Numeri 22:1-20

Daarna het die Israeliete weggetrek en kamp opgeslaan in die vlaktes van Moab oorkant die Jordaan, teenoor Jerigo. Balak, seun van Sippor, het alles gesien wat Israel aan die •Amoriete gedoen het. Moab het baie bang geword vir die volk, want hulle was baie. Moab was vreesbevange vir die Israeliete. Toe sê Moab vir die oudstes van Midian: “Nou gaan hierdie horde alles rondom ons opeet, soos beeste die groen gras in die veld opvreet.” Balak, seun van Sippor, was koning van Moab in daardie tyd. Hy het boodskappers gestuur na Bileam, seun van Beor, in Petor aan die Rivier, die gebied van sy volksgenote, om hom te ontbied met die woorde: “Kyk, 'n volk het uit Egipte gekom. Die aarde is toe onder hulle en hulle is besig om hulle hier reg teenoor my te vestig. Kom asseblief dan nou en vervloek vir my hierdie volk, want hulle is te sterk vir my. Miskien is ek dan in staat om hulle te verslaan, sodat ek hulle uit die land kan verjaag. Ek weet immers dat dié wat jy seën, geseënd is, en dié wat jy vervloek, vervloek is.” Die oudstes van Moab en Midian het toe vertrek met die betaling vir waarsêery by hulle. Toe hulle by Bileam kom, het hulle Balak se woorde aan hom oorgedra. Hy het vir hulle gesê: “Bly vannag hier oor, dan gee ek vir julle die antwoord wat die HERE my sal meedeel.” Die •hoë amptenare van Moab het toe by Bileam oorgebly. God het na Bileam gekom en gevra: “Wie is die manne hier by jou?” Bileam het God geantwoord: “Balak, seun van Sippor, die koning van Moab het 'n boodskap vir my gestuur, ‘Kyk, die volk wat uit Egipte getrek het, die aarde is toe onder hulle. Kom dan nou en vervloek hulle vir my. Miskien is ek dan in staat om teen hulle te veg en hulle te verjaag.’ ” Maar God het vir Bileam gesê: “Jy mag nie saam met hulle gaan nie. Jy mag nie die volk vervloek nie, want hulle is geseënd.” Bileam het die oggend opgestaan en vir die hoë amptenare van Balak gesê: “Gaan na julle land toe, want die HERE het geweier om my toestemming te gee om saam met julle te gaan.” Die hoë amptenare van Moab het hulle gereedgemaak, na Balak gegaan en vir hom gesê: “Bileam weier om saam met ons te kom.” Balak het weer 'n keer hoë amptenare gestuur, meer en belangriker as die eerstes. Hulle het by Bileam aangekom en vir hom gesê: “So sê Balak, seun van Sippor, ‘Moet jou asseblief nie deur iets laat weerhou om na my te kom nie, want ek sal jou beslis ryklik beloon, en alles wat jy vra, sal ek doen. Kom asseblief, vervloek vir my hierdie volk.’ ” Bileam het geantwoord en vir die amptenare van Balak gesê: “Selfs al gee Balak vir my sy paleis vol silwer en goud, kan ek nie teen die bevel van die HERE my God ingaan deur enigiets, klein of groot, te doen nie. Maar nou, bly julle ook asseblief vannag hier, sodat ek te wete kan kom wat die HERE verder vir my wil sê.” God het toe in die nag na Bileam gekom en vir hom gesê: “As die manne gekom het om jou te ontbied, maak jou gereed en gaan saam met hulle; maar slegs dit wat Ek vir jou sê, moet jy doen.”