Hosea 7:8-16

“Efraim het met volke deurmekaargeraak wat nie in die Here glo nie. Hy het soos ’n ding geword wat net halfpad gaargemaak is en wat niemand kan eet nie. Mense wat hy nie eens ken nie, het sy geld gevat. Hy het dit nie eens agtergekom nie. Hy was nie eens bewus daarvan dat hy oud geword het nie. Niemand hou van Israel wat so verwaand is nie. Hy is te hoogmoedig om terug te kom na die Here sy God. Na alles wat met hom gebeur het, is hy steeds te trots om die Here te kom vra om hom te help. “Efraim is soos ’n duif wat sonder koers rondfladder. Hulle soek hulp by Egipte. Hulle hardloop agter Assirië aan. As hulle probeer oorvlieg na hierdie lande toe, lê Ek hulle voor. Ek gooi my vangnet oor hulle uit. Ek bring hulle af grond toe soos wanneer ’n mens ’n swerm voëls hoor kom en hulle met ’n net vang en almal aftrek uit die lug. Daar wag moeilikheid vir hulle, want hulle het van My af probeer wegvlieg. Hulle gaan vernietig word, want hulle het teen my gerebelleer. “Ek wou hulle graag vrygemaak het, maar hulle het My om die bos probeer lei. Wanneer hulle tot My bid, bedoel hulle dit nie regtig nie. Eintlik beledig hulle My wanneer hulle so vir My bid. Hulle lê en kerm op die bed net soos wanneer die heidene vir hulle gode bid. Hulle kerf hulle stukkend met messe asof hulle vir ’n afgod bid om vir hulle koring en wyn te gee. “Ek het hulle laat oefen om oorlog te maak. Hulle het hulle arms sterk gemaak. Hulle het ongelukkig agter my rug ander planne gaan maak. Hulle het na mense gesoek wat hulle kan help. Hulle kon nie sulke mense in die hande kry nie. Hulle het geword soos ’n slap boog wat nie meer kan skiet nie. Hulle leiers gaan in die oorlog dood van die vervloekings wat hulle oor hulleself uitgespreek het. In Egipte spot die mense met hulle.”

Gratis leesplanne en oordenkings oor Hosea 7:8-16