መዝሙረ ዳዊት 37
37
ለሰንበት መታሰቢያ የዳዊት መዝሙር።
1አቤቱ፥ በመዓትህ አትቅሠፈኝ፥
በመቅሠፍትህም አትገሥጸኝ።
2ፍላጾችህ ወግተውኛልና፥
እጅህንም በእኔ ላይ አክብደህብኛልና።
3ከቍጣህ ፊት የተነሣ ለሥጋዬ ድኅነት የለውም፤
ከኀጢአቴም ፊት የተነሣ ለአጥንቶቼ ሰላም የላቸውም።
4ኀጢአቴ ከራሴ ጠጕር በዝቷልና፥
እንደ ከባድ ሸክምም በላዬ ከብዶአልና።
5ከስንፍናዬም ፊት የተነሣ አጥንቶቼ ሸተቱ፥ በሰበሱም፤
6እጅግ ጐሰቈልሁ፥ ጐበጥሁም፥
ሁልጊዜም በትካዜ እመላለሳለሁ፤
7ነፍሴ ስድብን ጠግባለችና፥
ለሥጋዬም ድኅነትን አጣሁ።
8ታመምሁ እጅግም ተሠቃየሁ፥
ከልቤም ኀዘን የተነሣ እጮኻለሁ።
9አቤቱ፥ ፈቃዴ ሁሉ በፊትህ ነው፥
ጩኸቴም ከአንተ አይሰወርም።
10ልቤ ደነገጠብኝ፥ ኀይሌም ተወኝ፥
የዐይኖቼም ብርሃን ፈዘዘብኝ።
11ወዳጆቼም ባልንጀሮቼም#ዕብ. “ወዳጆቼም ባልንጀሮቼም ከቍስሌ ገለል ብለው ቆሙ፥ ዘመዶቼም ርቀው ቆሙ” ይላል። ባላጋራ ሆኑኝ፥ ከበውም ደበደቡኝ፥
ዘመዶቼም ተስፋ ቈርጠው ተለዩኝ።
12ነፍሴንም የሚሹአት በረቱብኝ፥
መከራዬንም የሚፈልጉ ከንቱን ተናገሩ፥
ሁልጊዜም ያጠፉኝ ዘንድ በሽንገላ ይመክራሉ።
13እኔ ግን እንደማይሰማ ደንቆሮ፥
አፉንም እንደማይከፍት ዲዳ ሆንሁ።
14እንደማይሰማ ሰው፥
በአፉም መናገር እንደማይችል ሰው ሆንሁ።
15አቤቱ፥ በአንተ ታምኛለሁና፤
አቤቱ አምላኬ፥ አንተ ስማኝ።
16የጠላቶቼ መዘባበቻ አታድርገኝ ብያለሁና፥
እግሬም ቢሰናከል በእኔ ላይ ብዙ ነገርን ይናገራሉ።
17እኔንስ ይገርፉኝ ዘንድ አቈዩኝ፥
ቍስሌ ሁልጊዜ በፊቴ ነውና።
18በደሌን እናገራለሁና፥
ስለ ኀጢአቴም እተክዛለሁ።
19ጠላቶቼ ሕያዋን ናቸው፥ ይበረቱብኛልም፥
በዐመፃም የሚጠሉኝ በዙ።
20በበጎ ፋንታ ክፉን የሚመልሱልኝ
ጽድቅን ስለ ተከተልሁ ይከስሱኛል።
እንደ ርኩስ በድን ወንድማቸውን ጣሉ፥#“እንደ ርኩስ በድን ወንድማቸውን ጣሉ” የሚለው በዕብ. የለም።
21አቤቱ፥ አንተ አትጣለኝ፤
አምላኬ፥ ከእኔ አትራቅ።
22አቤቱ፥ የመድኀኒቴ አምላክ ሆይ፥ እኔን ለመርዳት ፍጠን።
Currently Selected:
መዝሙረ ዳዊት 37: አማ2000
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ
