Gewilde Bybelverse vanaf پێدایش 17

Deel

اِبراما که نئوَد و نُه سال بوت، هُداوند آییئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”من پُرواکێن هُدا آن، منی راها برئو و په بێمئیاری زند بگوازێن.

چه اِد و رند تئیی نام اِبرامَ نبیت، تئیی نام اِبراهێمَ بیت، چێا که من ترا بازێن کئومێئے پت کرتگ.

من وتی و تئیی نیامئے اَهد و پئیمانا اَبدمانێن اَهد و پئیمانے جۆڑَ کنان، گۆن تئو و گۆن تئیی آیۆکێن نَسل و پَدرێچا. من تئیی هُدا آن و چه تئو رند تئیی پُشپَدئے هُدا بان.

”بچار، اے گۆن تئو منِ هُدائے اَهد و پئیمان اِنت که تئو بازێن کئومێئے پتَ بئے.

هُدایا گوَشت: ”اِنّه، تئیی جَن سارَه چُکّے کاریت و تئو باید اِنت چُکّئے ناما اِساک بکنئے. من وتی اَهد و پئیمانا گۆن اِساکا برجاهَ داران و چه آییا رند، اے په آییئے نَسل و پَدرێچا اَبدمانێن اَهد و پئیمانے بیت.

من کَنهانئے سجّهێن سرڈگارا، که انّون تئو اِدا دَرامَدے ائے، تئیی و چه تئو رند تئیی نَسل و پَدرێچئے اَبَدی مِلکتَ کنان و آیانی هُدا بان.“

گڑا اِبراهێم دێم په چێر کپت و کندِتی و وتی دلا گوَشتی: ”چه سَد سالیگێن مردێا چُکّے پێدا بیت؟ سارَه نئوَد سالَگیا چُکّے کاریت؟“

هُدایا گۆن اِبراهێما گوَشت: ”بله وتی لۆگی ساراییا چه اِد و رند سارایی تئوار مکن، آییئے نام سارَهَ بیت.

شما وتا سُنّت بکناێنێت. اے هما اَهد و پئیمانئے نشانیَ بیت که منی و شمئے نیاما اِنت.

بله وتی اَهد و پئیمانا گۆن اِساکا برجاهَ داران که دێمی سالا همے وهدا چه سارَها پێدا بیت.“

آیۆکێن نَسل و پَدرێچانی تها، شمئے نیاما هَمُک هَشت رۆچیگێن مردێن‌چُکّ باید اِنت سُنّت کنگ ببیت، تهنا شمئے جندئے لۆگئے چُکّ نه، هما زَرهریدێن گُلام‌چُکّ هم که شمئے نَسل و پَدرێچ نه‌اَنت و شما چه ڈنّی مردمان په بها زُرتگ‌اَنت، آ هم سُنّت کنگ ببنت. تُرے شمئے لۆگا پێدا ببنت یا که شما آیان په بها بگرێت، باید اِنت سُنّت کنگ ببنت. اے پئیما شمئے جسم و جانا، منی اَهد و پئیمان اَبدمانَ بیت.