2 Konings 23:1-30

En die koning het gestuur, en hulle het al die oudstes van Juda en Jerusalem by hom versamel. En die koning het opgegaan na die huis van die HERE, en al die manne van Juda en al die inwoners van Jerusalem saam met hom, en die priesters en die profete en die hele volk, klein en groot, en hy het gelees in hulle hoor al die woorde van die boek van die verbond wat in die huis van die HERE gevind is. En die koning het by 'n gedenksteen gaan staan en 'n verbond gesluit voor die aangesig van die HERE om agter die HERE aan te wandel en sy gebooie en sy getuienisse en sy insettinge te onderhou met hulle hele hart en met hulle hele siel, om die woorde van hierdie verbond uit te voer wat is in hierdie boek geskryf. En die hele volk het by die verbond gestaan. En die koning het die hoëpriester Hilkía en die priesters van die tweede orde en die deurwagters bevel gegee om uit die tempel van die HERE al die voorwerpe uit te bring wat vir Baäl en vir die bos en die hele leër van die hemel, en hy het hulle buite Jerusalem in die veld van Kedron verbrand en die as daarvan na Bet-el gebring. En hy het die afgodiese priesters neergesit wat die konings van Juda aangestel het om rook te laat opgaan op die hoogtes in die stede van Juda en in die plekke rondom Jerusalem; ook die wat rook laat opgaan het vir Baäl, vir die son en die maan en vir die planete en vir die hele leër van die hemel. En hy het die bos uit die huis van die HERE buitekant Jerusalem uitgebring na die spruit Kidron en dit verbrand by die spruit Kidron en dit fyngedruk tot poeier en die poeier daarvan gegooi op die grafte van die kinders van die volk. En hy het die huise van die sodomiete afgebreek wat by die huis van die HERE was, waar die vroue behangsels vir die bos geweef het. En hy het al die priesters uit die stede van Juda gebring en die hoogtes waar die priesters rook laat opgaan het, verontreinig, van Geba af tot Berséba, en die hoogtes van die poorte wat by die ingang van die poort van Josua was, afgebreek. Die goewerneur van die stad, wat aan die linkerhand van 'n man was by die poort van die stad. Maar die priesters van die hoogtes het nie na die altaar van die HERE in Jerusalem opgegaan nie, maar hulle het van die ongesuurde brode onder hulle broers geëet. En hy het Tofet, wat in die dal van die kinders van Hinnom is, verontreinig, sodat niemand sy seun of sy dogter vir Molog deur die vuur sou laat deurgaan nie. En hy het die perde weggeneem wat die konings van Juda aan die son gegee het, by die ingang van die huis van die HERE, deur die kamer van Natánmeleg, die hofdienaar, wat in die weiveld was, en die strydwaens van die son verbrand met vuur. En die altare wat bo-op die bovertrek van Agas was, wat die konings van Juda gemaak het, en die altare wat Manasse in die twee voorhowe van die huis van die HERE gemaak het, het die koning afgebreek en dit verbreek daarvandaan af en gooi hulle stof in die spruit Kidron. En die hoogtes wat voor Jerusalem was, wat aan die regterkant van die berg van verderf was, wat Salomo, die koning van Israel, gebou het vir Astarte, die gruwel van die Sidoniërs, en vir Kamos, die gruwel van die Moabiete, en vir Milkom, die gruwel van die kinders van Ammon, het die koning verontreinig. En hy het die beelde stukkend gebreek en die bosse afgekap en hulle plekke gevul met die beendere van mense. Verder het hy die altaar wat by Bet-el was, en die hoogte gemaak wat Jerobeam, die seun van Nebat, wat Israel laat sondig het, die altaar sowel as die hoogte laat afbreek het en die hoogte verbrand en dit klein gestamp het poeier, en die bos verbrand. En toe Josia homself omdraai, bekyk hy die grafte wat daar op die berg was, en stuur en haal die bene uit die grafte en verbrand dit op die altaar en verontreinig dit volgens die woord van die HERE wat die man van God verkondig, wat hierdie woorde verkondig het. Toe sê hy: Watter titel is dit wat ek sien? En die manne van die stad het hom meegedeel: Dit is die graf van die man van God wat uit Juda gekom het en hierdie dinge verkondig het wat jy teen die altaar van Bet-el gedoen het. En hy sê: Laat hom staan; laat niemand sy gebeente beweeg nie. En hulle het sy gebeente laat staan, saam met die bene van die profeet wat uit Samaria gekom het. En ook al die huise van die hoogtes wat in die stede van Samaria was, wat die konings van Israel gemaak het om die HERE te terg, het Josia weggeneem en met hulle gedoen volgens al die dade wat hy in Bet-el gedoen het. En hy het al die priesters van die hoogtes wat daar was, op die altare gedood en mensebeendere daarop verbrand en na Jerusalem teruggekeer. En die koning het aan die hele volk bevel gegee en gesê: Hou die pasga vir die HERE julle God, soos geskrywe is in die boek van hierdie verbond. Waarlik, so 'n pasga was nie gehou van die dae van die regters wat Israel gerig het nie, en ook nie in al die dae van die konings van Israel en van die konings van Juda nie; Maar in die agtiende jaar van koning Josia, waarin hierdie pasga vir die HERE in Jerusalem gehou is. Verder het Josia die werkers met afgestorwene geeste en die towenaars en die beelde en die afgode en al die gruwels wat in die land Juda en in Jerusalem gespioeneer is, weggesit om die woorde van die wet te volbring wat was beskrywe in die boek wat die priester Hilkía in die huis van die HERE gevind het. En soos hy was daar geen koning voor hom wat hom tot die HERE bekeer het met sy hele hart en met sy hele siel en met al sy krag, volgens die hele wet van Moses nie; en ná hom het daar niemand soos hy opgestaan nie. Maar die HERE het hom nie afgewend van die gloed van sy groot toorn waarmee sy toorn teen Juda ontvlam het nie, vanweë al die ergernis waarmee Manasse hom geterg het. En die HERE het gesê: Ek sal Juda ook van my aangesig verwyder, soos Ek Israel verwyder het, en hierdie stad Jerusalem wat Ek verkies het, en die huis waarvan Ek gesê het: My Naam sal daar wees, verwerp. En die verdere geskiedenis van Josía en alles wat hy gedoen het, is dit nie beskrywe in die Kroniekboek van die konings van Juda nie? In sy dae het Farao Nego, die koning van Egipte, opgetrek teen die koning van Assirië na die Eufraatrivier, en koning Josia het teen hom opgetrek; en hy het hom by Megiddo gedood toe hy hom gesien het. En sy dienaars het hom dood in 'n wa van Megiddo af gedra en hom na Jerusalem gebring en hom in sy eie graf begrawe. En die volk van die land het Joahas, die seun van Josía, geneem en hom gesalf en hom koning gemaak in die plek van sy vader.