာ္ျပဘဲ ထိန္ခ်န္ထားေလၿပီ”ဟု ဆို၏။

28ထိုအမ်ိဳးသမီးကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္သည္ အရွင့္ထံ သားဆုကိုေတာင္းခဲ့ပါသေလာ။ ‘အကြၽႏ္ုပ္ကို မလွည့္စားပါႏွင့္’ဟု အရွင့္ကို ဆိုခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ဆိုေလ၏။

29ထိုအခါ ဧလိရွဲက ေဂဟာဇိအား “သင့္ခါးကိုစည္း၍ ငါ့ေတာင္ေဝွးကိုယူၿပီး ေျပးသြားေလာ့။ လမ္းတြင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ဆုံလွ်င္ ႏႈတ္မဆက္ႏွင့္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က သင့္ကိုႏႈတ္ဆက္လွ်င္လည္း ျပန္ႏႈတ္မဆက္ႏွင့္။ ငါ့ေတာင္ေဝွးကို သူငယ္မ်က္ႏွာေပၚတြင္ တင္ထားေလာ့”ဟု မွာၾကား၏။ 30သို႔ေသာ္ သူငယ္၏မိခင္က “ထာဝရဘုရားအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ၊ အရွင္လည္း အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အရွင့္ကို လက္မလႊတ္ပါ”ဟု ဆိုသျဖင့္ ဧလိရွဲသည္ ထ၍သူႏွင့္လိုက္သြားေလ၏။ 31ေဂဟာဇိသည္ သူတို႔အလ်င္သြားႏွင့္ၿပီး သူငယ္၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေတာင္ေဝွးကိုတင္ထား၏။ သို႔ေသာ္ သူငယ္ထံမွ မည္သည့္အသံမွ် မထြက္၊ မည္သည့္တုံ႔ျပန္မႈမွ် မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဂဟာဇိက ဧလိရွဲကို ျပန္လာႀကိဳၿပီး “သူငယ္ မႏိုးပါ”ဟု ဆို၏။ 32အိမ္ထဲသို႔ ဧလိရွဲေရာက္ေသာအခါ ခုတင္ေပၚတြင္ သူငယ္လဲေလ်ာင္းေသဆုံးေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ 33ဧလိရွဲသည္ အခန္းထဲသို႔ဝင္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲသာရွိေသာ ထိုအခန္း၏တံခါးကိုပိတ္ကာ ထာဝရဘုရားထံ ဆုေတာင္းေလ၏။ 34ထို႔ေနာက္ သူငယ္ေပၚတြင္ ႏႈတ္ ႏႈတ္ခ်င္း၊ မ်က္လုံး မ်က္လုံးခ်င္း၊ လက္ လက္ခ်င္း ထပ္ၿပီး လွဲအိပ္ေလ၏။ ထိုသို႔ သူငယ္ေပၚတြင္ ကိုယ္ကို ေမွာက္၍ေနေသာအခါ သူငယ္၏ကိုယ္မွာ ေႏြးလာ၏။ 35ထို႔ေနာက္ ဧလိရွဲသည္ ထ၍အခန္းထဲတြင္ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္၏။ တစ္ဖန္ သူငယ္ေပၚ ျပန္၍ေမွာက္ေနေသာအခါ သူငယ္သည္ ခုနစ္ႀကိမ္ႏွာေခ်ၿပီး မ်က္လုံးပြင့္လာ၏။ 36ထိုအခါ ဧလိရွဲက ေဂဟာဇိကိုေခၚ၍ “ထိုရႈနင္ၿမိဳ႕သူကို ေခၚလိုက္ပါ”ဟု ဆိုသည့္အတိုင္း သူ႔ကိုေခၚ၍ သူေရာက္လာလွ်င္ ဧလိရွဲက သူ႔အား “သင့္သားကို ခ်ီယူသြားပါ”ဟု ဆို၏။ 37ထိုအမ်ိဳးသမီးသည္ ဧလိရွဲေျခရင္းတြင္ လာ၍ပ်ပ္ဝပ္ၿပီးလွ်င္ သူ႔သားကိုေပြ႕ခ်ီ၍ ထြက္သြားေလ၏။

ေသေစႏိုင္ေသာဟင္း

38ဧလိရွဲသည္ ဂိလဂါလၿမိဳ႕သို႔ျပန္လာရာ ထိုတိုင္းျပည္တြင္ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးဆိုက္ေရာက္ေန၏။ ပေရာဖက္အဖြဲ႕သားတို႔သည္ သူ႔ေရွ႕၌ လာထိုင္ေနသျဖင့္ ဧလိရွဲက မိမိငယ္သားအား “အိုးႀကီးတစ္လုံးတည္၍ ပေရာဖက္အဖြဲ႕သားတို႔အား ဟင္းခ်က္ေကြၽးပါ”ဟု ဆို၏။ 39ပေရာဖက္တစ္ပါးက ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ခူးရန္ လယ္ေတာသို႔သြားေသာအခါ ဘူး႐ိုင္းပင္ကိုေတြ႕သျဖင့္ ဘူးအ႐ိုင္းသီးမ်ားကိုခူး၍ မိမိအဝတ္ႏွင့္အျပည့္ထုပ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုအသီးကို လွီးၿပီး အိုးထဲထည့္ခ်က္ေသာ္လည္း မည္သည့္အသီးျဖစ္သည္ကို သူတို႔ မသိၾက။

40လူတို႔စားဖို႔ရန္ ထိုဟင္းကို ခပ္ထည့္ေပး၍ စားၾကေသာအခါ လူတို႔က “အို ဘုရားသခင္၏လူ၊ ထိုအိုးထဲမွဟင္းသည္ ေသေစႏိုင္၏”ဟု ေအာ္ေျပာၾကၿပီး မစားဝံ့ဘဲေနေလ၏။

41ထိုအခါ ဧလိရွဲက “မုန႔္ညက္အနည္းငယ္ ယူခဲ့ပါ”ဟုဆိုၿပီး အိုးထဲသို႔ထည့္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ “လူတို႔စားဖို႔ ခပ္ထည့္ေပးေလာ့”ဟု ဆိုလွ်င္ အိုးထဲမွဟင္းသည္ ေဘးမျဖစ္ေစေတာ့ေခ်။

မုန႔္ကိုပြားမ်ားေစျခင္း

42ထို႔ေနာက္ ဗာလရွလိရွၿမိဳ႕မွလူတစ္ဦးသည္ မုေယာအသီးဦးျဖင့္လုပ္ထားေသာမုေယာမုန႔္အလုံးႏွစ္ဆယ္ႏွင့္ အသီးအႏွံတို႔ကို အိတ္ထဲထည့္၍ ဘုရားသခင္၏လူထံ ယူေဆာင္လာ၏။ ဧလိရွဲကလည္း “လူတို႔စားဖို႔ ေပးေလာ့”ဟု ဆို၏။

43ထိုအခါ သူ၏ငယ္သားက “ဤမွ်ေလာက္ႏွင့္ လူအေယာက္တစ္ရာကို မည္သို႔ေကြၽးႏိုင္ပါမည္နည္း”ဟု ေမးလွ်င္ ဧလိရွဲက “လူတို႔စားဖို႔ ေပးေလာ့။ ထာဝရဘုရားက ‘သူတို႔စားဖို႔ေလာက္သည့္အျပင္ အႂကြင္းအက်န္လည္း ရွိလိမ့္မည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆိုေလ၏။ 44ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔အား ခ်ေကြၽးရာ သူတို႔စားၿပီးေသာအခါ ထာဝရဘုရား မိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း အႂကြင္းအက်န္မ်ားလည္း ရွိေသး၏။

Currently Selected:

ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 4: MSBZ

Highlight

Copy