Сыне мой! калі ты паручыўся за блізкага свайго і даў руку тваю за другога,
і аблытаў сябе словамі вуснаў тваіх, злоўлены словамі вуснаў тваіх,
зрабі ж, сыне мой, вось што: вызваліся, бо ты трапіў у рукі блізкага твайго: ідзі, упадзі да ног і ўмольвай блізкага твайго;
не давай сну вачам тваім і дрымоты вейкам тваім;
ратуйся, як сарна з рукі, і як птушка з рукі птушкалова,
падыдзі да мурашкі, гультаю, паглядзі на шляхі яе, і будзь мудры.
Няма ў яе ні валадара, ні прыстаўленага, ані ўпраўцы;
а яна рыхтуе летам свой хлеб, зьбірае ў час жніва пракорм свой.
Дакуль ты, гультаю, будзеш ляжаць? калі ты ўстанеш ад сну твайго?
Крыху пасьпіш, крыху падрэмлеш, крыху склаўшы рукі паляжыш:
і прыйдзе, нібы валацуга, беднасьць твая, і галеча твая, як разбойнік.
Чалавек падступны, чалавек бязбожны ходзіць зь ілжывымі вуснамі,
міргае вачыма сваімі, гаворыць нагамі сваімі, дае знакі пальцамі сваімі;
хітрына ў сэрцы ў яго, ён намышляе ліхое ва ўсякі час, сее разлад.
Таму зьнянацку прыйдзе пагібель яго, раптам будзе разьбіты - без ацаленьня.
Вось гэтыя шэсьць ненавідзіць Гасподзь, нават сем, - агіда душы Яго:
вочы ганарыстыя, язык хлусьлівы і рукі, што праліваюць нявінную кроў,
сэрца, якое куе ліхія намыслы, ногі, якія шпарка бягуць да ліхадзейства,
ілжывы сьведка, які хлусіць, і той, хто сее разлад між братамі.
Bible App
Біблія для дзяцей
