ВЫСЛОЎІ 7:21-27

Мноствам ласкавых слоў яна яго звабіла, мяккасьцю вуснаў сваіх авалодала ім. Ён адразу пайшоў за ёю, як вол ідзе ў разьніцу, як алень на стралу, пакуль страла не праніжа вантробы ягонай; як птушка кідаецца ў сіло, і ня ведае, што яно - пагібель яе. Дык вось, дзеці, паслухайце мяне і зразумейце словы вуснаў маіх. Хай ня збочвае сэрца тваё на шляхі яе, ня блукай сьцежкамі яе; бо многіх яна параніла, і шмат дужых забіла яна: дом яе - дарога ў апраметную, якая вядзе ў сярэдзіну жытлішча сьмерці.