Gewilde Bybelverse vanaf മഥിഃ 15

Deel

കിന്ത്വാസ്യാദ് യന്നിര്യാതി, തദ് അന്തഃകരണാത് നിര്യാതത്വാത് മനുജമമേധ്യം കരോതി| യതോഽന്തഃകരണാത് കുചിന്താ ബധഃ പാരദാരികതാ വേശ്യാഗമനം ചൈര്യ്യം മിഥ്യാസാക്ഷ്യമ് ഈശ്വരനിന്ദാ ചൈതാനി സർവ്വാണി നിര്യ്യാന്തി|

യന്മുഖം പ്രവിശതി, തത് മനുജമ് അമേധ്യം ന കരോതി, കിന്തു യദാസ്യാത് നിർഗച്ഛതി, തദേവ മാനുഷമമേധ്യീ കരോതീ|

വദനൈ ർമനുജാ ഏതേ സമായാന്തി മദന്തികം| തഥാധരൈ ർമദീയഞ്ച മാനം കുർവ്വന്തി തേ നരാഃ| കിന്തു തേഷാം മനോ മത്തോ വിദൂരഏവ തിഷ്ഠതി| ശിക്ഷയന്തോ വിധീൻ ന്രാജ്ഞാ ഭജന്തേ മാം മുധൈവ തേ|

തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ യോഷിത്, തവ വിശ്വാസോ മഹാൻ തസ്മാത് തവ മനോഭിലഷിതം സിദ്യ്യതു, തേന തസ്യാഃ കന്യാ തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ നിരാമയാഭവത്|

തതഃ സാ നാരീസമാഗത്യ തം പ്രണമ്യ ജഗാദ, ഹേ പ്രഭോ മാമുപകുരു| സ ഉക്തവാൻ, ബാലകാനാം ഭക്ഷ്യമാദായ സാരമേയേഭ്യോ ദാനം നോചിതം| തദാ സാ ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, തത് സത്യം, തഥാപി പ്രഭോ ർഭഞ്ചാദ് യദുച്ഛിഷ്ടം പതതി, തത് സാരമേയാഃ ഖാദന്തി|