मर्कुस 6
6
नासरतमै इसुकन पत्यायनुन्
(मत्ति १३:५३-५८; लुका ४:१६-३०)
1इसु तेइ ठौरबाट निस्क्यार आम्नै सहर नासरतमै फर्क्या। अनि चेलाहरु पुनि उनुका पछि लाग्या। 2अनि पट्याइ मान्या दिनमै इसुले सबाघरमै सिच्छ्या दिन लाग्या। मथ्थै जुना स्हुन्न्याहरुले अचुम्म मान्दै भुन्या, “यइ मान्ठले यि स्हबै कुडाहरु काँबाट सिक्यो? यइकन दिया यइ ग्यान कैथो हो? क्यारि यइले यइथा अचुम्मका कामहरु गन्न स्हक्तोछ? 3क्या यइ काठको काम गन्न्या मान्ठ हैन र? यइ त मरियमका छोरा या याकुब, योसेफ, यहुदा, र सिमोनको दाजु हैन र? क्या यइकि बुइनिहरु पुनि हामि स्हातै नाइ र?” तेइबिअ तिनुहरुले इसुकन पत्यायनुन्।
4तब इसुले तिनुहरुकन भुन्या, “परमेसोरका रैबार्याहरुकन अरु स्हबै ठौरका मान्ठहरुले मान गद्दाछुन्, तर आम्ना देस र गाउँ घरका स्हुन्पुनहरुले पत्याउदैनुन्।”
5यइबिअ इसुले ताँइ कोइ कोइ मुदौराहरुमाथि आम्ना हात राख्यार तिनुहरुकन भलो गन्न्या काम बायक अरु केइ अचुम्मका काम गन्न स्हक्यानुन्। 6तब इसुले तिनुहरुको अबिसास देख्यार अचुम्म मान्या। अनि इसु गाउँ गाउँमै सिच्छ्या दिनै गया।
इसुले बार चेलाहरुकन पठाया
(मत्ति १०:१५-२५; लुका ९:१-६)
7इसुले बार जुना चेलाहरुकन आपुति घोइराया, र तिनुहरुकन अस्हुद्दा आत्माहरुकन निकाल्न्या सक्ति र हक दियार तिनुहरुकन दुइ दुइ गरि पठाया 8अनि इसुले चेलाहरुकन भुन्या, “बाटाको निम्ति आपुस्हात लठ्ठि बायक अरु रोटा, झोला र रुपिँया केइ पुनि नबोक्नु। 9पौला लाउनु, तर अरु फेन्न्या टाला नबोक्नु।” 10इसुले तिनुहरुकन भुन्या, “जब कोइ घरमै पैथाछौ, तब तेइ गाउँबाट ननिस्कुन्जै तेइ घरमै बस्नु। 11यति कोइ ठौरमै तुमिहरुको सुम्मान भयोन भुन्या, र मान्ठहरुले तुमिहरुको बचन स्हुन्यानुन् भुन्या, तेइ ठौरबाट तुमिहरु निस्कुँदा निसापको दिनमै स्हाँचि दिन तिनुहरुका बिरुद्द पैतालाको धुलेउटो टकटक्याइदिनु।”
12तब चेलाहरु गयार मान्ठहरुले पछ्ताप गरुन् भुनि प्रचार गर्या। 13अनि चेलाहरुले मथ्थै भुतहरुकन धपाया, र मथ्थै मुदौराहरुकन चोखो घसेर भलो गर्या।
बप्तिस्मा दिन्या युहन्ना मर्या
(मत्ति १४:१-१२; लुका ९:७-९)
14तब हेरोद राजाले इसुको बार्यामै स्हुन्या, क्यानकि इसुको नाउँ स्हबैतिर फैलिया छियो। अनि कतिले भुन्नाछिया, “बप्तिस्मा दिन्या युहन्ना मर्याबाट ज्युँदा भयाछुन्, तेइबिअ तिनुबाट यइथा सक्तिका काम भैरयाछुन्।”
15तर अरुहरुले भुन्या, “यि परमेसोरका रैबार्या एलिया हुन्।”
र अजै अरुले भुन्या, “यि त पुरानो सुमयका परमेसोरको रैबार दिन्या जैथै परमेसोरका एक रैबार्या हुन्।”
16जब हेरोदले यइ स्हुन्यो तब तेइले भुन्यो, “युहन्ना, जैको मुन्टो मोइले काट्न लायाँ, तेइ मर्याबाट ज्युँदियोछ।” 17हेरोदले आम्नो भाइ फिलिपकि जोइ हेरोदियसकन भ्या गर्याछिया। अनि हेरोदियसकन खुसि पाड्न युहन्नाकन पक्डन लायोर तिनुकन बानि झ्यालखानमै हाल्या छियो। 18क्यानकि युहन्नाले हेरोदकन यइथो भुन्याछियो, “आम्ना भाइकि जोइ राख्नु तुमिकन जायज नाइ।”
19यइबिअ हेरोदियसले तिनुमाथि इख राखेइ छि, र तिनुकन मार्न्या इच्छ्या गर्याइछि, तर स्हक्याइ छिइन। 20क्यानकि युहन्नाकन एक धार्मिक र पबित्त मान्ठ भुनि हेरोद तिनु स्हात भेइ मान्नोछियो, र तिनुकन बचाइ राख्याछियो। युहन्नाको सिच्छ्या स्हुन्दा हेरोदको मुनौनो क्या गरु कैथो गरु हुन्छियो, तर पुनि स्हुन्न मुन मान्नोछियो।
21हेरोदले आम्नो जुन्मदिनमै आम्ना ठुला सरकारि हाकिम, सासन गन्या र गालिलका मुख्य मुख्य मान्ठहरुकन ठुलो भत्याड दियो। तेइबेला हेरोदियसले युहन्नाकन स्हाटोफेन्न्या राम्मो मौका पाइ। 22तेइ भत्याडमै हेरोदियासकि आम्नै छोरि भित्त आइकन नाचि। तेइले हेरोद र तिनुका पाउनाहरुकन खुसि बुनाइ। अनि राजाले आम्नि छोरिकन भुन्या, “तोकन ज्या इच्छ्या लाग्दोछ तेइ माग, र मु तोकन दिन्याछु।” 23तब राजाले तेइकन बाचा गरिकन भुन्या, “तो मु स्हात ज्या माग्दिछै, तोइले मेरो आदा राज्य माग्या पुनि मु तोकन दिन्याछु।”
24अनि तेइ बाइर गइ आम्नि आमाकन स्होदि, “मु क्या मागु?”
आमाले भुनि, “बप्तिस्मा दिन्या युहन्नाको कप्पाल माग।”
25तब तेइ स्हाँट्टै राजाति गइ, र यइथो मागि, “तुमिले अइले मुकन बप्तिस्मा दिन्या युहन्नाको मुन्टो थालमै हालिकन देउ।”
26अनि राजा जात्ति दुखि भयो, तर तेइले आम्नो कबुल र भत्याडमै बैन्या पाउनाहरुका निम्ति तेइ छोट्टिकन दिया बचन काट्न स्हक्योन। 27तब राजाले तुरुन्तै एक जुना सिपाइकन पठायोर युहन्नाको मुन्टो काटेर ल्याउन्या हुकुम दियो अनि तेइले झ्यालखानमै गइकन युहन्नाको मुन्टो काट्यो, 28र तिनुको कप्पाल थालमै ल्यायोर छोट्टिकन दियो, र छोट्टिले आम्नि आमाकन दिइ। 29तब यइ स्हुन्यार युहन्नाका चेलाहरु आइ युहन्नाको ल्हास ल्हियर च्यानमै राख्या।
इसुले पाँच हजारकन ख्वाया
(मत्ति १४:१३-२१; लुका ९:१०-१७; युहन्ना ६:५-१३)
30अनि मुख्य चेलाहरु इसुति जुम्मा भयार, तिनुहरुले ज्या गर्याछिया, र ज्या सिकाया छिया, ति स्हबै इसुकन स्हुनाया। 31तब इसुले तिनुहरुकन भुन्या, “हामि एकुरो ठौरमै जाउँ, र गलेइ मारौ।” क्यानकि ताँइ आउन्या जान्याहरु मथ्थै छिया, र तिनुहरुकन खान्या स्हुम्म पुनि फुर्सद छियोन। 32अनि उनुहरु नाउँमै चड्यार स्हुटुक्कै एकुरो ठौरमै गया।
33तब मथ्थै मान्ठहरुले उनुहरु गइरया देख्यार रया। स्हबै सहरहरुबाट पैदलै डगुड्यार ताँइ गया। अनि उनुहरुका भुन्दा अगेडि ताँइ पुग्या। 34जब इसु छाइलति ओल्या तब इसुले एक ठुलो भिड देख्यार तिनुहरुकन टिठाया। क्यानकि तिनुहरु ग्वालो नभया भेडाहरु जैथै छिया। र इसुले तिनुहरुकन मथ्थै कुडा सिकाउन लाग्या।#१ राजा २२:१७; २ इतिहास १८:१६; इजकिएल ३४:५ 35तब झलपड्न लाग्यापछि इसुका चेलाहरु उनुति आयार भुन्या, “नेइ एकुरो ठौर छ, र दिन मथ्थै ढल्कि स्हक्यो। 36मान्ठकन छुट्टि देउ र तिनुहरुले ओरपोरका गाउँहरुमै गइ आम्ना निम्ति केइ खान्याकुडा किनुन्।”
37तर इसुले चेलाहरुकन भुन्या, “तुमिहरुले नै तिनुहरुकन खान देउ।”
तर चेलाहरुले इसुकन स्होद्या, “क्या हामिले गयर दुइ सय चाँदिका रुडाले किन्या रोटाहरुले तिनुहरुकन खान दिया पुग्दोछ र?”
38अनि इसुले तिनुहरुकन भुन्या, “तुमिहरु स्हात कति रोटा छुन्? गइकन हेर त।”
तब तिनुहरुले हेर्या र भुन्या, “पाँच रोटा र दुइ माछा छन्।”
39अनि इसुले मान्ठहरुकन हरियो चौडमै लम्मरै लायर बैन्या हुकुम दिया। 40तब तिनुहरु सय सय र पचास पचासका लम्मरै लागि बस्या। 41इसुले तिँ पाँच रोटा र दुइ माछा ल्हिइ सोर्गतिर हेरिकन धन्याबाद दिनै रोटाहरु भाँच्यार मान्ठहरुकन बाँडिदेउ भुनि चेलाहरुकन दिया र तिँ दुइ माछा पुनि उनुले तिनुहरुकन बाँड्न लाया। 42अनि स्हबैले अगाउन्जै खाया। 43तब चेलाहरुले उब्रिया रोटा र माछाले बार डाला जति उठाया। 44रोटा खान्या लोग्न्याहरु मात्तै पाँच हजार छिया।
इसु पानिमै हँड्या
(मत्ति १४:२२-३६; युहन्ना ६:१६-२१)
45अनि इसुले झट्टै आम्ना चेलाहरुकन नाउमै चडायार पारि बेदसेदामै आपु भुन्दा अगेडि जाउ भुन्या, र तेइबेला इसुले भिडकन छुट्टि दिया। 46तिनुहरु स्हात छुट्टियापछि इसु डाँडामै प्रार्थना गन्न गया। 47तब झल पड्याबेला नाउ तालको म्हाँजौनो छियो, र इसु एक्लै पाखामै छिया। 48चेलाहरुकन नाउ खियाउन दुख भइरया देख्या, क्यानभुन्या बयाल तिनुहरुको बिफ्यारोतिर चल्या छियो। जब छगल तिन बज्यातिर इसु तिनुहरुति पानिमाथि हँड्डै आयार तिनुहरुकन पछाडि छोडिकन जान लाग्या। 49चेलाहरुले इसुकन पानिमाथि हडिरया देख्यार भुत हो स्हुचि कोक्काया। 50किनकि इसुकन देख्यार स्हबैले भेइमान्या छिया। तर स्हाँट्टै इसुले चेलाहरुकन भुन्या, “आँटिलो होउ र भेइ नमान मु नै हुँ।”
51अनि इसु चेलाहरु स्हात नाउमै चड्या र बतास थामियो। तब तिनुहरुले जात्ति अचुम्म मान्या। 52क्यानकि तिनुहरुले पाँच हजार जुनाकन रोटा ख्वाया बार्यामै कुडा बुझ्या छियानुन्, तर तिनुहरुको हिर्दया कठ्ठोर भयाछियो।
इसुले गनेसरेतमै मुदौराहरुकन भलो गर्या
(मत्ति १४:३४-३६)
53अनि इसु र उनुका चेलाहरुले समुन्द्र तरिकन गनेसरेतको मुलुकमै पुग्या र उनुहरुले नाउ छाइलतिर लाया। 54जब उनुहरु नाउबाट निस्क्या तब तेइबेलै मान्ठहरुले इसुकन रैल्या। 55तब ओरिपोरि मथ्थै गाउँतिर मान्ठहरु दगुड्डै गया, जाँ इसु छुन् भुनि स्हुन्या ताँइ मुदौराहरुकन ओछ्यानमै राख्यार ल्याउन लाग्या। 56अनि गाउँहरुमै या सहरहरुमै जाँ जाँ पस्या, मान्ठहरुले मुदौराहरुकन ठौर ठौरमै राखिदिया, र उनुका टालाको छेउ मात्तै पुनि छुन पाऔं भुनि तिनुहरुले इसुकन बिन्ति गर्या, र जतिले छोया तिनुहरु स्हबै भलो भया।
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.