Gewilde Bybelverse vanaf Joannostir 14

Deel

Pokoinuma mukhava tumenge, pokoinuma Mīro dava tumenge; na jake, sir svetos dela, Me dava tumenge. Menasmeņtnakirelpes dži tumāro, te menastrahakirelpes.

Iisusos phendža leske: Me isom drom te lašņuma te džīben; nikon najavela ko Dād, sir feņu druh Mange.

Menastrahadžol tumāro dži; pačan ane Davleske, te an Mange pačan.

Radžipnaskīro Svencono Duhos, Sajes bičavela Dād an Mīro lav, iesikļakirla tumen ke sāro‐so te lipirla tumenge sāro, so Me rakirdžom tumenge.

Koneske isi Mīre dophenibena te rakhela len, dova miļini Man; ne kon miļini Man dova jāla milume Mīre Dādestir; te Me doles miļinava, te sikavava Man Leske Kokoro.

Te Me mangava Dādes, te dela tumenge vāvre iehoķņakirbnaskīres, mejačhel tumensa sajek, Lašņo Duhos, Savo svetos našti pielel, vašo dova so nadikhela Les te nadžinel Les; ne tume džinen Les, hai Jov tumensa jačhela te an tumenge jāla.

Te keļi so pomangena tume ko Dād an Mīro lav, dova kerava, meproslavinelpes Dād ane Čhāveske. Keļi so pomangena an Mīro lav, Me dova kērava.

Keļi miļinena Man, rakhena Mīro dopheniben.

An Mīro Dādesko khēr būt jačhibnaske šteti. Ne keļi najāl jake, Me phendžomas tumenge: Me džava zagotovinav štetos tumenge.

Te kedi džava te zagotovina tumenge štetos, java noko, te lava tumen ke Me, sobi tume nin jān, kai Me.

Foma phendža Leske: Raija! Nadžinas, kai džasa; te sir vašti džinas drom?