JOËL 1:11-20

JOËL 1:11-20 Bybel vir almal (ABA)

Die boere weet nie wat om te doen nie, hulle huil oor die koring en die gars, want in die grond groei niks wat hulle kan afsny nie. Die wingerde en die vyebome is droog en dood, en ook die granaatbome, die palmbome en die appelbome. Al die bome is droog en dood. Daar is niks waaroor die mense bly kan wees nie. Die priesters wat by die altaar werk, moet rouklere aantrek, hulle moet huil en treur. Hierdie mense wat vir my God werk, moet rouklere aantrek ook wanneer hulle gaan slaap, want daar is nie koring-offers en drank-offers in die tempel van hulle God nie. Hulle moet 'n dag aan die Here wy en almal moet op daardie dag vas. Hulle moet die leiers en almal wat in die land woon, bymekaarmaak in die tempel van hulle God die Here, en dan moet hulle vir die Here vra om hulle te help. Die dag van die Here is naby. Dit is 'n dag wanneer almal bang sal wees! Die Almagtige God wil alles verwoes. Ons sien daar is niks om te eet nie. Niemand is bly in die tempel van ons God nie, niemand juig nie. Die koringsaad lê nog onder die droë grond, die stoorkamers is leeg, die plekke waar ons koring bêre, val inmekaar, want daar is nie koring nie. Die beeste bulk en raas, hulle loop oral rond, want daar is niks om te vreet nie. Die skape en bokke kry ook swaar. Here, ek bid tot U, help ons. 'n Vuur het al die bome en die veld afgebrand waar die diere wei. Ook die wilde diere wag dat U help, want daar is nie water in die riviere nie, en die veld waar hulle wei, het afgebrand.

JOËL 1:11-20 Die Boodskap (DB)

Begin huil, saaiboere, want die koring en die gars, ja, al die oeste is daarmee heen. Huil, vrugteboere, want die wingerde en die vyeboorde het almal van droogte doodgegaan; al die granaat-, dadel- en appelbome, ja, al die bome in julle boorde het verdroog en is besig om dood te gaan. Boonop het die mense se vreugde heeltemal opgedroog. Trek vir julle rouklere aan en treur, priesters, julle wat die offers op die altaar moet bring. Huil die hele nag deur daar waar julle God dien, want daar is niks meer koring of wyn oor om in die huis van julle God aan Hom te offer nie. Roep nou dadelik ’n vasdag uit. Almal moet uit berou oor hulle sondes ophou eet. Belê ’n gemeentevergadering. Kry die leiers en die hele volk in die woonplek van die Here julle God bymekaar. Pleit by die Here om weer goed te wees vir julle. Die dag van die Here is bitter naby, die dag van die Almagtige is ’n dag waarop al die slegte mense vernietig gaan word! Hoe verskriklik gaan hierdie dag nie wees nie! Ons staan en kyk hoe ons kos voor ons oë verdwyn. Ons het niks meer om oor bly te wees wanneer ons in die woonplek van ons God bymekaarkom nie. Die saad gaan dood op ons lande. Ons gaan geen oeste hê nie. Daarom staan die skure leeg, want daar is nie koring om daarin te bêre nie. Die vee bulk en blêr van die honger. Die beeste dwaal oral rond op soek na iets om te vreet, want daar is nie meer kos nie. Tot die kleinvee kry al swaar. Help ons, Here! Ons weivelde en ons bome is verdroog. Dit is of ’n vuur alles rondom ons weggebrand het. Selfs die wilde diere van die veld wag dat U moet ingryp, want al die spruite het opgedroog. Daar is niks vir hulle om te eet of te drink nie. Die son het alles doodgebrand.

JOËL 1:11-20 Nuwe Lewende Vertaling (NLV)

Gee moed op, julle saaiboere! Kla, wynboere! Die koring en die gars – om die waarheid te sê, die hele oes – is vernietig. Die wingerde en die vyebome het verdroog en verdor. Die granaatbome, palmbome en die appelbome, al die vrugtebome het verdroog. Alle blydskap het daarmee saam verdwyn. Trek rouklere aan en treur, priesters! Huil, julle wat diens doen by die altaar! Julle wat in diens van my God is, kom met julle rouklere aan en bring die nag hier deur! Daar is nie graan of wyn om te offer by die tempel van julle God nie. Kondig ’n vasdag aan. Roep die gemeente saam. Bring die leiers en al die inwoners van die land by die tempel van die HERE julle God bymekaar. Roep tot die HERE! Die Dag van die HERE is naby. Op dié dag sal die Almagtige verwoesting bring. O, wat ’n verskriklike dag! Ons het toegekyk terwyl ons kos voor ons oë verdwyn. Blydskap en vreugde het uit die huis van ons God verdwyn. Niks kom van die saad onder die kluite nie. Die skure en die meule staan leeg en verlate, want die koringoes het misluk. Hoe bulk die beeste nie van die honger nie! Die vee maal verward rond, want daar is geen weiding meer vir hulle nie. Selfs die troppe skape ly onder die straf. HERE, ons God, help ons! Vuur het al ons weiding verbrand en die bome in die veld verskroei. Selfs die wilde diere roep na U omdat hulle nie water het om te drink nie. Die stroompies het opgedroog en vuur het die weiding in die woestyn verteer.