PSALMS 137:1-9

By die riviere van Babel het ons gesit en gehuil wanneer ons aan Sion dink. Ons het ons liere daar aan die wilgerbome opgehang. Dié wat ons weggevoer het, het ons gevra om ’n lied te sing. Ons verdrukkers het gesê ons moet ’n vreugdelied sing: “Sing vir ons ’n Sionslied!” Maar hoe kan ons in ’n vreemde land ’n lied van die HERE sing? As ek jou vergeet, Jerusalem, laat my regterhand dan uitdroog. As ek nie meer aan jou dink nie, as Jerusalem nie my grootste vreugde is nie, mag my tong kleef aan my verhemelte. Onthou tog die Edomiete, HERE, en wat hulle gedoen het toe Jerusalem ingeneem is. Hulle het geskreeu: “Slaan plat! Slaan plat tot op die fondamente!” Babel, jy is gedoem tot verwoesting. Geseënd is die een wat jou vergeld vir wat jy aan ons gedoen het. Geseënd is hý wat jou babatjies neem en hulle teen ’n klip verpletter!

Gratis leesplanne en oordenkings oor PSALMS 137:1-9