ଇତାକ୍ ମୁଁୟ୍ ତର୍ ଲଃଗେ ଜଃଉଁକେ ଜୟ୍ଗ୍ ବଃଲି ମଃନେ ନଃବାବ୍ଲେ, ମଃତର୍ ହଃଦେକ୍ ଆଦେସ୍ ଦଃୟ୍ କଃଉ, ମର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଉଜ୍ ଅଃଉଅ । କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁଁୟ୍ ମର୍ ଉହ୍ରାର୍ ଅଃଦିକାରି ତଃଳେ ରେତା ଲକ୍ ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ମର୍ ତଃଳେ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଆଚ୍ତି; ମୁଁୟ୍ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ, ‘ଜାଆ !’ ବଃଲେକ୍ ସେ ଜାୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ଲକ୍କେ, ‘ଆଉ !’ ବଃଲେକ୍ ସେ ଆସେଦ୍; ଆର୍ ମର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍, ଇରି କଃର୍ ! ବଃଲେକ୍ ସେ କଃରେଦ୍ ।” ଜିସୁ ଇ ସଃବୁ କଃତା ସୁଣି ବଃଡେ କାବା ଅୟ୍ଲା, ଆର୍ ଲେଉଟି ଦଃକି ତାର୍ ହଃଚେ ଆସ୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବିତ୍ରେ ହେଁ ଅଃଡେକ୍ ବଃଡ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃହାୟ୍ଁ ।