Herders

Ja, Ek Sal God Op Sy Woord Neem. 

Gedurende sy lewe, het Jesus na Homself verwys as "die Goeie Herder" wat sy skape oppas. Hy sorg vir ons omdat Hy ons liefhet, want dit is presies wat Hy in hierdie wêreld kom doen het: om ons deel van sy kudde te maak. Wat 'n pragtige prentjie van hoe ons mekaar moet liefhê, maar Jesus is nie die enigste goeie herder by wie ons kan leer nie.

Wie het heel eerste op Jesus se geboorte gereageer? Die herders. Al was hulle besig om hul skape op te pas toe die engel die Messias se geboorte aangekondig het, het hulle hul kosbare kuddes (hul brood en botter) net daar gelos omdat iets baie belangriker gebeur het.

"Kom ons gaan reguit Betlehem toe om te sien wat gebeur het, soos die Here dit aan ons bekend gemaak het." Hulle is dus haastig daar weg en het Maria en Josef met die baba gekry …

Die herders se reaksie op Jesus was onmiddellik en entoesiasties. Die oomblik toe die engelekoor klaar gesing het, is die herders daar weg. Hulle het nie net hul werk gelos nie, maar ook hul skape, net daar in die veld (daar is geen aanduiding in die daaropvolgende teks dat enige tyd verloop het tussen die engelesang en die herders wat weggegaan het nie), hulle het hulle gehaas. Hierdie herders het gehardloop om die kind te sien. Met Jesus se koms in die wêreld, het die herders na Hom toe gehardloop.

Hierdie herders het die regte beweegrede gehad. Hulle het geweet wat die moeite werd was om te kry (Jesus), en wat die moeite werd was om agter te laat (hul skape).

Die herders het teruggekeer terwyl hulle God loof en prys vir alles wat hulle gehoor en gesien het …

Lofprysing is dikwels die gevolg van geloofsgevulde optrede. Wanneer ons God op sy Woord neem en "strek na wat voor is" (Filippense 3:13), plaas ons onsself in posisie as getuies van dít wat ware aanbidding aanvuur.

Die herders kon maklik net daar gebly het. In plaas daarvan het hulle gegaan en vir Jesus gekry. Nadat hulle vir Jesus gekry het, kon hulle nie anders as om God te loof nie. Al het hulle na hul skape teruggekeer, na hul daaglikse take en verantwoordelikhede, was hulle ander mense. Die nagte hierná, waartydens hulle oor hul skape waggehou het, was nou met lofprysing gevul, net soos dié van die engele.

Na die skaapwagters se verhaal in vers 21, gaan Lukas voort met die volgende dag toe die baba besny is en die naam, Jesus, gekry het. Die herders het nie eens geweet wat die baba se naam was nie, tog het hulle na Betlehem gegaan om die kindjie te sien. Hulle het nie eens sy Naam geweet nie, tog het hulle hul gehaas om Hom te vind. Hulle het nie sy Naam geweet nie, tog het hulle "God geloof en geprys" oor Hom. 

Sal ons, wat nie net sy Naam nie, maar ook sy Gees ken, ons daaglikse roetines onderbreek en die belangrikheid van wie Hy is, oordink?