JOB 31:1-23

“Ek het my plegtig verbind om nie na 'n meisie te kyk en haar te begeer nie. Wat kom 'n mens toe van God in die hemel, wat gee die Almagtige daar van bo af? Vernietiging tref immers die bóósdoener, 'n ongeluk dié wat onreg doen. God hou my paaie dop en tel elke tree wat ek gee. “As ek my sou opgehou het met valsheid, agter bedrog sou aangehardloop het, laat God my dan weeg op 'n betroubare skaal dat Hy kan weet dat ek onskuldig is. As ek die spoor byster geraak het, my deur my begeerte laat lei het en my hande besoedel het, laat ander mense eet wat ek gesaai het, of laat my gesaaides uitgeruk word. As ek my deur 'n ander se vrou laat verlei het en gretig geloer het na my buurman se deur, laat mý vrou dan vir 'n ander man koring maal, laat ander by haar slaap. As ek so iets gedoen het, sou dit 'n skande gewees het, 'n misdaad vir regters om te straf. Dit sou 'n vuur gewees het wat alles vernietig en al my besittings verteer. As ek nie reg gedoen het aan my slawe en slavinne toe hulle 'n grief teen my gehad het nie, wat sou ek kon doen as God van my rekenskap eis, hoe sou ek my kon verweer as Hy my tot verantwoording roep? Het Hy wat my in die moederskoot gemaak het, hulle nie ook gemaak nie? Het Hy ons nie almal gevorm nie? Het ek armes geweier wat hulle gevra het en weduwees van honger laat vergaan? Het ek my stukkie kos alleen geëet en die weeskind nie ook daarvan laat eet nie? Inteendeel, van my jeug af was ek vir die weeskind 'n pa, van my kindsdae af het ek vir die weduwee gesorg. Het ek 'n arme sonder klere sien rondswerwe en hom nie iets gegee om aan te trek nie? Het hulle my nie juis geprys omdat my skape se wol hulle warm gehou het nie? Het ek my hand teen 'n weeskind opgelig omdat ek kon reken op die partydigheid van die regters? As ek aan iets hiervan skuldig is, mag my bo-arm afgeskeur word van my skouer af, mag my arm afgebreek word. Maar vir die ramp wat God nou gestuur het, is ek bang, teen sy majesteit kan ek niks doen nie.