Kom Ons Lees Saam die Bybel (Desember)

Kom Ons Lees Saam die Bybel (Julie)

Kom Ons Lees Saam die Bybel (November)

Kom Ons Lees Saam die Bybel (Oktober)

Kom Ons Lees Saam die Bybel (Januarie)

Kom Ons Lees Saam die Bybel (September)

Kom Ons Lees Saam die Bybel (Junie)

Delf dieper deur Romeine

Mosaiek Lydenstydgids: Jesus se vrae in lyding

Sy Glorie, My Storie: 'n Studie Van Sy Heerlikheid in Hebreërs

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="DEU.1">
 <div class="label">1</div><div class="s1">Moses praat met die Israeliete in die woestynvlakte</div><div class="p"> 1In hierdie boek word die woorde van Moses weergegee. Hy het al die Israeliete toegespreek in die woestynvlakte oos van die Jordaan, oorkant Suf, in die omgewing van Paran, Tofel, Laban, Gaserot en Di-Sahab. 2Dit vat elf dae om met die Se&#239;rbergpad van Horeb af by Kades-Barnea te kom. 3Op die eerste van die elfde maand van die veertigste jaar na die uittog uit Egipte het Moses vir die Israeliete alles ges&#234; wat die Here hom oor hulle beveel het. 4Dit was nadat Moses vir Sihon en Og verslaan het. Koning Sihon van die Amoriete het in Gesbon gewoon, en koning Og van Basan in Astarot by Edre&#239;. 5Dit was oos van die Jordaan, in Moab, dat Moses die wet begin verduidelik het.</div><div class="p">Hy het ges&#234;: 6&#8220;Die Here ons God het by Horeb vir ons ges&#234;: &#8216;Julle het nou lank genoeg by hierdie berg gebly. 7Breek nou kamp af en trek die Bergw&#234;reld van die Amoriete in en ook die gebied van die mense wat saam met die Amoriete in die land woon: die Jordaanvallei, die Bergw&#234;reld, die Laeveld, die Suidland en die Kusvlakte. Dit is die hele Kana&#228;n en die Libanon tot by die groot rivier, die Eufraat. 8Ek stel hierdie land tot julle beskikking. Trek in en neem dit in besit. Ek, die Here, het met 'n eed beloof om dit aan julle voorvaders Abraham, Isak en Jakob te gee en aan hulle nageslag.&#8217;</div><div class="p"> 9&#8220;Toe julle van Horeb af weg is, het ek vir julle ges&#234;: &#8216;Ek kan nie alleen al die verantwoordelikheid vir julle dra nie. 10Die Here julle God het julle baie laat word, en nou is julle net so baie soos die sterre aan die hemel. 11Mag die Here die God van julle voorvaders julle nog duisend maal meer maak en vir julle 'n groot nageslag gee soos Hy julle beloof het. 12Hoe kan ek alleen julle probleme oplos, die verantwoordelikheid vir julle dra en julle hofsake verhoor? 13Bring uit julle stamme verstandige manne, manne met insig, manne van aansien, sodat ek hulle as hoofde oor julle kan aanstel.&#8217; 14Toe het julle vir my ges&#234;: &#8216;Wat u wil doen, is reg,&#8217; 15en ek het die leiers uit julle stamme aanvaar, verstandige manne, manne van aansien, en hulle aangestel as hoofde oor julle, leiers van duisend, van honderd, van vyftig en van tien: amptenare vir julle stamme. 16In dieselfde tyd het ek ook julle regters beveel: &#8216;Verhoor die sake wat daar tussen julle volksgenote kom en lewer regverdige uitsprake, of dit nou is tussen volksgenoot en volksgenoot of tussen volksgenoot en vreemdeling. 17Moenie partydig wees as julle 'n saak verhoor nie, luister na klein en groot. Moenie vir mense bang wees nie. Wie regspreek, is in diens van God. Sake wat vir julle te moeilik is, moet julle na my toe bring en ek sal hulle verhoor.&#8217;</div><div class="p"> 18&#8220;Ek het julle destyds alles beveel wat julle moet doen.&#8221;</div><div class="s1">In die woestyn</div><div class="r">(Vgl. Num. 13:1 &#8211; 14:45)</div><div class="p"> 19&#8220;Ons het van Horeb af weggetrek en ons het deur daardie groot woestyn met al sy gevare getrek, daardie woestyn wat julle self gesien het. Ons het met die pad na die Bergw&#234;reld van die Amoriete toe getrek soos die Here ons God ons beveel het, en ons het by Kades-Barnea uitgekom. 20Toe het ek vir julle ges&#234;: &#8216;Ons het nou die Bergw&#234;reld van die Amoriete bereik. Die Here ons God gee dit vir ons. 21Kyk, die Here julle God stel die land tot julle beskikking. Trek in, neem dit in besit soos die Here die God van julle voorvaders julle beloof het. Moenie bang wees nie, moenie huiwer nie.&#8217;</div><div class="p"> 22&#8220;Julle almal het toe na my toe gekom en gevra ons moet manne voor ons uit stuur dat hulle die land vir ons kan verken en ons kan kom inlig oor die pad wat ons moet vat en oor die stede waarheen ons op pad is. 23Ek het gedink dis 'n goeie plan en ek het twaalf man uit julle gekies, een uit elke stam. 24Hulle het die Bergw&#234;reld ingegaan en by die Eskolvallei gekom en dit verken. 25Hulle het van die vrugte van die land na ons toe gebring en vir ons kom s&#234;: &#8216;Die Here ons God gee ons 'n goeie land.&#8217;</div><div class="p"> 26&#8220;Maar julle wou nie optrek nie. Julle het julle verset teen die opdrag van die Here julle God. 27Julle het in julle tente bly sit en mor, en julle het ges&#234;: &#8216;Omdat die Here ons haat, het Hy ons uit Egipte laat trek om ons aan die Amoriete oor te gee sodat hulle ons kan uitroei. 28Waarheen kan ons nou gaan? Ons broers het ons moed gebreek toe hulle ges&#234; het: Daar woon 'n volk wat groter en sterker is as ons. Hulle het groot stede en sterk, ho&#235; vestings. Ons het ook die Enakiete, die reuse, daar gesien.&#8217;</div><div class="p"> 29&#8220;Toe het ek vir julle ges&#234;: &#8216;Moenie bang wees nie, moenie vir hulle skrik nie. 30Die Here julle God gaan voor julle uit en Hy sal vir julle veg net soos Hy in Egipte voor julle eie o&#235; alles vir julle gedoen het. 31Julle het in die woestyn ondervind hoe die Here julle God julle die hele pad waarlangs julle tot hier toe gekom het, gedra het soos 'n man sy seun dra.&#8217; 32Maar tog het julle nie julle vertroue gestel in die Here julle God 33wat op die pad voor julle vooruit gegaan het om kampplekke vir julle uit te soek nie. Snags het Hy vir julle julle pad met vuur aangewys en bedags met 'n wolkkolom.</div><div class="p"> 34&#8220;Toe die Here hoor wat julle s&#234;, het sy toorn ontvlam en het Hy 'n eed afgel&#234;: 35&#8216;Nie een van hierdie slegte geslag sal die goeie land sien wat Ek, die Here, hulle voorvaders met 'n eed beloof het om aan hulle te gee nie. 36Net Kaleb seun van Jefunne sal die land sien, en aan hom en sy nageslag sal Ek die grond gee waarop hy geloop het, want hy het die Here getrou gevolg.&#8217;</div><div class="p"> 37&#8220;Dit was oor julle dat die Here vir my kwaad geword het en ges&#234; het: &#8216;Ook j&#253; sal nie die land ingaan nie. 38Jou assistent, Josua seun van Nun, h&#253; sal daar ingaan. Moedig hom aan, want dit is h&#253; wat Israel die land in besit sal laat neem. 39Julle babatjies van wie julle ges&#234; het hulle sal buitgemaak word, en julle kleuters wat nou nog niks weet nie, hulle sal die land ingaan. Ek gee dit vir hulle en hulle sal dit in besit neem. 40Julle moet nou omdraai en die woestyn in trek, al met die pad na die Rietsee toe.&#8217;</div><div class="p"> 41&#8220;Toe het julle uitgeroep: &#8216;Ons het teen die Here gesondig! Ons wil optrek en gaan veg soos die Here ons God ons beveel het.&#8217; Julle het julle wapens gegryp en gedink dis kinderspeletjies om die Bergw&#234;reld te gaan verower.</div><div class="p"> 42&#8220;Maar die Here het vir my ges&#234;: &#8216;S&#234; vir hulle hulle moenie optrek om te gaan oorlog maak nie, want Ek is nie by hulle nie. Hulle sal nie hulle vyande verslaan nie.&#8217; 43Ek het dit vir julle ges&#234;, maar julle het nie geluister nie en in opstand gekom teen die opdrag van die Here. Julle was moedswillig en het na die Bergw&#234;reld toe getrek, 44maar die Amoriete wat in daardie gebied woon, het teen julle opgeruk en julle verjaag soos 'n swerm bye dit sou doen en julle van Se&#239;r af tot by Gorma uitmekaar gejaag. 45Toe het dit julle berou dat julle dit gedoen het en julle het julle nood by die Here kom kla, maar Hy het nie na julle geluister nie en Hom nie aan julle gesteur nie. 46So het dit gekom dat julle so lank by Kades gebly het.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="DEU.2">
 <div class="label">2</div><div class="s1">Met 'n ompad na Kana&#228;n toe</div><div class="r">(Vgl. Num. 20:14-21; 21:10-20)</div><div class="p"> 1&#8220;Later het ons die woestyn ingetrek, al met die Rietseepad soos die Here my beveel het. Dit het ons lank gevat om &#243;m Se&#239;rberg te trek. 2Toe het die Here vir my ges&#234;: 3&#8216;Julle het nou ver genoeg om hierdie berg getrek. Draai nou noord 4en s&#234; vir die volk: Julle staan op die punt om deur die gebied te trek van julle broers, die nageslag van Esau wat in Se&#239;r woon. Hulle is bang vir julle, maar julle moet julle bedwing. 5Moenie oorlog teen hulle maak nie, want Ek sal nie van hulle grond vir julle gee nie, nie eers 'n handbreedte nie, want Ek het Se&#239;rberg vir Esau gegee as besitting. 6Die kos en water wat julle nodig het, moet julle by hulle koop.&#8217;</div><div class="p"> 7&#8220;Die Here julle God het julle voorspoedig gemaak in alles wat julle gedoen het. Hy het sy oog oor julle gehou in hierdie groot woestyn, en in hierdie hele veertig jaar was die Here julle God by julle en het julle niks kortgekom nie.</div><div class="p"> 8&#8220;Ons het toe verbygetrek by ons broers, die nageslag van Esau wat in Se&#239;r woon, en ons het uit die Woestynpad weggedraai by Elat en Esjon-Geber en met die pad na die Moabwoestyn toe verbygetrek. 9Toe het die Here vir my ges&#234;: &#8216;Moenie die Moabiete aanval en teen hulle oorlog maak nie, want Ek sal nie van hulle grond vir jou as besitting gee nie. Ek het Ar vir die nageslag van Lot gegee as besitting.&#8217; &#8221;</div><div class="p"> 10Die Emiete het voorheen in die gebied gewoon. Hulle was 'n groot en sterk volk. Net soos die Enakiete was hulle groot mense. 11Die Moabiete het hulle Emiete genoem, maar net soos die Enakiete is hulle as Refa&#239;ete beskou. 12Die Goriete het vroe&#235;r in Se&#239;r gewoon, maar die nageslag van Esau het hulle verslaan en uitgeroei en in hulle gebied gaan woon soos die Israeliete later met hulle vyande gedoen het in die land wat die Here vir hulle as besitting gegee het.</div><div class="p"> 13&#8220;Die Here het verder ges&#234;: &#8216;Trek nou deur Seredspruit,&#8217; en ons het deurgetrek. 14Vandat ons van Kades-Barnea af weg is tot ons deur Seredspruit getrek het, het ag en dertig jaar verloop. Teen daardie tyd was die weerbare manne uit die ouer geslag nie meer tussen ons nie, soos die Here destyds vir hulle met 'n eed aangekondig het. 15Sy hand was teen hulle en Hy het hulle almal laat omkom.</div><div class="p"> 16&#8220;Toe al daardie weerbare manne onder die volk uitgesterf het, 17het die Here vir my ges&#234;: 18Jy staan op die punt om deur die Moabiete se gebied by Ar te trek, 19en jy sal naby die grens van die Ammoniete kom. Moet hulle nie aanval en teen hulle oorlog maak nie, want Ek sal nie van hulle grond vir jou as besitting gee nie. Ek het dit vir die nageslag van Lot gegee as besitting.&#8221;</div><div class="s1">Die vorige inwoners is ook verdryf</div><div class="p"> 20Die gebied is beskou as die land van die Refa&#239;ete, want hulle het vroe&#235;r hier gewoon. Die Ammoniete het hulle Samsummiete genoem. 21Hulle was 'n groot en sterk volk, net sulke groot mense as die Enakiete. Die Here het die Samsummiete voor die Ammoniete uit verdryf, en die Ammoniete het hulle verslaan en in hulle gebied gaan woon. 22Die Here het dieselfde gedoen vir die nageslag van Esau wat in Se&#239;r woon. Die Here het die Goriete voor hulle uit verdryf, en toe het die Edomiete hulle verslaan en in hulle gebied gaan woon. Die Edomiete woon nou nog daar. 23Die Awwiete wat in dorpies tot by Gasa woon, is verdryf deur mense wat uit Kaftor gekom het en in die Awwiete se gebied gaan woon het.</div><div class="s1">Die Israeliete verslaan vir Sihon</div><div class="r">(Vgl. Num. 21:21-31)</div><div class="p"> 24&#8220;Die Here het vir my ges&#234;: &#8216;Breek kamp af en trek deur die Arnonkloof. Ek gee die Amoriet, koning Sihon van Gesbon, en sy land in jou mag. Begin nou, neem sy land in besit, maak oorlog teen hom. 25Vandag bring Ek skrik en vrees vir jou oor al die volke op die aarde. Wanneer hulle hoor wat jy doen, sal hulle bewe en bang wees vir jou.&#8217;</div><div class="p"> 26&#8220;Uit die Kedemotwoestyn het ek boodskappers na koning Sihon van Gesbon toe gestuur. Ek het 'n vredesvoorstel gemaak en laat weet: 27&#8216;Laat my toe om met die pad deur jou land te trek. Ek sal al met die pad langs trek en nie links of regs uitdraai nie. 28Verkoop aan my die kos en water wat ek nodig het. Ek wil net deurtrek 29tot waar ek deur die Jordaanrivier gaan na die land toe wat die Here ons God vir ons gee. So het die Edomiete van Se&#239;r en die Moabiete van Ar my ook laat doen.&#8217;</div><div class="p"> 30&#8220;Maar koning Sihon van Gesbon het geweier om ons deur sy gebied te laat trek, want die Here jou God het hom onversetlik gemaak. Die Here het hom koppig gemaak om hom in jou mag oor te gee. Hy is nou nog in jou mag.</div><div class="p"> 31&#8220;Die Here het verder vir my ges&#234;: &#8216;Let op, Ek gee Sihon en sy land van nou af in jou mag oor. Begin nou, verower sy land.&#8217;</div><div class="p"> 32&#8220;Toe Sihon en sy hele le&#235;r optrek om by Jahas teen ons te veg, 33het die Here ons God hulle in ons mag oorgegee, en ons het hom en sy seuns en sy hele volk verslaan. 34In daardie tyd het ons al sy stede verower en verwoes. Van hulle mans, vrouens en kinders het ons niemand laat vrykom nie. 35Ons het net die vee en ook wat daar te buit was in die stede wat deur ons verower is, vir ons gevat. 36Van Aro&#235;r op die Arnonoewer en die stad in die Arnonkloof af tot by Gilead was daar geen stad te sterk vir ons nie. Die Here ons God het hulle almal in ons mag oorgegee. 37Soos die Here ons God ons beveel het, het ons nie die land van die Ammoniete binnegegaan nie: dit is die gebied aan Jabbokspruit en die stede in die bergagtige gebied.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="DEU.3">
 <div class="label">3</div><div class="s1">Die Israeliete verslaan vir Og</div><div class="r">(Vgl. Num. 21:33-35)</div><div class="p"> 1&#8220;Ons het weggedraai met die pad na Basan toe, en koning Og van Basan het met sy hele le&#235;r teen ons opgeruk om by Edre&#239; teen ons te veg. 2Toe het die Here vir my ges&#234;: &#8216;Moenie vir hom bang wees nie, want Ek gee hom en sy hele le&#235;r en sy hele land in jou mag oor, en jy moet met hom maak soos jy gemaak het met koning Sihon van die Amoriete, wat in Gesbon gewoon het.&#8217;</div><div class="p"> 3&#8220;Die Here ons God het toe vir koning Og van Basan en sy hele le&#235;r in ons mag oorgegee. Ons het hom verslaan en nie een van sy mense het weggekom nie. 4Ons het destyds &#225;l sy stede verower. Daar is nie een van die sestig stede in die Argobstreek waar Og se ryk in Basan was, wat ons nie afgevat het van sy mense nie. 5Al hierdie stede was versterk met ho&#235; mure en met poorte met sluitbalke. Daar was ook baie dorpe sonder mure, 6en ons het hulle almal heeltemal verwoes soos ons gemaak het met koning Sihon van Gesbon wie se stede ons met mans, vrouens, kinders en al uitgewis het. 7Ons het net die vee en wat daar in die stede te buit was, vir ons gevat.</div><div class="p"> 8&#8220;Ons het destyds die gebied van die twee Amoritiese konings oos van die Jordaan afgevat: die gebied van die Arnonrivier af tot by Hermonberg, 9die berg wat Sirjon genoem word deur die mense van Sidon, en Senir deur die Amoriete. 10Ons het &#225;l die stede in die Hoogvlakte verower en die hele Gilead en Basan tot by Salka en Edre&#239;, die stede en die ryk van Og in Basan.&#8221;</div><div class="p"> 11Net koning Og van Basan het destyds nog van die Refa&#239;ete oorgebly. Sy bed was van yster. Dit was sowat vier meter lank en amper twee meter breed, en is nou nog te sien in Rabba van die Ammoniete.</div><div class="s1">Moses gee die verowerde gebied aan Ruben, Gad en die halwe Manassestam</div><div class="r">(Vgl. Num. 32:1-42)</div><div class="p"> 12&#8220;Ek het die gebied wat ons destyds verower het, van Aro&#235;r op die Arnonoewer af tot halfpad in die bergw&#234;reld van Gilead en al die stede daarin, aan die stamme Ruben en Gad gegee. 13Die res van Gilead en die hele Basan, die vroe&#235;re ryk van Og, het ek aan die halwe Manassestam gegee. Dit is die hele Argobgebied in Basan wat voorheen bekend was as die Refa&#239;ete se land. 14Ja&#239;r uit die nageslag van Manasse het die Argobstreek gevat tot by die grens van Gesur en Ma&#228;kat. Basan is toe na Ja&#239;r vernoem, en dit staan nou nog bekend as die tentdorpe van Ja&#239;r. 15Ek het Gilead vir Makir gegee. 16Ek het die gebied van Gilead af tot in die middel van die Arnonbedding vir die stamme Ruben en Gad gegee. Hulle noordgrens was Jabbokspruit, die grens van die Ammoniete se land, 17en die wesgrens was die Jordaanvallei en die Jordaanrivier van Gennesaret af tot by die see in die Jordaanvallei, die Soutsee, onderkant die Pisgahange net oos van die see.</div><div class="p"> 18&#8220;Ek het destyds vir die drie stamme ges&#234;: Die Here julle God het hierdie land vir julle gegee as julle besitting. Maar julle gewapende manne, elke weerbare man, moet die Jordaan oorsteek voor julle volksgenote uit. 19Net julle vrouens en kinders en vee, en ek weet julle het baie vee, mag agterbly in die stede wat ek vir julle gegee het. 20Julle moet saam met julle volksgenote trek totdat die Here ook aan hulle, soos aan julle, 'n veilige woonplek gegee het, en ook h&#250;lle die land wat die Here julle God vir hulle sal gee, die land wes van die Jordaan, in besit geneem het.&#8221;</div><div class="s1">Josua sal die volk inlei, nie Moses nie</div><div class="p"> 21&#8220;Ek het destyds vir Josua ges&#234;: &#8216;Jou twee o&#235; het nou alles gesien wat die Here julle God met daardie twee konings gedoen het. So sal die Here doen met al die koninkryke waarnatoe jy nou gaan deurtrek. 22Moenie vir hulle bang wees nie. Die Here julle God sal vir julle veg.&#8217;</div><div class="p"> 23&#8220;Dit was toe dat ek die Here gesmeek het: 24&#8216;Here my God, U het begin om my u grootheid en u groot mag te laat ondervind. Watter god is daar, in die hemel of op die aarde, wat u magtige dade kan nadoen? 25Laat my tog nou deur die Jordaan gaan om hierdie mooi land te gaan bekyk, die mooi Bergw&#234;reld en die Libanon.&#8217; 26Maar deur julle toedoen het die Here destyds vir my kwaad geword en daarom het Hy nie nou my gebed verhoor nie. Hy het vir my ges&#234;: &#8216;Jy het nou al genoeg daaroor gepraat. Moenie weer met My oor hierdie saak praat nie. 27Klim eerder Pisgaberg uit en kyk na die weste en die noorde, die suide en die ooste. Kyk daarna, want jy sal nie hierdie Jordaan oorsteek nie. 28Gee vir Josua sy opdragte, praat hom moed in en gee hom raad, want hy moet voor hierdie volk uit deur die Jordaan trek en hy moet hulle die land wat jy sal sien, in besit laat neem.&#8217; 29Daarom het ons in die laagte teenoor Bet-Peor gebly.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="DEU.4">
 <div class="label">4</div><div class="s1">Gehoorsaam die Here!</div><div class="p"> 1&#8220;Israeliete, julle moet luister na die voorskrifte en die bepalings waarin ek julle onderrig. Julle moet daarvolgens lewe, dan sal julle bly lewe en die land binnegaan en in besit neem wat die Here die God van julle voorvaders vir julle sal gee. 2Moenie iets byvoeg by wat ek julle beveel nie en moet ook nie iets daarvan wegvat nie, maar gehoorsaam die Here julle God se gebooie wat ek julle gegee het. 3Julle eie o&#235; het gesien wat die Here by Ba&#228;l-Peor gedoen het: elkeen wat vir Ba&#228;l-Peor gedien het, is deur die Here julle God tussen julle uit verdelg. 4Maar julle wat getrou gebly het aan die Here julle God, lewe vandag nog almal. 5Kyk, ek het julle die voorskrifte en die bepalings geleer soos die Here my God my beveel het. Julle moet daarvolgens lewe wanneer julle in die land kom en dit in besit neem. 6Gehoorsaam die voorskrifte en lewe daarvolgens, want daaraan sal die ander volke sien dat julle wysheid en insig het. Hulle sal van al hierdie voorskrifte hoor en s&#234;: &#8216;Net hierdie groot nasie het wysheid en insig.&#8217; 7Watter groot nasie se god is so by hom soos die Here ons God by ons is elke keer as ons tot Hom bid? 8Watter groot nasie se voorskrifte en bepalings is so billik as hierdie wet wat ek vandag vir julle gee?</div><div class="p"> 9&#8220;Pas net op en wees baie versigtig om so lank julle leef, nie hierdie dinge wat julle gesien het, te vergeet of te verontagsaam nie. Julle moet dit alles vir julle kinders en julle kleinkinders inskerp. 10Julle moet hulle van di&#233; dag laat leer toe julle by Horebberg gestaan het in die teenwoordigheid van die Here julle God, van di&#233; dag toe Hy vir my ges&#234; het: &#8216;Maak die volk vir My bymekaar dat Ek hulle my gebooie wat hulle moet ken, kan meedeel sodat hulle My kan dien so lank hulle in hierdie land lewe en sodat hulle my gebooie vir hulle kinders kan leer.&#8217;</div><div class="p"> 11&#8220;Julle het toe nader gekom en aan die voet van die berg gaan staan. Die berg het gebrand, die vuur was tot in die hemel, en daar was 'n rookwolk wat dit stikdonker gemaak het. 12Toe het die Here uit die vuur uit met julle gepraat. Julle het woorde gehoor maar niemand gesien nie. Daar was net 'n stem. 13Die Here het julle die bepalings van sy verbond meegedeel en julle beveel om hulle te gehoorsaam: die tien gebooie wat Hy op die twee plat klippe geskryf het. 14Die Here het my destyds beveel om julle die voorskrifte en die bepalings te leer sodat julle daarvolgens kan lewe in die land waarheen julle sal deurtrek om dit in besit te gaan neem. 15Pas op! Die lewe is vir julle op die spel. Die Here self het met julle op Horeb uit die vuur uit gepraat, al het julle di&#233; dag niemand gesien nie. 16Moenie julle eie ondergang soek deur vir julle 'n afbeelding as afgodsbeeld te maak nie: nie van 'n man of 'n vrou nie, 17nie van enige dier op die aarde of van enige vo&#235;l in die lug nie, 18nie van enigiets wat op die aarde kruip of van enige vis in die waters onder die aarde nie.</div><div class="p"> 19&#8220;Wanneer julle na die hemelruim opkyk, die son, die maan en die sterre, enige hemelliggaam, moet julle nie julle hoop op hulle vestig nie. Moet julle nie laat verlei om hulle te vereer en te dien nie. Die Here julle God het hulle toegeken aan al die volke op die aarde.</div><div class="p"> 20&#8220;Vir julle het die Here gevat en uit die ystersmeltoond, uit Egipte, uitgelei om sy volk te wees wat aan Hom behoort soos dit vandag dan ook die geval is. 21Deur julle toedoen het die Here vir my kwaad geword en dit met 'n eed bevestig dat ek nie deur die Jordaan sou gaan en in die goeie land sou kom wat die Here julle God aan julle as besitting sal gee nie. 22Ek sal in hierdie land sterf. Ek sal nie die Jordaan oorsteek nie, maar julle sal deurtrek en daardie goeie land in besit neem. 23Wees versigtig om nie die verbond wat die Here julle God met julle gesluit het, te vergeet nie. Pas op om nie vir julle 'n afgodsbeeld te maak nie. Die Here jou God het jou dit verbied. 24Die Here jou God is 'n verterende vuur, Hy eis onverdeelde trou aan Hom.</div><div class="p"> 25&#8220;Wanneer julle kinders en kleinkinders het en julle oud geword het in die land, moet julle nie julle eie ondergang soek deur 'n afgodsbeeld te maak nie, want dan doen julle wat verkeerd is in die o&#235; van die Here julle God en tart julle Hom. 26Ek roep vandag die hemel en die aarde tot getuie teen julle dat julle dan baie gou en baie beslis sal verdwyn uit die land wat julle in besit gaan neem sodra julle deur die Jordaanrivier trek. Julle sal nie lank in die land bly woon nie, julle sal beslis uitgeroei word. 27Die Here sal julle verstrooi onder die volke, net 'n klein klompie van julle sal oorbly onder die nasies waarheen die Here julle sal lei. 28D&#225;&#225;r sal julle gode dien wat deur mense gemaak is: hout en klip wat nie kan sien of hoor, eet of ruik nie. 29As julle die Here julle God d&#225;&#225;r aanroep, sal Hy julle gebed verhoor as julle Hom nader in onverdeelde trou.</div><div class="p"> 30&#8220;Wanneer julle in nood verkeer deurdat hierdie dinge in die toekoms oor julle kom, moet julle terugkom na die Here julle God, en sy woord gehoorsaam. 31Die Here julle God is 'n genadige God. Hy sal julle nie in die steek laat of om die lewe bring nie. Hy sal nie die verbond vergeet wat Hy met 'n eed aan julle voorvaders bevestig het nie.</div><div class="p"> 32&#8220;Gaan stel ondersoek in na die verre verlede, na die dae lank voor julle tyd, van die tyd af toe God die mens op die aarde geskep het, van die een uiteinde van die hemel af tot by die ander uiteinde, en kyk of iets so magtigs al gebeur het en of so iets al gehoor is. 33Het 'n volk die stem van sy god uit die vuur uit hoor praat, soos julle die stem van julle God gehoor het, en het hy bly lewe? 34Het 'n god dit ooit gewaag om vir hom 'n nasie te kom vat by 'n ander nasie, en d&#237;t met rampe, tekens, wonders, oorlog, magtige dade, wonderlike, groot dade waarvoor mense vreesbevange word? Dit alles het die Here julle God voor julle eie o&#235; in Egipte vir julle gedoen. 35Dit is vir julle gewys dat julle kan besef die Here is God, en dat daar naas Hom nie 'n ander is nie. 36Hy het julle sy stem uit die hemel laat hoor om julle te onderrig en Hy het julle sy groot vuur op die aarde laat sien en julle het sy woorde uit die vuur uit gehoor. 37Omdat die Here julle voorvaders liefgehad het en hulle nageslag uitgekies het, het Hy julle deur sy groot krag in sy teenwoordigheid laat trek uit Egipte uit 38om nasies, groter en sterker as julle, voor julle uit te verdryf en om julle in hulle land in te bring en dit aan julle te gee as julle besitting. En so is dit nou nog.</div><div class="p"> 39&#8220;Weet dan nou en neem dit ter harte: die Here is God. In die hemel daarbo en op die aarde hieronder is daar nie nog 'n god nie. 40Gehoorsaam sy voorskrifte en sy gebooie wat ek julle vandag beveel, sodat dit goed kan gaan met julle en julle nageslag en julle lank kan woon in die land wat die Here julle God vir altyd aan julle wil gee.&#8221;</div><div class="s1">Drie asielstede oos van die Jordaan</div><div class="r">(Vgl. Num. 35:9-14)</div><div class="p"> 41Toe het Moses drie stede oos van die Jordaan uitgesonder as stede 42waarheen iemand kon vlug as hy 'n ander doodgemaak het sonder voorbedagte rade en sonder dat daar voorheen vyandskap tussen hulle was. As hy dan na een van hierdie stede toe vlug, kon hy bly lewe. 43Die stede was: Beser in die Woestynhoogvlakte vir Ruben, Ramot in Gilead vir Gad, en Golan in Basan vir Manasse.</div><div class="s1">Die tien gebooie</div><div class="r">(Vgl. Eks. 20:1-17)</div><div class="p"> 44Dit is die wet wat Moses vir die Israeliete gegee het: 45-46die verordeninge en voorskrifte en bepalings wat Moses aan die oostekant van die Jordaan in die vlakte regoor Bet-Peor vir die Israeliete afgekondig het nadat hulle uit Egipte weggetrek het. Bet-Peor was gele&#235; in die gebied van koning Sihon van die Amoriete wat in Gesbon gewoon het en deur Moses en die Israeliete verslaan is nadat hulle uit Egipte weggetrek het. 47Hulle het Sihon se gebied en di&#233; van koning Og van Basan in besit geneem. Sihon en Og was die twee Amoritiese konings aan die oostekant van die Jordaan, 48en hulle gebied het gestrek van Aro&#235;r op die Arnonoewer af tot by Sionsberg, dit is Hermon, 49met insluiting van die oostekant van die Jordaanvallei tot by die see in die Jordaanvallei onderkant die Pisgahange.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch40" data-usfm="PSA.40">
 <div class="label">40</div><div class="s1">Here, red my tog!</div><div class="p"> 1Vir die koorleier. Van Dawid. 'n Psalm.</div><div class="b"></div><div class="q1"> 2Ek het gesmag na die hulp van die Here.</div><div class="q1">Hy het na my toe afgebuig</div><div class="q1">en my hulpgeroep gehoor.</div><div class="q1"> 3Hy het my uitgetrek uit die put van die dood,</div><div class="q1">uit die slymerige modder,</div><div class="q1">my op 'n rots laat staan</div><div class="q1">en my weer op vaste grond laat loop.</div><div class="q1"> 4Hy het my 'n nuwe lied in die mond gel&#234;,</div><div class="q1">'n loflied vir ons God.</div><div class="q1">Baie sal daarvan hoor en Hom die eer toebring,</div><div class="q1">hulle sal op die Here vertrou!</div><div class="q1"> 5Dit gaan goed met die mens wat sy vertroue in die Here stel</div><div class="q1">en hom nie wend tot duister magte</div><div class="q1">en tot mense wat hulle met skyngode ophou nie.</div><div class="q1"> 6Here my God, U het baie wonderlike dinge gedoen;</div><div class="q1">U dink altyd aan ons;</div><div class="q1">daar is niemand soos U nie.</div><div class="q1">Ek sou daarvan wou vertel en daaroor praat,</div><div class="q1">maar dit is te veel om op te noem.</div><div class="b"></div><div class="q1"> 7Dit is nie diereoffers of graanoffers wat U wil h&#234; nie,</div><div class="q1">nie brandoffers of sondeoffers wat U vra nie;</div><div class="q1">U wil gehoorsaamheid h&#234;.</div><div class="q1"> 8Daarom het ek ges&#234;: &#8220;Hier het ek gekom</div><div class="q1">soos dit in die boekrol vir my voorgeskrywe is.</div><div class="q1"> 9Om u wil te doen, my God, is my een begeerte,</div><div class="q1">u woord is my hele lewe.&#8221;</div><div class="q1"> 10Met blydskap het ek aan die gemeente vertel</div><div class="q1">U het my verlos.</div><div class="q1">Ek het nie stilgebly nie,</div><div class="q1">Here, U weet dit!</div><div class="q1"> 11Dat U verlos, het ek nie vir myself gehou nie,</div><div class="q1">ek het gepraat oor u trou en u hulp.</div><div class="q1">Oor u goedheid en u trou het ek in die gemeente nie stilgebly nie.</div><div class="q1"> 12Moet my tog nie uitsluit van u ontferming nie, Here,</div><div class="q1">laat u liefde en trou my voortdurend bewaak,</div><div class="q1"> 13want ramp op ramp het my oorval,</div><div class="q1">my ongeregtighede het my ingehaal;</div><div class="q1">ek weet nie meer waarheen nie.</div><div class="q1">Hulle is meer as die hare op my kop;</div><div class="q1">ek is moedeloos.</div><div class="b"></div><div class="q1"> 14Here, red my tog asseblief!</div><div class="q1">Here, kom my tog gou te hulp!</div><div class="q1"> 15Laat di&#233; wat my lewe wil neem, self in die ellende beland,</div><div class="q1">teleurgestel in hulle verwagting;</div><div class="q1">laat di&#233; wat graag my ondergang wil sien,</div><div class="q1">op die vlug slaan en beskaamd staan.</div><div class="q1"> 16Laat di&#233; wat my spot,</div><div class="q1">verbysterd staan omdat hulle self in die ellende beland het.</div><div class="q1"> 17Laat almal wat by U hulp soek, jubel en bly wees oor U,</div><div class="q1">laat di&#233; wat op u hulp staatmaak,</div><div class="q1">altyddeur s&#234;: &#8220;Die Here is groot!&#8221;</div><div class="b"></div><div class="q1"> 18Ek is hulpeloos en arm,</div><div class="q1">maar die Here dink aan my.</div><div class="q1">U is my hulp en my redder;</div><div class="q1">my God, moet tog nie talm nie!</div>
 </div>
 </div>
</div>

Dissipelskap Joernaal se Een-Boek-Op-‘n-Slag LeesplanVoorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan

Verwante Leesplanne