ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 3

အစၥေရးဘုရင္ယေဟာရံမင္းႀကီး

1ယုဒဘုရင္ေယာရွဖတ္မင္းႀကီး နန္းစံတစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္တြင္ အာဟပ္မင္းႀကီး၏သားေတာ္ယေဟာရံ နန္းတက္၍ ရွမာရိၿမိဳ႕တြင္ အစၥေရးလူမ်ိဳးကို တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အုပ္စိုး၏။ 2သူသည္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ မေကာင္းမႈကိုျပဳ၏။ သို႔ေသာ္ ခမည္းေတာ္၊ မယ္ေတာ္တို႔ကဲ့သို႔ မဟုတ္။ အေၾကာင္းမူကား သူသည္ ခမည္းေတာ္တည္ခဲ့ေသာဗာလဘုရားေက်ာက္တိုင္ကို ဖယ္ရွားပစ္၏။ 3သို႔ေသာ္ အစၥေရးလူမ်ိဳးကို လမ္းမွားေစေသာ ေနဗတ္၏သားေယေရာေဗာင္မင္းႀကီးျပဳေသာအျပစ္မ်ိဳးကို မစြန႔္ဘဲ ျပဳက်င့္ခဲ့၏။

ေမာဘဘုရင္က အစၥေရးဘုရင္ကိုပုန္ကန္ျခင္း

4ေမာဘဘုရင္ေမရွာမင္းႀကီးသည္ သိုးေမြးျမဴသူျဖစ္၍ အစၥေရးဘုရင္အား သိုးသငယ္အေကာင္တစ္သိန္းႏွင့္ သိုးထီးအေကာင္တစ္သိန္းတို႔၏အေမြးကို ဆက္သရ၏။ 5သို႔ေသာ္ အာဟပ္မင္းႀကီး အနိစၥေရာက္ၿပီးေနာက္တြင္ ေမာဘဘုရင္သည္ အစၥေရးဘုရင္ကို ပုန္ကန္ေလ၏။ 6ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ေန႔တြင္ ယေဟာရံမင္းႀကီးသည္ ရွမာရိၿမိဳ႕မွထြက္လာၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို စု႐ုံး၏။ 7ထို႔ျပင္ ယုဒဘုရင္ေယာရွဖတ္မင္းႀကီးထံသို႔ လူလႊတ္၍ “ေမာဘဘုရင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ပုန္ကန္ေလၿပီ။ ေမာဘဘုရင္ကိုသြားတိုက္မည္ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အတူလိုက္မည္ေလာ”ဟု မွာလိုက္၏။ ေယာရွဖတ္မင္းႀကီးကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္သည္ မင္းႀကီးႏွင့္တစ္သေဘာတည္း ရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏စစ္သည္မ်ားသည္ မင္းႀကီး၏စစ္သည္၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ျမင္းမ်ားသည္ မင္းႀကီး၏ျမင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါ၏။ 8မည္သည့္လမ္းျဖင့္ စစ္ခ်ီမည္နည္း”ဟု ေမးလွ်င္ ယေဟာရံမင္းႀကီးက “ဧဒုံေတာကႏၲာရလမ္းအတိုင္း စစ္ခ်ီမည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။

9သို႔ျဖစ္၍ အစၥေရးဘုရင္သည္ ယုဒဘုရင္၊ ဧဒုံဘုရင္တို႔ႏွင့္ေပါင္း၍ စစ္ခ်ီၾကေလ၏။ ခုနစ္ရက္ပတ္လုံးေကြ႕ပတ္ခ်ီတက္လာၾကရာ လိုက္ပါလာေသာစစ္သည္မ်ားႏွင့္ တိရစာၦန္တို႔အဖို႔ ေရမရွိသျဖင့္

10အစၥေရးဘုရင္က “အလို၊ ထာဝရဘုရားသည္ ဤဘုရင္သုံးပါးကို ေမာဘဘုရင္လက္သို႔အပ္ဖို႔ ေခၚေဆာင္လာပါသည္တကား”ဟု ဆိုေလ၏။

11ထိုအခါ ေယာရွဖတ္မင္းႀကီးက “ထာဝရဘုရားအား ေမးေလွ်ာက္ရန္ ဤအရပ္တြင္ ထာဝရဘုရား၏ပေရာဖက္တစ္ပါးမွ်မရွိသေလာ”ဟု ေမးလွ်င္ အစၥေရးဘုရင္၏အမႈထမ္းမ်ားထဲမွတစ္ဦးက “ရွာဖတ္၏သား ဧလိရွဲ ရွိပါ၏။ သူသည္ ဧလိယ၏လက္ေထာက္#3:11 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ဧလိယလက္အေပၚ ေရေလာင္းေသာသူ”။ျဖစ္ပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္

12ေယာရွဖတ္မင္းႀကီးက “ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ေတာ္ထြက္စကား သူ၌ရွိႏိုင္သည္”ဟု ဆိုသျဖင့္ အစၥေရးဘုရင္အပါအဝင္ ေယာရွဖတ္မင္းႀကီးႏွင့္ ဧဒုံဘုရင္တို႔သည္ ဧလိရွဲထံသို႔ ဆင္းသြားၾက၏။

13ဧလိရွဲက အစၥေရးဘုရင္အား “ငါသည္ မင္းႀကီးႏွင့္မည္သို႔ဆိုင္သနည္း။ အရွင့္ခမည္းေတာ္၏ပေရာဖက္မ်ား၊ မယ္ေတာ္၏ပေရာဖက္မ်ားထံသို႔ သြားေမးပါေလာ့”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ အစၥေရးဘုရင္က “ထိုသို႔မဆိုပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ဤဘုရင္သုံးပါးကို ေမာဘလူမ်ိဳးလက္သို႔ အပ္ဖို႔ ထာဝရဘုရား ေခၚထုတ္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာ၏။

14ဧလိရွဲကလည္း “ငါကိုးကြယ္ေသာေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ ယုဒဘုရင္ေယာရွဖတ္မင္းႀကီး၏မ်က္ႏွာကိုမေထာက္လွ်င္ သင့္ကို ငါလွည့္ၾကည့္မည္မဟုတ္၊ အေရးစိုက္မည္မဟုတ္။ 15ယခု ေစာင္းသမားတစ္ေယာက္ကို ငါ့ထံသို႔ ေခၚခဲ့ေလာ့”ဟု ဆို၏။

ေစာင္းသမားက ေစာင္းကိုတီးလိုက္ေသာအခါ ထာဝရဘုရား၏လက္ေတာ္သည္ ဧလိရွဲထံ သက္ေရာက္လာၿပီး 16သူက “ ‘ဤခ်ိဳင့္ဝွမ္းတြင္ ေျမာင္းမ်ားကို တူးၾကေလာ့’ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူၿပီ။ 17တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက ‘ေလမတိုက္၊ မိုးမ႐ြာဘဲ ဤခ်ိဳင့္ဝွမ္းတြင္ ေရျပည့္ေနလိမ့္မည္ျဖစ္၍ သင္တို႔ႏွင့္ သင္တို႔၏သိုးႏြားတိရစာၦန္မ်ားပါ ေရေသာက္ရလိမ့္မည္’ဟု မိန႔္ေတာ္မူၿပီ။ 18ဤအမႈသည္ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ေသးငယ္ေသာအမႈသာျဖစ္၏။ ေမာဘလူမ်ိဳးကိုလည္း သင္တို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ 19သင္တို႔သည္ သူတို႔၏ခံတပ္ၿမိဳ႕အားလုံး၊ အထင္ကရၿမိဳ႕အားလုံးကို ေခ်မႈန္းႏိုင္လိမ့္မည္။ ေကာင္းေသာအပင္အားလုံးကို ခုတ္လွဲပစ္ရလိမ့္မည္။ စမ္းေရေပါက္အားလုံးကို ပိတ္ဆို႔ရလိမ့္မည္၊ ေကာင္းေသာေျမအားလုံးကိုလည္း ေက်ာက္တုံးမ်ားျဖင့္ ဖ်က္ဆီးရလိမ့္မည္”ဟု ဆင့္ဆိုေလ၏။

20နံနက္ယဇ္ပူေဇာ္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ဧဒုံလမ္းမ်ားမွ ေရမ်ားစီးဆင္းလ်က္ရွိၿပီး ဧဒုံျပည္တစ္ျပည္လုံးသည္ ေရမ်ားႏွင့္ျပည့္ေလ၏။

21ေမာဘလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔က သူတို႔ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ ရွင္ဘုရင္မ်ားစစ္ခ်ီလာေနေၾကာင္းကို ၾကားသိလွ်င္ လက္နက္ကိုင္ႏိုင္ေသာအ႐ြယ္ႏွင့္အထက္ ရွိသမွ်လူတို႔ကို ေခၚ၍ နယ္စပ္တြင္ တပ္စြဲထားၾက၏။ 22နံနက္ေစာေစာထေသာအခါ ေရကိုေနထိုးသျဖင့္ ေမာဘလူမ်ိဳးတို႔ဘက္မွၾကည့္လွ်င္ ေရသည္ေသြးေရာင္ကဲ့သို႔နီရဲေန၏။ 23ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔က “ဤကား ေသြးမ်ားပင္တည္း။ ရွင္ဘုရင္တို႔သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးအခ်င္းခ်င္းျပန္လည္တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ၾကၿပီ။ ေမာဘလူမ်ိဳးတို႔၊ ဥစၥာပစၥည္းမ်ား သြားလုယူၾကစို႔”ဟု ဆိုလ်က္

24အစၥေရးတပ္စခန္းသို႔ ဝင္သြားၾက၏။ ထိုအခါ အစၥေရးတပ္သားတို႔သည္ ထ၍တိုက္ခိုက္သျဖင့္ ေမာဘလူမ်ိဳးတို႔ ထြက္ေျပးၾကရာ ေမာဘျပည္အထိ သူတို႔ကို လိုက္၍တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ေလ၏။ 25ၿမိဳ႕တို႔ကို ၿဖိဳဖ်က္ၿပီး ေကာင္းေသာလယ္ေျမအားလုံးတြင္လည္း ေက်ာက္တုံးမ်ားအျပည့္ ပစ္ခ်ထားၾက၏။ ကိရဟရက္ၿမိဳ႕၌ ေက်ာက္တုံးမ်ားသာက်န္ေတာ့သည္အထိ စမ္းေရေပါက္အားလုံးကိုလည္း ပိတ္ဆို႔ပစ္ၿပီး ေကာင္းေသာအပင္အားလုံးကိုလည္း ခုတ္လွဲပစ္ၾက၏။ ေလာက္လႊဲတပ္သားတို႔ကလည္း ဝိုင္းဝန္းတိုက္ခိုက္ၾက၏။

26ေမာဘဘုရင္သည္ တိုက္ပြဲျပင္းထန္ေၾကာင္းကို ရိပ္မိလွ်င္ ဓားကိုင္တပ္သားအေယာက္ခုနစ္ရာကို ေခၚ၍ ဧဒုံဘုရင္၏တပ္ကို ထိုးေဖာက္၏။ သို႔ေသာ္ မထိုးေဖာက္ႏိုင္ၾက။ 27ထိုအခါ မိမိအ႐ိုက္အရာကိုဆက္ခံမည့္သားဦးအား ယူ၍ ၿမိဳ႕႐ိုးေပၚတြင္ ယဇ္ပူေဇာ္ေလ၏။ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အမ်က္ဒဏ္ႀကီးစြာခံရသျဖင့္ တပ္ကိုဆုတ္ခြာၿပီး မိမိတို႔ျပည္သို႔ ျပန္သြားၾကေလ၏။

Currently Selected:

ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 3: MSBZ

Highlight

Copy