Ісусавы прыпавесьціУзор

ЗЛЫЯ ВІНАГРАДАРЫ

Як і многія іншыя, гэтая прыпавесьць галоўным чынам тычыцца нашае рэакцыі. Ці паставім Бога на першае месца ў нашым жыцьці? Ці мы адмовімся прыняць Ягоных прадвесьнікаў на карысьць нашых жаданьняў ды плянаў? Ці жывем мы прадукцыйна, намагаючыся «радзіць плады» для Бога ў адказ тое, што Ён дабраславіў нас прывілеяй служыць Яму? Гэтая прыпавесьць нагадвае нам пра прывілею жыцьця, заснаванага на запаветных адносінах з Богам, але тая прывілея заўсёды прыносіць з сабой адказнасьць.



Таксама вельмі важна высьветліць нашае стаўленьне да Божых прадвесьнікаў у нашым жыцьці. Хоць Бог і можа гаварыць нам праз анёлаў, сны або відзежы, найчасьцей за ўсё Ён кажа празь людзей, як мы бачым тое з гісторыі. Божы народ заўсёды адкідаў прарокаў на карысьць уласнага разуменьня й жаданьня. Гэтаксама мы маем тэндэнцыі адкідваць людзей, якія нясуць Божую праўду ў нашае жыцьцё. Сябры, сям’я, чальцы царквы ды царкоўныя лідэры не абавязаныя ўхваляць і падтрымваць нашыя паводзіны, якія мы самі лічым правільнымі. Не, калі яны сапраўды любяць Ісуса ды нас, то яны абавязкова супрацьстануць і выправяць нас дзеля таго, каб мы былі больш падобныя да Хрыста.



То як вы рэагуеце, калі Бог спрабуе падтрымаць альбо выправіць вас празь іншых людзей, празь Сьвяты Дух, або празь Ягонае Слова? Ці пакорлівыя вы ды ўспрымальныя, уважліва разважаючы над іхнымі словамі? А можа вы ўпартыя ды нязломныя, зусім не жадаючы зьмяняцца?