Joël 1:1-10

Dit is die woord van die HERE aan Joël, seun van Petuel. Luister hierna, oudstes, gee aandag, al die inwoners van die land! Het so iets al in julle leeftyd gebeur, of in die leeftyd van julle voorouers? Hiervan moet julle vir julle kinders vertel, en julle kinders vir hulle kinders, en hulle kinders vir die volgende geslag. Wat die ruspes laat oorbly het, het die treksprinkane opgevreet; wat die treksprinkane laat oorbly het, het die voetgangersprinkane opgevreet, wat die voetgangers laat oorbly het, het die kaalvretersprinkane opgevreet. Skrik wakker, dronkaards, en huil, huil verdrietig, alle drinkebroers, oor die sap van druiwe, want dit is voor julle monde weggeruk! Want, 'n nasie het opgetrek teen my land, magtig en ontelbaar. Hulle tande is die tande van 'n leeu, hulle het die kake van 'n leeuwyfie. Hulle het verwoesting aangerig in my wingerd, en van my vyebome fynhout gemaak. Hulle het dit heeltemal kaal gestroop, dit laat val; die druiweranke staan wit gebleik. Huil soos 'n jongmeisie wat rouklere aantrek oor die verloofde van haar jeug. Die voorsiening van •graan- en •drankoffers aan die •tempel van die HERE is afgesny. Die priesters treur, hulle wat in diens van die HERE staan. Die landerye is vernietig, die grond is uitgedor. Ja, die koring is vernietig, die •nuwe wyn het opgedroog, die olyfoes het weggekwyn.