2 Konings 18:13-37

En in die veertiende jaar van koning Hiskía het Sanherib, die koning van Assirië, opgetrek teen al die omheinde stede van Juda en dit ingeneem. En Hiskía, die koning van Juda, het na die koning van Assirië na Lagis gestuur om te sê: Ek het aanstoot gegee; keer terug van my af; wat U my oplê, sal ek dra. En die koning van Assirië het vir Hiskía, die koning van Juda, drie honderd talente silwer en dertig talente goud aangestel. En Hiskia het hom al die silwer gegee wat in die huis van die HERE en in die skatte van die koning se huis gevind was. In dié tyd het Hiskia die goud afgesny van die deure van die tempel van die HERE en van die pilare wat Hiskia, die koning van Juda, oorgetrek het, en dit aan die koning van Assirië gegee. En die koning van Assirië het Tartan en Rabsaris en Rabsake van Lagis af na koning Hiskia gestuur met 'n groot leër teen Jerusalem. En hulle het opgetrek en in Jerusalem aangekom. En toe hulle opklim, het hulle gekom en gaan staan by die kanaal van die boonste dam wat op die grootpad van die veld van die voller is. En toe hulle die koning geroep het, het Eljakim, die seun van Hilkía, wat oor die huis was, na hulle uitgekom, en Sebna, die skrywer, en Joag, die seun van Asaf, die kanselier. Toe sê die rábsake vir hulle: Sê tog met Hiskía: So sê die groot koning, die koning van Assirië: Watter vertroue is dit waarop jy vertrou? U sê, (maar dit is maar ydele woorde): Ek het raad en krag vir die oorlog. Op wie vertrou jy dan, dat jy teen My in opstand kom? Nou, kyk, jy vertrou op die staf van hierdie geknakte riet, op Egipte, waarop as iemand steun, dit in sy hand sal ingaan en dit deursteek; so is Farao, die koning van Egipte, met almal wat op hom vertrou. Maar as julle vir my sê: Ons vertrou op die HERE onse God, is dit nie Hy wie se hoogtes en wie se altare Hiskía afgeneem het en vir Juda en Jerusalem gesê het: Voor hierdie altaar in Jerusalem moet julle aanbid nie? Gee dan nou tog pand aan my heer die koning van Assirië, en ek sal vir jou twee duisend perde gee as jy van jou kant ruiters op hulle kan aansit. Hoe sal jy dan die aangesig van een owerste van die geringste dienaars van my heer afwend en jou vertroue op Egipte stel vir strydwaens en ruiters? Is ek nou sonder die HERE opgetrek teen hierdie plek om dit te verwoes? Die HERE het vir my gesê: Trek op teen hierdie land en vernietig dit. Toe sê Eljakim, die seun van Hilkía, en Sebna en Joag vir die rábsake: Spreek tog met u dienaars in Aram; want ons verstaan dit, en praat nie met ons in die Joodse taal voor die ore van die volk wat op die muur is nie. Maar die rábsake sê vir hulle: Het my heer my na jou heer en na jou gestuur om hierdie woorde te spreek? Het hy my nie gestuur na die manne wat op die muur sit, dat hulle hul eie mis kan eet en hul eie pis saam met jou kan drink nie? Daarop het Rabsake gestaan en met 'n groot stem in die Joodse taal uitgeroep en gespreek en gesê: Hoor die woord van die groot koning, die koning van Assirië! So sê die koning: Laat Hiskia julle nie mislei nie, want hy sal julle nie uit sy hand kan red nie. Laat Hiskia julle ook nie op die HERE laat vertrou deur te sê: Die HERE sal ons gewis verlos, en hierdie stad sal nie in die hand van die koning van Assirië oorgegee word nie. Luister nie na Hiskia nie, want so sê die koning van Assirië: Maak 'n ooreenkoms met my deur 'n geskenk, en gaan na my uit, en eet dan elkeen van sy wingerdstok en elkeen van sy vyeboom en drink julle elkeen die waters van sy put. Totdat Ek kom en julle wegneem na 'n land soos julle eie land, 'n land van koring en wyn, 'n land van brood en wingerde, 'n land van olyfolie en heuning, sodat julle kan lewe en nie sterwe nie; aan Hiskia as hy jou oorhaal deur te sê: Die HERE sal ons red. Het enige van die gode van die nasies sy hele land uit die hand van die koning van Assirië gered? Waar is die gode van Hamat en van Arpad? waar is die gode van Sefarvaim, Hena en Iwa? het hulle Samaria uit my hand gered? Wie is hulle onder al die gode van die lande wat hulle land uit my hand gered het, dat die HERE Jerusalem uit my hand sou red? Maar die volk het stilgebly en hom geen woord geantwoord nie, want die koning se bevel was: Antwoord hom nie. Toe het Eljakim, die seun van Hilkía, wat oor die huis was, en Sebna, die skrywer, en Joag, die seun van Asaf, die kanselier, met geskeurde klere na Hiskia gekom en hom die woorde van rábsake vertel.