Vreugde op die Reis: Vind Hoop Te Midde Van BeproewingVoorbeeld

Byna enige tyd wanneer ek reis, kom ek 'n paar ompaaie en hobbels in die pad teë. Vlugte word vertraag, huurmotors is nie gereed nie, die weer veroorsaak oponthoude, konstruksie vertraag die verkeer, elke verkeerslig word rooi … die lys gaan aan en aan. Ek voel dalk angstig, gefrustreerd of moeg, maar ek druk onvermydelik deur en laat nie toe dat daardie stampe my daarvan weerhou om te gaan waarheen ek moet gaan nie.

Ons reis saam met ons geliefdes is dieselfde. Alhoewel ons nie kan bepaal watter ompaaie voorlê nie, KAN ons besluit hoe ons daarop sal reageer.

Ons het geen beheer oor ons geliefde se reis nie, dit maak nie saak hoe hard ons probeer nie, dit maak nie saak hoeveel navorsing ons doen nie, dit maak nie saak hoeveel keer ons by hulle pleit nie, dit maak nie saak hoeveel rehabilitasiesentrums ons bel nie. Hulle reis is hulle eie.

Ek sê dit uit ondervinding. Ek het geprobeer om beheer oor my man se reis te neem, maar dit het my net nog kwaaier en nog meer gegriefd gemaak. Ek het gepleit, gesmeek, gedreig, geskree, stilstuipe gekry … noem maar op, ek het dit probeer. Uiteindelik wou ék dit egter meer hê as wat my man dit wou hê, wat my op paaie van wrokkigheid, woede, angs, vrees, bitterheid, frustrasie en hopeloosheid gelei het.

Ek wou net my gesin terughê. Ek wou my man terughê. Ek wou vrede hê. Ek wou weer hoop.

Ek wou vreugde hê.

Ek het egter geleer dat die enigste reis waaroor ek beheer het, my eie is. Ek is dit immers waardig om vrede, hoop en vreugde te vind, dit maak nie saak hoe enigiemand anders se reis lyk nie — insluitend my man s’n. Ek kan kies om vir myself te sorg. Ek kan kies om in my herstelbaan te bly.

Ek moet ook onthou dat God tydens elke ompad en hobbel in die pad by my is. Hy ken reeds hierdie ompaaie wat ek in die gesig staar. Ek moet onthou dat dit deel van sy plan is, deel van die groter prentjie en deel van sy doel is.

Ek kan die keuse maak om in God en in vreugde te vertrou.