Selfsugtigheid

Vandag is ons daarop gefokus om ontslae te raak van iets wat al hoe meer algemeen in vandag se wêreld voorkom: selfsug.

Wat ons doen, nie net in die kerk nie, maar ook buite die kerk, kan nie gedoen word met 'n gees van selfsugtige ambisie of verwaandheid nie. Of ons by die werk, by die skool, saam met vriende, met familie, in die mark, of in ons plek van leierskap dien, ons motiewe maak saak.

Die vraag wat ons onsself moet afvra, is nie: "Wat is die beste vir my nie?" In plaas daarvan moet ons onsself afvra: "Wat is die beste vir die koninkryk van God?" Ons ambisie moet wees om die beste manier te vind om die volmaakte wil van God te doen.

In Filippense 2:3-4 staan daar om niks te doen in selfsugtige ambisie of verwaandheid nie. Niks beteken niks. Wanneer ons alles ten goede van die koninkryk van God doen in plaas van onsself, hoe anders sal ons lewens lyk?

1 Korintiërs 10:24 weerspieël hierdie beginsel, wat sê dat niemand sy eie voordeel moet soek nie, maar die voordeel van ander. Hoe anders sou die kerk lyk as almal optree met die voordeel van ander in gedagte? Hoe anders sou die wêreld daar uitsien as niemand uit selfsugtige ambisie optree nie, maar ten goede van ander?

Die volgende keer wat ons probeer om iets vir ander, of vir die Here te doen, laat ons Hom vra om te openbaar of ons motivering selfsugtig is.