Numeri Numeri 32 Die stamme van Ruben en Gad
Numeri 32 Die stamme van Ruben en Gad
1En die kinders van Ruben en die kinders van Gad het 'n baie groot menigte vee gehad; en toe hulle die land Jaser en die land Gílead sien, was die plek 'n plek vir vee;
2Die kinders van Gad en die kinders van Ruben het gekom en met Moses en met die priester Eleasar en met die owerstes van die vergadering gespreek en gesê:
3Atarot en Dibon en Jaser en Nimra en Hesbon en Eleale en Sebam en Nebo en Beon,
4Selfs die land wat die HERE voor die vergadering van Israel verslaan het, is 'n land vir vee, en U dienaars het vee.
5Daarom, het hulle gesê, as ons genade in U oë gevind het, laat hierdie land aan U dienaars as 'n besitting gegee word, en bring ons nie oor die Jordaan nie.
6Toe sê Moses aan die kinders van Gad en aan die kinders van Ruben: Sal julle broers oorlog toe trek en sal julle hier sit?
7En waarom ontmoedig julle die hart van die kinders van Israel om oor te gaan na die land wat die HERE aan hulle gegee het?
8So het julle vaders gedoen toe Ek hulle van Kades-Barnea af gestuur het om die land te sien.
9Want toe hulle opgetrek het na die dal Eskol en die land sien, het hulle die hart van die kinders van Israel ontmoedig om nie in die land in te gaan wat die HERE aan hulle gegee het nie.
10En die toorn van die HERE het in dieselfde tyd ontvlam, en Hy het gesweer en gesê:
11Waarlik, nie een van die manne wat uit Egipte opgetrek het, van twintig jaar oud en daarbo, sal die land sien wat Ek aan Abraham, Isak en Jakob met 'n eed beloof het nie; want hulle het My nie heeltemal gevolg nie.
12Behalwe Kaleb, die seun van Jefunne, die Kenesiet, en Josua, die seun van Nun, want hulle het die HERE volhard.
13En die toorn van die HERE het teen Israel ontvlam, en Hy het hulle veertig jaar lank in die woestyn laat rondswerf, totdat die hele geslag wat gedoen het wat verkeerd is in die oë van die HERE, omgekom het.
14En kyk, julle het opgestaan in die plek van julle vaders, 'n menigte van sondige manne, om nog die gloed van die toorn van die HERE teen Israel te vermeerder.
15Want as julle van hom af wegdraai, sal hy hulle weer in die woestyn laat; en julle sal hierdie hele volk vernietig.
16En hulle het nader gekom na hom en gesê: Ons sal hier skaapkrale bou vir ons vee en stede vir ons kindertjies.
17Maar ons sal self gewapend voor die kinders van Israel uit gaan totdat ons hulle na hulle plek gebring het; en ons kindertjies sal in die omheinde stede woon vanweë die inwoners van die land.
18Ons sal nie na ons huise terugkeer nie, totdat die kinders van Israel elkeen sy erfdeel beërf het.
19Want ons sal nie saam met hulle erwe aan die oorkant van die Jordaan of vorentoe nie; want ons erfdeel is aan ons toevallig aan die oostekant van die Jordaan.
20Toe sê Moses vir hulle: As julle hierdie ding wil doen, as julle gewapend voor die aangesig van die HERE uittrek om oorlog te voer,
21En julle sal almal gewapend oor die Jordaan gaan voor die aangesig van die HERE, totdat Hy sy vyande voor hom uit verdryf het,
22En die land moet onderwerp word voor die aangesig van die HERE; en hierdie land sal julle besitting wees voor die aangesig van die HERE.
23Maar as julle dit nie doen nie, kyk, julle het teen die HERE gesondig; en maak seker dat julle sonde julle uitvind.
24Bou vir julle stede vir julle kindertjies en krale vir julle skape; en doen wat uit jou mond uitgegaan het.
25En die kinders van Gad en die kinders van Ruben het met Moses gespreek en gesê: U dienaars sal doen soos my heer beveel het.
26Ons kindertjies, ons vroue, ons kleinvee en al ons vee sal daar wees in die stede van Gílead.
27Maar U dienaars sal oortrek, elkeen wat vir oorlog gewapen is, voor die aangesig van die HERE om te veg, soos my heer gespreek het.
28En Moses het aangaande hulle bevel gegee aan die priester Eleasar en Josua, die seun van Nun, en die familiehoofde van die stamme van die kinders van Israel:
29Toe sê Moses vir hulle: As die kinders van Gad en die kinders van Ruben saam met julle deur die Jordaan trek, sal elkeen wat gewapen is om te veg, voor die aangesig van die HERE, en die land voor julle onderwerp word; dan moet julle die land Gílead aan hulle as besitting gee.
30Maar as hulle nie gewapen saam met jou oortrek nie, sal hulle besittings onder jou hê in die land Kanaän.
31En die kinders van Gad en die kinders van Ruben het geantwoord en gesê: Soos die HERE aan U dienaars gesê het, so sal ons doen.
32Ons sal gewapend voor die aangesig van die HERE oortrek na die land Kanaän, sodat die besitting van ons erfdeel oos van die Jordaan ons s'n kan wees.
33En Moses het aan hulle gegee, aan die kinders van Gad en aan die kinders van Ruben en aan die helfte van die stam van Manasse, die seun van Josef, die koninkryk van Sihon, die koning van die Amoriete, en die koninkryk van Og, die koning van Basan, die land met sy stede in die grondgebiede, die stede van die land rondom.
34En die kinders van Gad het Dibon en Atarot en Aroër gebou,
35en Atrot, Shopan en Jaäser en Jogbeha,
36en Betnimra en Bet-Haran, omheinde stede, en krale vir skape.
37En die kinders van Ruben het Hesbon en Eleale en Kirjataim gebou,
38en Nebo en Baäl-Meon, terwyl hulle name verander het, en Sibma; en het ander name gegee aan die stede wat hulle gebou het.
39En die kinders van Magir, die seun van Manasse, het na Gílead gegaan en dit ingeneem en die Amoriete wat daarin was, verdryf.
40En Moses het Gílead aan Magir, die seun van Manasse, gegee; en hy het daarin gewoon.
41En Jaïr, die seun van Manasse, het gegaan en sy dorpies ingeneem en dit Havot-Jaïr genoem.
42En Noba het gegaan en Kenat en sy dorpe ingeneem en dit Noba na sy naam genoem.
Kleurmerk
Deel
Kopieer
Wil jy jou kleurmerke oor al jou toestelle gestoor hê? Teken in of teken aan
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.
