Gewilde Bybelverse vanaf Лукъа 5

Deel

Англатып битген сонг, Симонгъа: – Терен ерге багъып юз ва балыкъ тутмакъ учун торларынгны ташла, – дей.

– Устаз, биз сав гечени узагъында доландыкъ, гьеч бир зат да тутмадыкъ. Амма Сен айтгъан сонг, торланы ташлажакъман, – деп жавап бере Симон Огъар. Шолай этген сонг, олар оьтесиз кёп балыкъ туталар, балыкъны кёбюнден гьатта торлары йыртылмагъа башлай.

Оьзю Иса буса, янгыз ерлеге гетип, дуа этип тура.

Мен муъминлени тюгюл, гюнагьлыланы товба этмеге чакъырмакъ учун гелгенмен, – деп жавап бере Иса олагъа.

Шону гёрюп, Петер деп де айтылагъан Симон: – Я Раббим, менден ари тай, неге тюгюл мен бир гюнагьлы адамман, – дей ва Исаны тизлерине къаплана.

– Эмчи савлагъа тюгюл, аврувлагъа тарыкълы бола.

Къайыкъланы ягъагъа чыгъарып, бары да затны еринде де къоюп, олар Исаны арты булан гетелер.

Бир керен Иса бир юртгъа бара. Ону янына яман гён аврувлу бир адам геле. Исаны гёргенде, ятып ерге де къапланып, Огъар: – Я Раббим! Эгер сюйсенг, Сен мени сав этип болажакъ эдинг, – деп ялбара. Иса, къолун узатып: – Сюемен, сав бол, – деп, авруйгъан адамгъа тие. Шоссагьатына ону авруву тайып къала.

Буса да Исаны гьакъындагъы хабар бек яйыла. Огъар тынгламакъ ва оьзлени аврувларындан сав болмакъ учун, Ону янына оьтесиз кёп халкъ жыйылып гелмеге башлай.