Перапоўнена маімі дабраславеннямі: натхненне для мам (часта 4)Узор

“Я з вамі звар'яцею!”

Я ведаю, што хаця б раз у жыцці вы казалі гэтыя словы сваім дзецям павышаным тонам. Верагодна, не адзін раз. Я ведаю, таму што я шмат разоў крычала гэта сваім дзецям. Спрэчкі, балбатня. нахабнае і непаважлівае стаўленне, пастаянныя просьбы прыводзяць нас у стан, калі хочацца рваць валасы на галаве. Або крычаць на кожнага. Калі ўсё супакойваецца, лепей нам не становіцца. Вядома, бываюць моманты зацішша, але гэты сцэнар паўтараецца зноў і зноў.

А што, калі наступны раз зноў пачнецца разгортвацца непрыемная гісторыя, мы будзем падрыхтаваныя да таго, каб паглядзець на ўсё гэта з іншага пункту гледжання? А што, калі мы пачнём называць гэтыя складаныя штодзённыя абставіны "магчымасцямі"? А што, калі мы пачнём бачыць, што гэтыя непрыемныя сітуацыі насамрэч з'яўляюцца Божай рукой у нашым жыцці і ў жыцці нашых дзяцей?

Ён дае нам магчымасць зрабіць правільны, але не просты выбар, калі вы выбіраеце любоў, цярплівасць і валоданне сабой; выбіраеце Яго. Ён дорыць нам павучальныя моманты для нашых дзяцей і для нашых уласных сэрцаў. Ён дае нам магчымасць стаць больш падобнымі да Яго. Ён дае нам асаблівыя моманты, каб навучыць нашых дзяцей, што трывогу можна кантраляваць сілай Святога Духа, Які жыве ў нас, а гэта пачынаецца з таго, што мы кантралюем самі сябе.

Вядома, вы будзеце забываць пра гэта. Нярэдка ваша расчараванне будзе перамагаць вас. Калі такое здарыцца, спыніцеся, памаліцеся, запрасіце Хрыста ў гэту сітуацыю і спрабуйце зноў. Па меры таго, як вы будзеце практыкавацца бачыць "магчымасць", а не чарговае расчараванне і правал, вы пачнеце заўважаць духоўны рост і змены ў вашым сэрцы, якія будуць распаўсюджвацца на вашых дзяцей. Паспрабуйце! Ідзіце наперад і не здавайцеся.

Ойча, я прызнаю, што я занадта часта губляю валоданне сабой у сітуацыях са сваімі дзецьмі. Паток слоў і патрабаванняў, якія я выкрыкваю, не дапамагае нікому з нас адчуваць сябе спакойнымі і радаснымі. Я малюся, каб Ты дапамог мне не забываць успрымаць гэтыя моманты, як магчымасць праславіць Цябе, выбіраючы плод Тваёй прысутнасці, а не выбух слоў, якія раняць. Я запрашаю Цябе ў гэты момант у самую першую сітуацыю, якая ўзнікне, ведаючы, што Твая і сіла і магутнасць жывуць ува мне, і што Ты дасі мне патрэбныя словы любові, цярплівасці і вытрыманасці ў неабходны момант. Дзякую Табе за Тваю цярплівасць да мяне.