Gewilde Bybelverse vanaf Lukéstar 11

Deel

Tumé‐da, bilačé kai sinjén, te džanén, tumaré čhavénge armagánja te den, tumaró Dad ne‐li kabičhalél e Sfjatoné Duxós dáha evvél katár o nébos, odolkénge kai les mangén?

Tuménge phenáv me‐da: Phučén‐ta, kadén tumén, róden‐ta, kaarakhjén, čalavén‐ta, kaphuterén tuménge.

Sóske ko phučél, léske kadén, (odovká polučínel), ko ródel, arakhjél, ko čalavél, léske kaphuterén.

Phenél o Ísus: Kána molínen tumén, vakerén‐ta: Dáda‐be amaró, kai sinján tu ándo nébos, t’ovél sfjáto to aláv, t’ovél to thagaripé. T’ovél to kamibé hem ándo nébos hem ándi phuv.

Prostín‐ta aménge amaré bezexá, sostár amé‐da prostínas saoŗénge, kai isí aménge dlŭžniki. Ma igál amén ándo iskušenipé, amí t’ikerés amén e džungalibnástar.

De‐ta aménge séko diés amaró maŗó.

E trupóskoro svétos isí o jakhá. Sastó‐li isí to jak, čoká to trúpos‐da sa k’ovél ándo parnó, amí t’ovél bisastó to jak, o trúpos‐dani ándo kaló ka‐ačhól.

Níko nána tharél e momeljá, thai pósle thovél la ándo garavdanó than, ili telál jek kutíja, amí thovél la uprál jek svéčnikos, ta te dikhén o svétos odolká kai avén.