Gewilde Bybelverse vanaf Лукастар 18

Deel

Акор Ісус розвакєрдя ленґє єкг вакєрібе пал ода, со кампел міндик те модліненпес і те на мукєн тейле о васта

А о Дейл? На заачела важ одала, кас Ов кіндя аврі, саве вічінен кє Лесте дівесе те ратяга? Чі Ов буталік ужарела? Пгенав туменґє, со Ов сіґ заачела важ ленде. Та кана авела о Ча Манушенґєро, чі аракгєла патябе пре пгув?

Ісус ленґє отпгендя: — Ода, со наший манушенґє, ода шай ле Девлескє.

Ов буталік на камелас, а паліш пгендя коркоро андре песте: «Хоч ме ле Девлестар на дарав, а ле манушендар на ладжяв, та важ ода, кай кади вдова на дел манґє смійром, заачава важ лате, гой те преачел те пгірен кє манде, те мучінен ман».

Чачібе вакєрав туменґє: ко на прелела Краліпе Девлескєро, сар о чаворо, на заджяла андре лесте.

Акор Ісус вічіндя лен і пгендя: — Мукєн ле чавен, мі авен кє Манде. На запріщінен ленґє те авен, бо Краліпе Девлескєро гіно ленґєро.

Ісус лескє пгендя: — Пгутер о якга! Тийро патябе сасардя тут аврі!

Ісус лескє пгендя: — Соске ту вічінес Ман лачо? Ніко нане лачо, ча єкг о Дейл.