GENESIS 18:20-33

GENESIS 18:20-33 NLV

Toe sê die HERE vir Abraham: “Die boosheid van die mense van Sodom en Gomorra het rugbaar geword, want hulle doen alles wat sondig is. Ek wil afgaan om te gaan kyk of dit waar is of nie. Dan sal Ek vir seker weet.” Terwyl twee van die mans toe verder gaan in die rigting van Sodom, het die HERE nog ’n rukkie by Abraham bly staan. Abraham het nadergekom en gevra: “Sal U die onskuldiges saam met die skuldiges uitroei? Sê nou daar is 50 onskuldige mense in die stad. Sal U nie die stad ter wille van hulle spaar nie? U sal tog sekerlik nie die onskuldiges saam met die skuldiges laat doodgaan nie! Hoekom sou U die onskuldiges en die skuldiges almal oor een kam skeer? U sal dit tog sekerlik nie doen nie! Moet die regter van die hele aarde dan nie doen wat reg is nie?” Die HERE antwoord: “As Ek 50 onskuldige mense in Sodom kry, sal Ek ter wille van hulle die hele stad spaar.” Abraham het toe weer gepraat: “Aangesien ek gewaag het om met die Here te praat, al is ek maar net stof en as, laat my toe om weer te praat. Sê nou daar is 45? Sal U die stad verwoes net omdat daar vyf minder is?” Die HERE antwoord hom: “As Ek 45 kry, sal Ek dit nie verwoes nie.” Abraham het verder aangedring: “Veronderstel daar is net 40?” Die HERE antwoord: “Ek sal dit ter wille van 40 nie verwoes nie.” “Moet asseblief nie vir my kwaad word nie, Here,” het Abraham gepleit. “Laat my toe om te praat. Wat daarvan as daar net 30 is?” Die HERE sê: “As Ek 30 daar vind, sal Ek dit nie verwoes nie.” Abraham het weer gevra: “Terwyl ek dit gewaag het om met U te praat, Here, laat my tog voortgaan. Wat as daar net twintig onskuldiges is?” Die HERE sê vir hom: “Ek sal dit nie verwoes as daar twintig is nie.” Uiteindelik sê Abraham: “Here, moet tog nie kwaad word nie. Ek sal net nog hierdie een keer praat. Sê nou daar is net tien?” En die HERE sê: “Ter wille van tien mense sal Ek dit nie verwoes nie.” Daarna het die HERE sy gesprek met Abraham beëindig en weggegaan. Abraham het na sy tent toe teruggegaan.

Video vir GENESIS 18:20-33