መጽሐፈ ምሳሌ 17

1ጥልና ክርክር በበዛበት ቤት በታላቅ ግብዣ ላይ ከመገኘት ይልቅ

ሰላም ባለበት ቤት ደረቅ የዳቦ ቊራሽ መመገብ ይሻላል።

2የጌታው ልጅ ወራዳ ከሆነ ብልኅ አገልጋይ በጌታው ልጅ ላይ

የበላይነት ይኖረዋል፤

ከወንድማማቾቹም ጋር ርስት ተካፋይ ይሆናል።

3ወርቅና ብር በእሳት እንደሚፈተን

እግዚአብሔርም የሰውን ልብ ይፈትናል።

4ክፉ ሰዎች ክፉ ነገርን ይሰማሉ፤

ሐሰተኞችም ሐሰትን ያዳምጣሉ።

5በድኾች ብታፌዝ የፈጠራቸውን እግዚአብሔርን እንደ ሰደብክ ይቈጠራል፤

በሌላው ሰው ላይ በሚደርሰው መከራ ብትደሰት አንተም ትቀጣለህ።

6የሸመገሉ ሰዎች በልጅ ልጆቻቸው እንደሚመኩ

ልጆችም በአባቶቻቸው ይመካሉ።

7ሞኝ ሰው ቁም ነገር አይናገርም፤

ከጨዋ ሰው ግን የውሸት ንግግር አይጠበቅም።

8አንዳንድ ሰዎች ጉቦ እንደ አስማት የሚሠራ ይመስላቸዋል፤

ጉቦ በመስጠትም ሁሉ ነገር ይሳካልናል ብለው ያምናሉ።

9የበደለን ሰው ይቅር የሚል ወዳጅነትን ያጸናል፤

በደልን መላልሶ የሚናገር ሰው ግን የቅርብ ወዳጆቹን ያጣል።

10ሞኝ መቶ ጊዜ ተገርፎ ከሚማረው ይልቅ

አስተዋይ ሰው ከአንድ ጊዜ በማይበልጥ ተግሣጽ የሚማረው ይበልጣል።

11ክፉ ሰው ሁልጊዜ ዐመፀኛ ነው፤

ስለዚህ ምሕረት የሌለው መልእክተኛ ይላክበታል። #17፥11 “ምሕረት የሌለው መልእክተኛ አንዳንድ ትርጒሞች ሞት ብለውታል።”

12ሞኝን የሞኝነት ሥራ ሲሠራ ከመገናኘት ይልቅ

ልጆችዋ የተነጠቁባትን ድብ መገናኘት ይሻላል።

13ደግ ነገር ተደርጎለት ክፉ ነገር የሚመልስ

ክፉ ነገር ዘወትር ከቤቱ አይለይም።

14የጥል መነሻ መፍረስ እንደ ጀመረ ግድብ ነው፤

ስለዚህ ጥል ከማስከተሉ በፊት ክርክርን አቁም።

15በንጹሕ ሰው ላይ መፍረድ፥

ወይም በደለኛውን ንጹሕ ማድረግ

ሁለቱም እግዚአብሔር የሚጸየፋቸው ድርጊቶች ናቸው።

16ሞኝ የተፈጥሮ ማስተዋል ስለሌለው

ገንዘቡን ጥበብን ለማግኘት ቢያውል ምንም አይጠቅመውም።

17ወዳጅ ምን ጊዜም ቢሆን ወዳጁን ይወዳል፤

ወንድም የሚወለደው የወንድሙን ችግር ለመካፈል ነው።

18ማስተዋል የጐደለው ሰው ለሌላ ሰው ዋስ ይሆናል፤

ራሱንም ተያዥ አድርጎ ይሰጣል።

19ኃጢአትን የሚወድ ጠብን ይወዳል፤

ከፍ ብሎ እንደ ተሠራ ደጃፍ ራሱን ከፍ ከፍ የሚያደርግ ሰው ውድቀትን ይጋብዛል።

20ጠማማ ልብ ያለው አይበለጽግም፤

አንደበቱ አታላይ የሆነ ሰው ችግር ላይ ይወድቃል።

21የሰነፍ ልጅ አባት ከሐዘንና ከብስጭት በቀር

ምንም ደስታ የለውም።

22ደስተኛነት ለልብ መልካም መድኃኒት ነው፤

የመንፈስ ሐዘንተኛ መሆን ግን አጥንትን ይሰብራል።

23ክፉ ሰው ፍርድን ለማጣመም፥

በምሥጢር ጉቦ ይቀበላል።

24አስተዋይ ሰው ወደ ጥበብ ያዞራል፤

የሞኝ ዐይኖች ግን በብዙ አቅጣጫ ይባዝናሉ።

25ሰነፍ ልጅ አባቱን በሐዘን ላይ ይጥላል፤

በእናቱም ላይ መራራ ጸጸት ያመጣል።

26ንጹሑን ሰው መቀጫ ማስከፈል፥

ወይም ጨዋውን ሰው ማስገረፍ ተገቢ አይደለም።

27ንግግሩን የሚቈጥብ ዐዋቂ ነው፤

የረጋ መንፈስ ያለውም ሰው አስተዋይ ነው።

28ሞኝ ዝም ሲል ጥበበኛ ይመስላል፤

ምንም ሳይናገር ቢቀር እንደ ብልኅ ይቈጠራል።

Currently Selected:

መጽሐፈ ምሳሌ 17: አማ05

ማድመቅ

Copy

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ

መጽሐፈ ምሳሌ 17

ከ
{{ምዕራፍ}}
ታዋቂ የመጽሐፍ ቅዱስ ጥቅሶች

Bible:

አማርኛ

Version: አማርኛ አዲሱ መደበኛ ትርጉም - አማ05