2 Samuel 19:1-39

En aan Joab is meegedeel: Kyk, die koning ween en treur oor Absalom. En die oorwinning daardie dag het vir die hele volk in rou verander, want die volk het daardie dag hoor sê hoe die koning bedroef was oor sy seun. En die volk het hulle daardie dag sluipent in die stad ingetrek, soos skaamte mense steel wanneer hulle in die geveg vlug. Maar die koning het sy aangesig bedek, en die koning het met 'n groot stem uitgeroep: O my seun Absalom, o Absalom, my seun, my seun! Toe kom Joab in die huis na die koning en sê: U het vandag die aangesig van al u dienaars wat vandag u lewe gered het, en die lewens van u seuns en van u dogters en die lewens van u vroue beskaamd gemaak, en die lewens van jou byvroue; Deurdat jy jou vyande liefhet en jou vriende haat. Want jy het vandag verkondig dat jy nie op vorste of dienaars ag gee nie; want vandag sien ek dat as Absalom gelewe het en ons almal vandag gesterf het, dit jou goed behaag het. Staan dan nou op, gaan uit en spreek met gemak met u dienaars; want ek sweer by die HERE, as u nie uitgaan nie, sal daar in hierdie nag geen by u bly nie; en dit sal vir u erger wees as al die onheil wat oorgekom het en jou van jou jeug af tot nou toe. Toe het die koning opgestaan en in die poort gaan sit. En hulle het aan die hele volk meegedeel en gesê: Kyk, die koning sit in die poort. En die hele volk het voor die koning gekom, want Israel het gevlug, elkeen na sy tent. En die hele volk het twis gehad onder al die stamme van Israel en gesê: Die koning het ons verlos uit die hand van ons vyande, en hy het ons verlos uit die hand van die Filistyne; en nou het hy vir Absalom uit die land gevlug. En Absalom, wat ons oor ons gesalf het, is dood in die geveg. Waarom spreek julle dan nie 'n woord om die koning terug te bring nie? En koning Dawid het na Sadok en die priesters Abjatar gestuur om te sê: Spreek met die oudstes van Juda en sê: Waarom is julle die laastes om die koning na sy huis terug te bring? toe hy die woord van die hele Israel sien, het hy na die koning gekom, tot by sy huis. Julle is my broers, julle is my gebeente en my vlees; waarom is julle dan die laastes om die koning terug te bring? En sê vir Amasa: Is jy nie van my been en van my vlees nie? God doen so aan my en so ook, as jy nie gedurigdeur voor my aangesig oor die leër in die kamer van Joab is nie. En hy het die hart van al die manne van Juda gebuig, soos die hart van een man; sodat hulle hierdie woord aan die koning gestuur het: Keer terug, jy en al u dienaars. Toe het die koning teruggekeer en by die Jordaan aangekom. En Juda het in Gilgal gekom om die koning te ontmoet, om die koning oor die Jordaan te lei. En Símeï, die seun van Gera, 'n Benjaminiet, wat uit Bahurim was, het gou saam met die manne van Juda afgekom om koning Dawid te ontmoet. En daar was duisend man van Benjamin by hom, en Siba, die dienaar van die huis van Saul, en sy vyftien seuns en sy twintig dienaars saam met hom; en hulle het voor die koning deur die Jordaan getrek. En daar het 'n veerboot gevaar om die koning se huisgesin oor te dra en te doen wat hy goeddink. En Símeï, die seun van Gera, het voor die koning neergeval toe hy deur die Jordaan getrek het; En hy het aan die koning gesê: Laat my heer my geen ongeregtigheid toereken nie, en jy moet nie dink aan wat u dienaar verkeerd gedoen het die dag toe my heer die koning uit Jerusalem uitgetrek het, dat die koning dit ter harte sou neem nie. Want u dienaar weet dat ek gesondig het; daarom, kyk, ek het vandag die eerste van die hele huis van Josef gekom om af te gaan my heer die koning tegemoet. Maar Abísai, die seun van Serúja, het geantwoord en gesê: Sal Símeï nie hiervoor gedood word nie, omdat hy die gesalfde van die HERE vervloek het? Toe sê Dawid: Wat het ek met julle te doen, seuns van Seruja, dat julle vandag my teëstanders sou wees? sal daar vandag iemand in Israel gedood word? want weet ek nie dat ek vandag koning is oor Israel nie? Daarom sê die koning vir Símeï: Jy sal nie sterwe nie. En die koning het hom gesweer. Maar Mefiboset, die seun van Saul, het afgekom om die koning te ontmoet, en hy het nie sy voete aangetrek en nie sy baard geknip en sy klere nie gewas nie, van die dag af dat die koning vertrek het tot die dag dat hy in vrede teruggekom het. En toe hy in Jerusalem aankom om die koning te ontmoet, sê die koning vir hom: Waarom het jy nie saam met my gegaan nie, Mefiboset? En hy antwoord: My heer, o koning, my dienaar het my bedrieg, want u dienaar het gesê: Ek sal vir my 'n esel opsaal, dat ek daarop kan ry en na die koning kan gaan; want u dienaar is kreupel. En hy het u dienaar by my heer die koning belaster; maar my heer die koning is soos 'n engel van God; doen dan wat goed is in u oë. Want die hele huis van my vader was maar dooies voor my heer die koning; tog het u u dienaar aangestel onder die wat aan u eie tafel geëet het. Watter reg het ek dan nog om nog tot die koning te roep? Toe sê die koning vir hom: Waarom praat jy nog meer oor jou sake? Ek het gesê: Jy en Siba verdeel die land. Maar Mefiboset sê vir die koning: Ja, laat hy alles neem, want my heer die koning het in vrede na sy huis teruggekom. En Barsillai, die Gileadiet, het van Rogelim afgekom en saam met die koning deur die Jordaan getrek om hom oor die Jordaan te lei. En Barsillai was 'n baie bejaarde man, tagtig jaar oud, en hy het die koning van voedsel voorsien terwyl hy in Mahanáim gelê het; want hy was 'n baie groot man. Daarop sê die koning vir Barsillai: Trek saam met my oor, en ek sal jou saam met my in Jerusalem versorg. Toe sê Barsíllai aan die koning: Hoe lank het ek nog om te lewe dat ek saam met die koning na Jerusalem sou optrek? Ek is vandag tagtig jaar oud, en kan ek onderskei tussen goed en kwaad? kan u kneg smaak wat ek eet of wat ek drink? kan ek nog die stem van singende mans en singende vroue hoor? waarom sou u dienaar dan nog 'n las vir my heer die koning wees? U dienaar sal 'n entjie oor die Jordaan gaan saam met die koning; en waarom sou die koning dit my so 'n beloning vergelde? Laat u dienaar tog terugdraai, dat ek in my eie stad kan sterwe en by die graf van my vader en my moeder begrawe word. Maar kyk, u dienaar Kimham; laat hom saam met my heer die koning oortrek; en doen aan hom wat vir jou goed is. Toe antwoord die koning: Kimham sal saam met my oortrek, en ek sal aan hom doen wat vir jou goed is; en alles wat jy van my vra, dit sal ek vir jou doen. En die hele volk het deur die Jordaan getrek. En toe die koning oorgekom het, het die koning Barsillai gesoen en hom geseën; en hy het na sy eie plek teruggekeer.