ВЫСЛОЎІ 6
6
Выс 6
1Сыне мой! калі ты паручыўся за блізкага свайго і даў руку тваю за другога,
2і аблытаў сябе словамі вуснаў тваіх, злоўлены словамі вуснаў тваіх,
3зрабі ж, сыне мой, вось што: вызваліся, бо ты трапіў у рукі блізкага твайго: ідзі, упадзі да ног і ўмольвай блізкага твайго;
4не давай сну вачам тваім і дрымоты вейкам тваім;
5ратуйся, як сарна з рукі, і як птушка з рукі птушкалова,
6падыдзі да мурашкі, гультаю, паглядзі на шляхі яе, і будзь мудры.
7Няма ў яе ні валадара, ні прыстаўленага, ані ўпраўцы;
8а яна рыхтуе летам свой хлеб, зьбірае ў час жніва пракорм свой.
9Дакуль ты, гультаю, будзеш ляжаць? калі ты ўстанеш ад сну твайго?
10Крыху пасьпіш, крыху падрэмлеш, крыху склаўшы рукі паляжыш:
11і прыйдзе, нібы валацуга, беднасьць твая, і галеча твая, як разбойнік.
12Чалавек падступны, чалавек бязбожны ходзіць зь ілжывымі вуснамі,
13міргае вачыма сваімі, гаворыць нагамі сваімі, дае знакі пальцамі сваімі;
14хітрына ў сэрцы ў яго, ён намышляе ліхое ва ўсякі час, сее разлад.
15Таму зьнянацку прыйдзе пагібель яго, раптам будзе разьбіты - без ацаленьня.
16Вось гэтыя шэсьць ненавідзіць Гасподзь, нават сем, - агіда душы Яго:
17вочы ганарыстыя, язык хлусьлівы і рукі, што праліваюць нявінную кроў,
18сэрца, якое куе ліхія намыслы, ногі, якія шпарка бягуць да ліхадзейства,
19ілжывы сьведка, які хлусіць, і той, хто сее разлад між братамі.
20Сыне мой! захоўвай запаведзі бацькі твайго і не адкідай настаўленьняў маці тваёй;
21навяжы іх назаўсёды на сэрца тваё, абвяжы імі шыю тваю.
22Калі ты пойдзеш, яны накіруюць цябе; калі ляжаш спаць, будуць ахоўваць цябе; калі прачнешся, гутарыць будуць з табою:
23бо запаведзь ёсьць сьветач, а навука - сьвятло, і павучальныя наказы - дарога жыцьця,
24каб засьцерагчы цябе ад зласьлівай жанчыны, ад лісьлівага языка чужынкі.
25Не пажадай хараства яе ў сэрцы тваім, і хай не завабіць яна цябе вейкамі сваімі;
26бо жанчыне распуснай даюць кавалак хлеба; а замужняя жанчына палюе на дарагую душу.
27Хто можа ўзяць агонь запазуху, каб не прагарэла адзежа яго?
28Хто можа хадзіць па распаленым вугольлі, каб не апаліць ног сваіх?
29Тое самае бывае і з тым, хто ўваходзіць да жонкі блізкага свайго; хто дакранецца да яе, не застанецца бязь віны.
30Не патураюць злодзею, калі ён крадзе, каб насыціць душу сваю, калі ён галодны;
31але злоўлены, ён заплаціць у сем разоў, аддасьць усю маёмасьць дома свайго.
32А хто пералюбнічае з жанчынаю, у таго няма розуму; той губіць душу сваю, хто робіць такое;
33пабоі і ганьбу ён зышча, і ганьба яго не сатрэцца;
34бо рэўнасьць - лютасьць мужчыны, і не ўмілажаліцца ён у дзень помсты,
35ня прыме адкупу ніякага, і не захоча, як бы ты ні памножыў гасьцінцы.
Цяпер абрана:
ВЫСЛОЎІ 6: ББЛ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha