Gewilde Bybelverse vanaf Maitiú 9

Deel

Ansan duḃairt sé le n-a ḋeisgiobulaiḃ: Tá an fóġṁar mór aċ tá an luċt oibre suaraċ. Iarraiḋ, d’á ḃríġ sin, ar an dTiġearna gur leis an fóġṁar, luċt oibre do ċur ag baint an ḟóġṁair dó.

Imṫiġiḋ agus foġlumuiġiḋ a ḃríġ siúd: Trócaire is toil liom, agus ní h-íḋbirt. Óir ní ċun na ḃfíoraon do ġlaoḋaċ a ṫánag, aċ ċun na bpeacaċ do ġlaoḋaċ.

Agus ċonaic sé na sluaiġte daoine agus ṫáinig truaġ aige ḋóiḃ, mar go raḃadar go mí-áḋḃaraċ, caiṫte mar ḃeaḋ caoire gan aoḋaire.

Aċ d’airiġ Íosa an focal, agus duḃairt sé: Ní h-ag daoine slána atá gáḋ le liaiġ aċ ag daoine breóite.

Agus do ġluais Íosa mór-ṫímpal, ins na caṫraċaiḃ agus ins na bailtiḃ, ag teagasg ins na sinagógaiḃ, agus ag craoḃsgaoileaḋ soisgéil na ríġeaċta, agus ag leiġeas gaċ galair agus gaċ breóiteaċta.