Перапоўнена маімі дабраславеннямі: натхненне для мам (часта 4)Узор

Аднойчы я ўзяла сваіх чатырох малодшых унукаў, ва ўзросце ад 5 да 10 гадоў у мясцовае кафэ. Гэта было спатканне з Бабуляй! У гэты сонечны дзень мы сядзелі за столікам на вуліцы, і дзеці атрымлівалі асалоду ад кактэйляў з цукеркамі. Жарты і размовы хутка перайшлі ў туалетны гумар, таму што... хлопчыкі. Каб патраціць энергію ад ужытага цукру, мы пайшлі доўгім шляхам і прыдумлялі гульні, які натуральным чынам пераўтвараліся ў спаборніцтвы. На дарозе было крыху смецця, і адзін з маіх унукаў наступіў нагой на выкінуты пакецік соку. У той жа час міма бег іншы ўнук, і сок пырскнуў яму на нагу. Раздаўся гучны рогат.

Ціск заўсёды выпускае тое, што знаходзіцца ўнутры.

Для нас такім ціскам могуць стаць празмерныя абавязкі. Часта гэта проста штодзённыя справы, якія паглынаюць нас, і адносіны ў сям'і, якія падаюцца нам непасільнымі. Мы знаходзімся пад ціскам, каб усё было зроблёна. Своечасова выконваць працу і рабіць гэта з добрым настроем. Тры разы на дзень накрываць на стол! Пастаянна падтрымліваць чыстымі адзенне, падлогу і сантэхніку. Неабходнасць спраўляцца з незадаволенасцю двухгадовага дзіцяці або падлетка Прыкладаць намаганні, каб мець блізкія адносіны з мужам.

Калі ўзнікае ціск, тое, што знаходзіцца ўнутры, выходзіць вонкі, часам забруджваючы тых, хто знаходзіцца паблізу. Нашыя сэрцы адчыняюцца і тое, што ў сярэдзіне, выглядае непрыемна.

Але замест таго, каб адчуваць віну, давайце пагаворым пра гэтае смецце. Яно выстаўлена на ўсеагульны агляд. Што мы будзем рабіць цяпер з гэтым? Схаваем ўсё зноў, да наступнага моманту, калі гэты бруд зноў выльецца вонкі? Або мы прызнаем грэх, называючы яго тым, чым ён з'яўляецца на самай справе, і дазволіце святлу Ягонай прысутнасці заззяць у нашых цёмных сэрцах?

Гэта магчымасць. Вы не прапусціце яе? Прызнайце гнеў, страх і іншы грэх, які вырываецца з вас, і працягвайце рухацца наперад. Наступны раз, калі ўнікне ціск, вы будзеце напагатове. Ніякі смярдзючы застарэлы сок не будзе правіць вашым сэрцам!

Ойча, маё жыццё напоўнена ціскам. Часам, толькі адна рэч, якая дадаецца да маіх і так ужо перапоўненых дзён, прыводзіць мяне да выбуху, і вынік зусім не прыемны. Я прызнаю гэты грэх у маім сэрцы і прашу Цябе даць мне мужнасць і упэўненасць, каб я магла дазволіць Табе кіраваць маім сэрцам Сваёй любоўю. Я ведаю, што частку напружання ў маім жыцці я ствараю сабе сама, таму прашу Цябе: пакажы мне тыя сферы майго жыцця, якія я магу абмежаваць, каб палегчыць сваю нагрузку. Дай мне смеласці выбіраць важнае, а не тэрміновае, вечнае, а не мімалётнае. Дапамажы мне дыхаць Табой, усведамляючы, што гэта яшчэ адна магчымасць выбраць Цябе.

Прачытайце наступныя ўрыўкі са Святога Пісання.