Марыя была маціУзор

Мы з мужам і нашымі шматлікімі дзецьмі забраліся ў машыну і накіраваліся з царквы дадому. Перад гэтым мы ўжо праехалі амаль пяць кіламетраў, калі адно з нашых дзяцей запыталася: "Гэй, а дзе наша маленькая?" Так, мы пакінулі нашу маленькую Каці, якая спакойна спала ў дзіцячым пакоі ў царкве. Хуценька мы развярнуліся, каб паехаць за ёй, адчуваючы сябе найгоршымі, безадказнымі бацькамі. З таго часу мой муж заўсёды пералічваў дзяцей кожны раз, калі мы недзе ехалі. Марыя і Язэп згубілі Ісуса, калі Яму было дванаццаць. Каб адсвяткаваць Вялікдзень у храме з Іерусаліме, сям'я адправілася ў вандроўку, больш верагодна, з вялікай групай людзей з Назарэту. Гэты шлях быў амаль дзвесце кіламетраў, каб прайсці яго, трэба было некалькі дзён. Пасля ўрачыстасцей, калі група адправілася дадому, Марыя з Язэпам толькі праз два дні заўважылі, што Ісуса не было з сябрамі, або з іншымі сем’ямі. Я ўпэўнена, што яны былі ў паніцы, калі шукалі Яго. Яны пыталіся ў кожнага чалавека, якога сустракалі, апісваючы яму Ісуса і спадзяючыся на добрыя навіны. Праз тры дні яны знайшлі Яго! Ён сядзеў са старэйшынамі ў храме, задаючы пытанні, не звяртаючы увагі на клопат Сваіх бацькоў. “Дзіця” – сказала Яму маці, - “Што Ты зрабіў нам гэтак? Вось бацька Твой і я з вялікай мукаю шукалі Цябе” (Лук 2:48) Гэта няправільнае пытанне, якое мы ўсе задаем: “Што ты зрабіў мне гэтак?” Мы эмацыйна рэагуем з глыбіні свайго эгацэнтрычнага сэрца, перакладаючы віну на іншых, не жадаючы несці ганьбу за свае ўласныя слабасці і няўдачы. Ісус адказаў Марыі: “Ці ж Вы ня ведаеце, што Я мушу быць у тым, што належыць Айцу Майму?” Гэта была ашаламляльная заява, якая нагадала Марыі пра мэту і прызначэнне Ісуса. І зноў Марыя складвала гэтыя словы ў сваім сэрцы, разважала над імі і берагла іх. Ёй спатрэбяцца гэтыя словы пазней, бо будзе яшчэ раз, калі Марыя зноў згубіць Ісуса. Яна будзе з Ім, калі Ён будзе несці цяжкі драўляны крыж на гару. Ён не адмаўляе віну і не задае няправільных пытанняў. Гэта Сын Марыі, Які нясе чужую віну. Ён нясе маю віну і мае грахі на Сваіх пабітых і схіленых плячах. Яго смуткуючая маці стаіць непадалёку і праз слёзы глядзіць, як яе Першынец ахвотна аддае Сябе за яе, за мяне, за цябе, калі Яго прыбіваюць да крыжа. Калі ягоная галава апускаецца і Ён памірае, я ўпэўнена, што Марыя думае, што яе сэрца разаб’ецца. Яна зноў згубіла Яго. Ён памёр. Усё скончана. Але мы ведаем, што гэта не канец! Зноў пасля таго, як Ісус прапаў для яе на тры дні, гучыць навіна: “Яго няма тут, Ён уваскрос, так, як казаў”. Уявіце сабе радасць, здзіўленне, усе тыя успаміны, якія яна захоўвала ў сваім сэрцы, калі яна пачула, што Ён не памёр. На працягу ўсіх гэтых гадоў яна назірала за сваім Сынам, Які быў цалкам чалавекам і цалкам Богам, змагаючыся і заўсёды выбіраючы любоў, радасць, спакой, цярплівасць – усе гэтыя складаныя правільныя рашэнні для праведнасці. Глыбока ўсярэдзіне яна памятавала, яна ведала. Так, як Марыя, мы можам ведаць, давяраць і верыць, што той накірунак, які мы выбралі для сваіх дзяцей, урэшце скончыцца перамогай! Ён трымае іх, Ён любіць іх і Ён пракладае шлях нават там, дзе падаецца няма ніякага шляху. Ён верны Бог. Ісус уваскрос! Ты верыш гэтаму? Тваё жыццё заснавана на гэтым? О, Ойча, дзякую Табе за тое, што Ты знайшоў мяне, калі я была згубленай. Дзякую, што Ты ахвотна аддаў Сябе за мяне. Дапамажы мне ахвотна аддаць Табе маё сэрца – усё цалкам – у абмен на Тваё жыццё, якое Ты так свабодна прапануеш за маё. Які слаўны абмен! Няхай Ягоная радасць узрастае ў тваім сэрцы ў гэты час і заўсёды, калі вы аддаеце сваё сэрца і сваіх дзяцей ў Ягоныя любячыя, мудрыя рукі, са слядамі ад цвікоў. Ты, як і яны, не згубленыя, а знойдзеныя! Звяжыцеся з Робін у Інстаграм: href="http://instagram.com/manymeadows">@manymeadows.

Мы спадзяемся, што гэты план абадзёрыў вас. Паглядзіце іншыя планы на YouVersion