Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 18

Асманниң Падишалиғидики әң улуқ киши

1Бу чағда һәзрити Әйсаниң шагиртлири Униң йениға келип:

— Асманниң Падишалиғида ким әң улуқ? — дәп сориди.

2Һәзрити Әйса йениға кичик бир балини чақирип, уни оттурида турғузуп, мундақ деди:

3— Билип қоюңларки, яман йолуңлардин йенип, кичик балилардәк сәби болмисаңлар, Асманниң Падишалиғиға һәргиз кирәлмәйсиләр. 4Ким өзини кичик балилардәк төвән тутса, у Асманниң Падишалиғида әң улуқ болиду. 5Ким Мени дәп, бундақ кичик балиларни қобул қилса, Мени қобул қилған болиду! 6Лекин кимду-ким Маңа ишәнгән бундақ кичикләрдин бирини гунаға аздурса, шу адәм үчүн ейтқанда бойниға йоған түгмән теши есилған һалда деңизниң әң чоңқур йеригә чөктүрүлгини әвзәл. 7Инсанни гунаға аздуридиған қапқанлар түпәйлидин, бу дунияниң адәмлириниң һалиға вай! Бундақ қапқанлардин қечип қутулғили болмайду, лекин шу қапқанларни қурғучиниң һалиға вай!

8Әгәр қолуң яки путуң сени гунаға аздурса, уни кесип ташла. Икки қолуң яки икки путуң бар һалда мәңгү өчмәс дозақ отиға ташланғиниңдин көрә, чолақ яки току һалда мәңгүлүк һаятқа еришкиниң әвзәл. 9Әгәр көзүң сени гунаға аздурса, уни оюп ташла. Икки көзүң бар һалда мәңгү өчмәс дозақ отиға ташланғиниңдин көрә, бирла көзүң билән болсиму мәңгүлүк һаятқа еришкиниң әвзәл.

Азған қой тоғрисидики тәмсил

10— Бу сәбиләрниң һәр қандақ биригиму сәл қараштин сақлиниңлар. Шуни ейтайки, уларниң асмандики периштәлири асмандики Атам Худаниң җамалини һәр дайим көрүп туриду. 11Инсан Оғли азған адәмләрни қутқузғили кәлди.

12Ойлап беқиңларчу? Бир адәмниң йүз туяқ қойи болуп, униңдин бири адишип қалса, у тохсән тоққуз қойни таққа ташлап, һелиқи адашқан қойини издимәмду? 13Билип қоюңларки, әгәр уни тепивалса, у қой үчүн болған хошаллиғи адашмиған тохсән тоққузи үчүн болған хошаллиғидин чоң болиду. 14Шуниңға охшаш, асмандики Атаңларму бу сәбиләрниң һеч қайсисиниң езип қелишини халимайду.

Хаталиқ өткүзгән қериндишиға болған муамилә

15— Әгәр қериндишиң гуна өткүзүп қойса, униң йениға берип гунасини көрситип бәр. Һәр қандақ иш иккиңларниң арисидила қалсун. Қериндишиң сөзүңни аңлиса, униң билән яришивалған болисән. 16Лекин аңлимиса, сениң ейтқанлириңниң гувачиси болуш үчүн йәнә бир-икки кишини елип, униң йениға барғин. Һәммә ишта икки-үч адәм гувачи болсун. 17Әгәр қериндишиң уларниң сөзигә қулақ салмиса, әһвални мәсиһийләр җамаитигә уқтуруп қой. Әгәр уларниңкигиму қулақ салмиса, уни бутпәрәс яки инсапсиз баҗгир қатарида көр.

18Билип қоюңларки, силәрниң йәр йүзидә йол қойғанлириңлар асмандиму йол қоюлуп болған болиду. Силәрниң йәр йүзидә йол қоймиғанлириңлар асмандиму йол қоюлмиған болиду. 19Шуни йәнә билип қоюңларки, йәр йүзидә араңлардин икки киши бир нийәт, бир мәхсәттә бир нәрсини тиләп дуа қилса, асмандики Атам уларниң тилигини иҗавәт қилиду. 20Чүнки икки яки үч киши Мениң намим билән қәйәрдә җәм болса, Мәнму шу йәрдә уларниң арисида болимән.

Шәпқәтсиз чакар

21Бу чағда Петрус һәзрити Әйсаниң алдиға келип:

— Әй Рәббим, қериндишимниң мениң алдимда өткүзгән қанчә қетимлиқ гунайини кәчүрүшим керәк? Йәттә қетимму? — деди.

22Һәзрити Әйса униңға:

— Билип қойғинки, йәттә қетим әмәс, йәтмиш йәттә қетим. 23Демәк, Асманниң Падишалиғи чакарлири билән һесап-китап қилмақчи болған бир падишаға охшайду. 24Падиша һесап-китавини башлиғинида, униңға миллионлиған күмүч тәңгә қәриздар болған бир чакар кәлтүрүлүпту. 25Чакарниң төләш мүмкинчилиги болмиғанлиқтин, падиша униңға өзини, хотун бала-җақиси вә бар-йоқини сетип, қәрзини төләшни буйрупту. 26Чакар йәргә тизлинип туруп, ғоҗайини падишаға: «Маңа кәңчилик қилғайла, пүтүн қәрзимни чоқум төләймән», дәп ялвурупту. 27Ғоҗайининиң чакарға ичи ағрип, қәрзини кәчүрүм қилип, уни қоюп берипту.

28Лекин чакар у йәрдин чиқип, өзигә бир нәччә тәңгә қәриздар болған йәнә бир чакарни учритипту. Уни тутувелип, бойнини сиқип туруп: «Қәрзиңни төлә», дәпту. 29Бу чакарму йәргә тизлинип туруп: «Маңа кәңчилик қил, қәрзимни чоқум төләймән», дәп ялвурупту. 30Лекин баштики чакар буни рәт қипту вә уни зинданға ташлитип: «Пүтүн қәризни төлимигичә, зинданда ятисән», дәпту. 31Бу әһвални уқуп ичи интайин ағриған башқа чакарлар ғоҗайининиң алдиға берип, әһвални баштин-ахир хәвәр қипту.

32Буниң билән ғоҗайин чакарни чақиртип: «Әй яман чакар, маңа ялвурғанлиғиң үчүн шунчә көп қәрзиңни кәчүрдүм. 33Мән саңа ич ағритқинимдәк, сәнму чакар бурадириңгә ич ағритишиң керәк едиғу?» дәпту. 34Буниң билән ғәзәпләнгән ғоҗайин уни пүтүн қәрзини төлигичә зинданда ятқузуш үчүн, вәһши гундипайларға тапшуруп берипту.

35Шуниңға охшаш, әгәр һәммиңлар қериндашлириңларни дилиңлардин кәчүрмисәңлар, асмандики Атамму силәрни кәчүрмәйду.

Currently Selected:

Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 18: HZUTCYR

Highlight

Copy