Марыя была маціУзор

Сюрпрыз! Ты цяжарная!
Памятаеш, як упершыню ты пачула гэтыя словы, або пабачыла дзве палоскі, якія сведчылі аб цяжарнасці? Я памятаю. Мая першая цяжарнасць была шокам для мяне і майго мужа. Мы, насамрэч, не планавалі цяжарнасць, але мы стварылі дзіця! Нас перапаўнялі супрацьлеглыя эмоцыі.
Марыя, безумоўна, таксама не планавала цяжарнасць. Але яна ведала, што такая магчымасць была. Кожная Іудээйская жанчына, якая кожны тыдзень слухала Тору і прарокаў, знаходзілася ў чаканні, а Марыя была абранай! (Ісаія 7:14)
Калі анёл Габрыэль з'явіўся, каб прынесці ашаламляльную навіну, ён сказаў ёй, наколькі яна дабраславёная і што Бог з ёй! Затым Лука гаворыць нам, што яна "устрывожылася". Слухайце, гэтае паведамленне напісана адным чалавекам, які расказвае іншаму чалавеку пра гэтыя падзеі (Лукі 1:3). Устрывожылася??! Толькі што ёй з'явіўся анёл, а яна ўсяго толькі ўстрывожылася?
І вы, і я добра ведаем, што праява эмоцый была куда большай, чым тое, аб чым Лука распавядае свайму сябру!
Габрыэль працягвае расказваць сваю навіну: "Ня бойся..." Вось, Сюрпрыз! У цябе будзе дзіця і Ягонае імя будзе Ісус. Што? Анёл толькі што паведаміў нейкую недарэчную інфармацыю, а Марыя не павінна баяцца? Магчыма, і не павінна была, але сыходзячы з яе наступнага пытання, я думаю, што яна баялася. У вершы 34 Марыя пытаецца: "Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?" Цяпер успомніце, яна кожную суботу сядзела ў сінагозе, слухаючы прароцтвы. Яна ведала, што абяцаны Месія будзе народжаны дзяўчынай (Ісаія 7:14), але ў момант, калі яна спалохалася, яна забыла Божыя словы.
Так, як і мы забываем Божыя словы.
Калі Габрыэль працягвае распавядаць і гаворыць, што яе няплодная старэйшая сваячка Альжбета зараз цяжарная, ён вымаўляе адзін з маіх улюбёных вершаў: "Нічога... няма немагчымага для Бога". (Лукі 1:37). Нягледзячы на ўсе страхі і пытанні, што віравалі ў яе галаве, Марыя успамінае, Каму яна належыць.
Нічога няма немагчымага для Бога.
У гэты момант яна ўспамінае Ягоны характар і вернасць, і яе сэрца і розум засяроджваюцца на Ім. Яна не трывожыцца аб будучым. Яна не пытаецца пра план.
З верай яна смела адказвае: "Вось я - служка Госпада, гатовая служыць".
О, Ойча, няхай маё сэрца будзе ахвотна служыць Табе, і няхай мая вера і спадзяванне на Цябе будуць такімі ж смелымі, як у Марыі. Няхай маё сэрца будзе настолькі блізкім да Цябе, каб я ніколі не забыла Тваю любоў і вернасць да мяне.
Ці тваё сэрца адкрыта і ахвотна гатовае падпарадкавацца Ягонаму зову? Ці рэагуеш ты на цяжкія абставіны жыцця, памятаючы, Хто Ён і Каму ты належыш