John 15
15
Ego sum uitis uera ⁊pater meus agricola est
1Ic eom soð wingearð ⁊min fæder ys eordtilia. 2he deð ælc twig aweig on me. þe blæde ne byrð ⁊he fermað ælc þare þe blæde berð. þæt hyt bere blæde. þe swiðor. 3Nu ge synd clæne for þare spræce þe ic to eow spræc. 4wuniað on me ⁊ic on eow. Swa swa twig ne mæg blede beran hyt self buton hyt wunige on wingearde. swa ge ne magen eac buton ge wunigan on me. 5Ic eom wingeard ⁊ge synd twigan. Se þe wunað on me ⁊ic on him; se berð mycele blæde. forþan ge ne magon nan þing don buton me. 6Gyf hwa ne wunað on me. he byeð geworpen ut swa twig ⁊fordruwað ⁊he gegaderiað þa ⁊doð on fer ⁊hyo forbernað.
Si manseritis in me ⁊uerba mea in uobis manserint. quodcumque petieritis fiet uobis
7Gyf ge wuniað on me ⁊mine word wuniað on eow. biddað swa hwæt swa ge willed ⁊hyt beod eower. 8On þam ys min fæder geswutelod. þæt ge beran mychele blæde ⁊beon mine leorningcnihtas. 9⁊ic lufede eow swa fader lufede me. wunieð on mine lufe. 10Gyf ge mine bebode gehealdeð. ge wuniað on minre lufe. Swa ic geheold mines fæder beboda ⁊ic wuniga on his lufa. 11Þas þing ic eow sægde. þæt min gefea is on eow ⁊eower gefea syo gefyllæd.
Hoc est preceptum meum ut diligatis inuicem sicut dilexi uos
12Ðys is min bebod þæt ge lufigan eow gemenlice. swa ic eow lufede. 13Nafeð nan man mare lufe þanne þeos is þæt hwa sylle hys lyf for hys freondan. 14Ge synd mine freond gyf ge doð þas þing þe ic eow bebeode. 15Ne telle ic eow to þeowan. forþan se þeowa nat hwæt se hlaford deð. Ic tealde eow to freonden forþan ic kydde eow ealle þa þing þe ic gehyrde æt minen fæder. 16Ne gechure ge me ac ic gecheas eow ⁊ic gesette eow þæt ge blæden bæren ⁊eowra blæda gelæsten. þæt se fæder sylle eow swa hwæt swa ge biddað on minan naman.
Hec mando uobis ut diligatis inuicem
17Ðas þing ic eow beode; þæt ge lufion eow gemænlice. 18Gyf middeneard eow hateð witað þæt he hatede me ær eow. 19Gyf ge on middeneardan wæren. middaneard lufede þæt hys wæs. Forþan þe ge ne synd of middanearde. ac ic eow gecheas of middanearde. forþi middaneard eow hateð. 20Gemuniað mine spræce þe ic eow sægde. nis þe þeowa mare þanne hys hlaford. Gyf hy me hehton. hye willað hehton eowre. Gyf hyo mine spræce heoldan. hyo healdeð eac eowre. 21Ac ealle þas þing hyo doð eow for minan namen. for hyo ne cunnan þanne þe sende me. 22Gyf ic ne come ⁊to heom ne spræce. nafden hyo nane synne. Nu hy nabbeð nane lade be heora synna. 23Se þe me hateð. hateð minne fader. 24Gyf ic nane weorc ne worhte on hym þe nan oþer ne wrohte. næfdan hyo nane synne. Nu hyo gesæwon ⁊hyo hateden me ⁊minne fæder. 25Ac þæt syo spræce syo gefyllad (sic) þe on heora lage ys awritan þæt hyo hatedan me buton gewerhtan.
Cum uenerit paraclitus spiritus ueritatis quam (sic) ego mittam a patre
26Ðonne se frefriend cymð þe ic eow sende fram fæder soðfæstnisse gast þe cymð fram fæder. he kyð gewitnysse be me. 27⁊ge cyðad witnesse forþam ge wæren fram frumen mid me.
The Four Gospels in AngloSaxon (Old English) were translated from Latin by Abbot Ælfric of Eynsham, probably some time within the period 990 – 1010.
