پیدایش 7
7
توفان
1خداوند به نوح فرمود: «تو با تمام اهل خانه‌ات به كشتی داخل شو. زیرا در این زمان فقط تو در حضور من پرهیزكار هستی. 2از تمام چارپایان پاک از هر كدام هفت نر و هفت ماده و از چارپایان ناپاک از هر كدام یک نر و یک ماده 3و از پرندگان آسمان نیز از هركدام هفت نر و هفت ماده با خودت بردار تا از هر كدام نسلی روی زمین باقی بماند. 4زیرا من هفت روز دیگر مدّت چهل شبانه‌روز باران می‌بارانم و هر جانداری را كه آفریده‌ام از روی زمین نابود می‌كنم.» 5نوح هرچه خداوند به او دستور داده بود، انجام داد.
6وقتی توفان آمد، نوح ششصد ساله بود. 7او با زنش و پسرهایش و عروس‌هایش به داخل كشتی رفتند تا از توفان رهایی یابند. 8همان‌طور كه خدا به نوح دستور داده بود، از تمام چارپایان پاک و ناپاک و پرندگان و خزندگان یک جفت نر و ماده، 9با نوح به داخل كشتی رفتند. 10پس از هفت روز، آب روی زمین را گرفت.
11در ششصدمین سال زندگی نوح در روز هفدهم از ماه دوم، تمام چشمه‌های عظیم در زیر زمین شكافته شد و همهٔ روزنه‌های آسمان باز شد 12و مدّت چهل شبانه‌روز باران می‌بارید. 13در همان‌روز، همان‌طور كه خدا دستور داده بود، نوح و پسرانش سام، حام و یافث و همسر نوح و عروس‌هایش 14و انواع حیوانات یعنی چارپایان و خزندگان و پرندگان و مرغان و همهٔ بالداران، 15-16دو به دو نر و ماده با نوح داخل كشتی شدند و خداوند در كشتی را پشت سر ایشان بست.
17مدّت چهل روز باران مانند سیل بر روی زمین می‌بارید و آب زیادتر می‌شد به طوری كه كشتی از زمین بلند شد. 18آب به قدری زیاد شد كه كشتی بر روی آب به حركت آمد. 19آب از روی زمین بالا می‌آمد و زورآورتر می‌شد تا اینكه آب تمام كوههای بلند را پوشانید. 20و به اندازهٔ هفت متر از كوهها بالاتر رفت و همه چیز را پوشانید. 21هر جنبنده‌ای كه در روی زمین حركت می‌كرد یعنی تمام پرندگان، چارپایان و خزندگان و تمام مردم، همه مردند. 22هر جانداری كه در روی زمین بود مرد. 23خدا هر موجودی را كه در روی زمین بود یعنی انسان، چارپایان و خزندگان و پرندگان آسمان، همه را نابود كرد. فقط نوح با هرچه در كشتی با او بود باقی ماند. 24آب صد و پنجاه روز روی زمین را پوشانده بود.
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.