En toe Job se drie vriende hoor van al hierdie onheil wat hom oorgekom het, het hulle elkeen uit sy eie plek gekom; Elifas, die Temaniet, en Bildad, die Suhiet, en Sofar, die Naämatiet; want hulle het saam 'n afspraak gemaak om saam met hom te treur en hom te troos.
En toe hulle hul oë van ver opslaan en Hom nie ken nie, het hulle hul stem verhef en geween; en hulle het elkeen sy mantel geskeur en stof op hul koppe na die hemel gesprinkel.
Hulle het toe sewe dae en sewe nagte saam met hom op die grond gaan sit, en niemand het 'n woord met hom gespreek nie, want hulle het gesien dat sy smart baie groot was.