Genesỳ 9
9
Ny teny fanomezan-toky nataon’Andriamanitra tamin’i Noà
1Ary Andriamanitra nitsodrano an’i Noà sy ireo zanany lahy hoe: «Maroa fara sy mihabetsaha ka mamenoa ny tany. 2Hisy tahotra sy horohoro anareo ao amin’ny biby rehetra eny ambonin’ny tany mbamin’ny voro-manidina sy ny bibikely ary ao amin’ny trondro rehetra anaty ranomasina, satria nomena ho eo am-pelatananareo ireny. 3Izay rehetra velona sy mihetsiketsika dia omeko ho sakafonareo avokoa tahaka ny nanomezako ny anana#9.3 Jereo Gen 1.29-30. ho anareo. 4Kanefa kosa ny nofo miaraka amin’ny ainy, izany hoe miaraka amin’ny rany#9.4 Ampit Lev 7.26-27; 17.10-14; Deot 12.16; 23; 20.13., dia aza haninareo mihitsy. 5Ary ny ranareo koa, izay ainareo, dia hadiniko amin’ny biby izay namono olona ho faty tahaka ny hanadinako ny olona namono ho faty ny olona toa azy. Eny, hadiniko ny momba ny ain’ny olona:
6Izay mandatsaka ran’olona
dia halatsak’olona koa ny rany,
satria mitovy endrika amin’Andriamanitra
no nanaovany ny olona#9.6 mandatsaka ran’olona: ampit Eks 20.13. –mitovy endrika amin’Andriamanitra: jereo Gen 1.26..
7Fa ianareo kosa dia maroa fara sy mihabetsaha eo amin’ny tany#9.7 Ampit Gen 1.28 Indro Aho manao teny fampanantenana aminareo. ary mitomboa be dia be eo aminy.»
8Ary hoy koa Andriamanitra tamin’i Noà sy ireo zanany lahy niaraka taminy: 9«Indro Aho hanorina ny fanekempihavanako aminareo sy amin’ny taranakareo mandimby anareo, 10ary amin’ny zava-mananaina rehetra eo aminareo na ny vorona, na ny biby fiompy na ny bibidia, dia izay rehetra nivoaka tamin’ny sambofiara niaraka taminareo. 11Izao no fanekempihavanana haoriko aminareo: tsy hisy rano avy amin’ny safo-drano intsony handripaka ny nofo rehetra, ary tsy hisy safo-drano hanimba ny tany intsony mandrakizay.» 12Dia mbola nampian’Andriamanitra hoe: «Izao no ataoko mariky ny fanekempihavanantsika ho Ahy sy ho anareo ary ho an’ny zava-mananaina rehetra miaraka aminareo hatramin’ny taranaka fara mandimby. 13Apetrako eny amin’ny rahona ny avako ho mariky ny fanekempihavanana eo amiko sy amin’ny tany. 14Ka isaky ny mampivondrona rahona eny ambonin’ny tany Aho ka miseho ny avana, 15dia hotsarovako ny fanekempihavanako taminareo sy tamin’ny zava-mananaina rehetra, izany hoe ny voaary rehetra; ka tsy hisy intsony rano hanjary safo-drano handringana ny voaary rehetra. 16Ho eny amin’ny rahona ny avana ary hojereko mba hampahatsiaro Ahy ny fanekempihavanana mandrakizay eo amiko sy eo amin’ny zava-mananaina rehetra ary eo amin’ny voaary rehetra izay eny ambonin’ny tany.» 17Dia mbola naverin’Andriamanitra tamin’i Noà hoe: «Izany no famantarana momba ny fanekempihavanana izay naoriko ho amiko sy ho amin’ny voaary rehetra izay eny ambonin’ny tany.»
Ny fisarahana teo amin’ny zanak’i Noà telo lahy
18Ny zanakalahin’i Noà, izay nivoaka avy tao amin’ny sambofiara, dia i Sema sy i Hama ary i Jafeta. I Hama no rain’i Kanahàna. 19Izy telo lahy ireo no zanak’i Noà, ary avy tamin’ireo no niparitahan’ny olombelona eran-tany.
20I Noà no mpiasa tany voalohany namboly voaloboka. 21Nisotro divay izy ka mamo ary nitanjaka tao an-dainy; 22I Hama rain’i Kanahàna, rehefa nahita ny fitanjahan-drainy, dia lasa nampandre ireo rahalahiny roa tao ivelany. 23Nalain’i Sema sy i Jafeta ny lamba ka nentiny an-tsoroka, ary nanao dia mianòtra izy mirahalahy ka nandrakotra ny fitanjahan-drainy. Fa nitodika nijery tany an-kafa ireo ka tsy nahita ny fitanjahan-drainy. 24Ary nony efa nisava ny hamamoan’i Noà, ka fantany izay nataon’ny zanany faralahy taminy, 25dia hoy izy hoe:
Ho voaozona anie i Kanahàna!
Aoka izy ho faraidiny
amin’ireo mpanompon’ny rahalahiny!
26Dia mbola nampiany hoe:
Hoderaina anie ny TOMPO,
ilay Andriamanitr’i Sema!
Aoka i Kanahàna ho mpanompon’i Sema!
27Hataon’Andriamanitra malalaka anie
ny toeran’i Jafeta#9.27 Ny matoanteny hebreo nadika hoe malalaka dia mampahatsiaro ny anarana hoe Jafeta.
ka hanana fonenana ao amin’i Sema izy,
ary aoka i Kanahàna koa ho mpanompony!
28Mbola velona 350 taona i Noà taorian’ny safo-drano. 29Dia maty i Noà rehefa feno 950 taona.
Dikanteny Iombonana Eto Madagasikara © Malagasy Bible Society, 2004.