Popular Bible Verses from مَتّا 6

Share

چه درْستان پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے داتگێن پاکی و پَلگاریئے شۆهازا ببێت، گُڑا اے سجّهێن چیزّ هم شمارا دئیگَ بنت.

په بانداتیگێن رۆچا گَم مکنێت، چێا که بانداتیگێن رۆچ وتی گَما وتَ کنت. په مرۆچیگا، مرۆچیگێن جنجال بَسّ اَنت.

پمێشکا شمارا گوَشان، په وتی زِندا پرێشان مبێت که چے بوَرێن یا چے بنۆشێن، نه په وتی بدنا که چے بپۆشێن. زِند چه وراکا و بدن چه پۆشاکا دێماتِر اِنت.

هروهدا که دْوا کنئے، لۆگئے اَندرێن جاهێا برئو، لۆگا بند کن و چه وتی آسمانی پتا که چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، دْوا بلۆٹ. گڑا تئیی پت که چێرێنانَ گِندیت، تئیی مُزّا دنت.

شما چۆ دْوا بلۆٹێت: ’او مئے پت، که اَرشا ائے! تئیی پاکێن نام شرپدار بات. تئیی بادشاهی بیایات. تئیی اِراده و واهگ زمینئے سرا هم هما ڈئولا پوره و سَرجم بات که آسمانا پورَهَ بیت.

مئے مرۆچیگێن رِزک و رۆزیگا مرۆچی مارا بدئے.

مئے رَدیان ببَکش، اَنچُش که ما هما سجّهێن مردم بَکشتگ‌اَنت که گۆن ما بَدی‌اِش کرتگ.

مارا آزمائِش و چَکّاسا دئور مدئے و چه شِرّ و شئیتانا برَکّێن.‘

چێا که اگن شما مردمانی رَدکاریان ببَکشێت، گڑا شمئے آسمانی پت شمارا هم بَکشیت،

آسمانئے دێما بالی مُرگان بچارێت، نه کِشنت و نه رُننت و نه اَمبارَ کننت، بله اَنگت شمئے آسمانی پت آیان رِزک و رۆزیگَ دنت. شمئے اَرزش چه آیان باز گێشتر اِنت.

اے دُنیایا په وت مال و مَڈّی اَمبار مکنێت، که اِدا وَرۆک و رَمێزِشَ ورنت یا زَنگَ گرنت یا دُزَّ پُترنت و برنتِش. په وت آسمانا مال و مَڈّی اَمبار بکنێت که اۆدا نه وَرۆک و رَمێزِشَ ورنت، نه زنگَ گرنت و نه دُزَّ پُترنت و برنتِش. پرچا که همۆدا که تئیی مال اِنت، تئیی دل هم همۆدا بیت.

هچکَس دو واجهئے گُلامیا کرتَ نکنت، یا گۆن اِشیا نَپرتَ کنت و آییا دۆستَ داریت، یا گۆن اِشیا وپادارَ بیت و آییا مانَ نئیاریت. چۆ بوتَ نکنت که شما هُدائے گُلامیا هم بکنێت و زَرّئے گُلامیا هم.

او کَمباوران! وهدے هُدا گیابانئے کاهان که مرۆچی هست‌اَنت و باندا تَرونا سۆچگَ بنت، چۆ بْرهدارَ کنت، گڑا شمارا اَلّما شرترێن پۆشاکَ دنت.

وهدے هئیراتے چه راستێن دستا دئیئے، چپّێن دست سهیگ مبیت، تانکه تئیی داتگێن هئیرات چێر و سرپۆش ببیت. گڑا تئیی آسمانی پت که چێرێن کارانَ گِندیت، تئیی مُزّا دنت.

هبردار! وتی نێکێن کاران مردمانی چَمدیدا مکنێت. اگن په اے مکسدا نێکێن کار بکنێت که مردم بگِندنت، شمارا چه آسمانی پتئے نێمگا هچّ مُزّے نرسیت.

وهدے شُما رۆچگَ بێت، دورو و دوپۆستێن مردمانی ڈئولا وتا مُلور و گمیگ مکنێت. آ وتی دێما چۆٹَ کننت که مردم بگندنت که آ رۆچگ اَنت. شمارا راستێنَ گوَشان، آیان وتی مُزّ رَست. وهدے تئو رۆچگَ بئے، وتی سرا ٹێل بجن و دێما بشۆد، تانکه مردم مزاننت که تئو رۆچگ ائے، تهنا تئیی آسمانی پت که چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، هما بزانت. آ وهدی تئیی آسمانی پت که چێرێن کارانَ گندیت، تئیی مُزّا دنت.